انتشار کتاب «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹» به صورت پاورقی در ایران وایر از روز شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۴

اگر نظام حکومتی جمهوری اسلامی در ایران به پایان برسد، چه می شود؟ کتاب«ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹» رمانی آینده نگرانه است که می کوشد به این سوال پاسخ بدهد.

این کتاب، در قالبی روایی، مشکلات نخستین دولت سکولار حاکم بر ایران بعد از پایان جمهوی اسلامی را پیش بینی می کند که، به روایت داستان، ۳۵ سال بعد روی کار می آید. رمان، در واقع دفترچه خاطرات روزانه رئیس دفتر رئیس جمهور، در شش ماه نخست سال ۱۴۲۹ خورشیدی (۲۰۵۰ میلادی) است، که مشکلات پیچیده پیش روی "جمهوری ایران" برای گزار از نظام حکومتی سابق به سیستم حکومتی جدید را توضیح می دهد.

تغییر حکومت ایران، به روایت رمان، نتیجه همزمانی چند اتفاق است: روی کار آمدن یک رئیس جمهور معتقد به تغییر نظام حکومتی، درگذشت ناگهانی رهبر وقت (جانشین دوم آیت الله خامنه ای)، تجمعات مسالمت آمیز مردم با مطالبه تغییر نظام حکومتی و نهایتا، برگزاری رفراندوم. با وجود همه اینها، تغییر نظام به مجموعه ای از تحولات غیر منتظره امنیتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می انجامد که ابعاد آنها، فراتر از پیش بینی دولتمردان جدید است.

روایت گر رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»، فردی با تجربیات دست اول از نظام حکومتی موجود کشور است که نسبت به پیچیدگی های اجرایی و قانونی این نظام، اشراف کامل دارد. با توجه به حساسیت موضوع رمان، راوی این حکایت ترجیح می دهد که آن را با نام مستعار منتشر کند، هرچند خوانندگان، می توانند که از طریق ایمیل زیر با او در ارتباط باشند:

ezzat.taeb@gmail.com

رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»، از این پس به صورت پاورقی در سایت ایران وایر منتشر خواهد شد. هر شماره از این پاورقی، درواقع یک روز از دفترچه خاطرات رئیس دفتر رئیس دولت سکولار ایران در سال ۱۴۲۹ خورشیدی است. پاورقی، در روزهای شنبه، دوشنبه و چهارشنبه هر هفته منتشر می شود و انتشار آن، به مدت یک سال ادامه می یابد.

امیدواریم با انتشار این رمان، شهروندان و نخبگان ایران با گرایش های گوناگون را، در مورد آینده کشور و چالش های پیش روی آن، به فکر وا دارد.

--------------------------------

بخشی از رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»
[موضوع: مکالمه ای در مورد شرایط مقام های سابق ایران در زندان] 

... رئیس جمهور، تاکید دارد که به طرزی قانع کننده درمورد "تحت فشار نبودن" کسانی از بازماندگان حکومت سابق که در حال همکاری هستند اطلاع رسانی شود. می گوید بد نیست افکار عمومی مطلع شود که تعداد کسانی از مسئولان سابق که اطلاعات می دهند آن قدر زیاد است که وقت بررسی صحت و سقم اطلاعات همه آنها را نداریم، هرچند افراد وفادار به حکومت گذشته که حاضر به همکاری نیستند را هم برای گرفتن اطلاعات شکنجه نکرده ایم.
می گویم البته شخصا اطلاع دارم که ۳۷ نفر از مسئولان سابق بدون دسترسی به وکیل در زندان انفرادی بازجویی میشوند که همین نگهداری در زندان انفرادی می تواند مصداق شکنجه باشد. رئیس جمهور می خواهد که در مورد وضعیت این ۳۷ نفر گزارشی تهیه کنم تا در صورت امکان به سرعت بازجویی شان تمام شود و از انفرادی بیرون بیایند. تأکید می کند: "با وجود این، ماجرای وکیل نداشتن اینها را اصلا نمی فهمم. اساساً ما مشکل خاصی در مورد دسترسی به اطلاعات نداریم که برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر، پای این جور بدنامی ها برویم."

-----------------

بخشی از رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»
[موضوع: توضیحات یک فرمانده پلیس راجع به وضعیت امنیت اجتماعی]

...سرهنگ عظیمی می گوید سال ها فشار حکومت بر روی موضوعاتی چون آزادی های اجتماعی باعث شده بعد از رفع محدودیت های سابق، "زیاده روی"هایی اتفاق بیفتد و نیاز به دخالت پلیس باشد. مثال می زند که همین دو هفته پیش در پس قلعه، ۱۰-۱۵ جوان مست، ظاهراً بر سر یک موضوع "ناموسی"، به شدت درگیر شده اند که پلیس آنها را دستجمعی دستگیر کرده است.
به گفته سرهنگ مشکل دیگری که در اماکن تفریحی وجود دارد، درگیری های هر از گاه اقشار مذهبی – و نه لزوماً هوادار جمهوری اسلامی – با جوانانی است که از نظر آنها هنجارشکنی می کنند. می گوید که این درگیری ها تاکنون به خشونت زیاد منجر نشده ولی تعدادشان نگران کننده است و پلیس هر از گاه مجبور به مداخله میشود. 
به عقیده سرهنگ عظیمی، در مقابل، یکی از مزیت های سکولار شدن حکومت برای پلیس هم این بوده که بخش بزرگی از نیروهای انتظامی دیگر مجبور نیستند درگیر مسئولیت های پرزحمتی همچون کنترل حجاب زن ها باشند. تاکید دارد که این تغییر، باعث شده تا پلیس برای برخورد با جرایم خشن، نیروهای بیشتری را در اختیار داشته باشد...