این بار قرار نیست از دیدنیترین اتفاقات و رویدادهای جهان حرف بزند و با آن صدای جادوییاش، همه را پای تلویزیون میخکوب کند. مجری برنامه پرطرفدار «دیدنیها» این بار راوی یکی از تلخترین مصیبتهای بشریت است.
دوربین روی صورت دختر بچهای هشت نه ساله زوم میشود که دقایقی دیگر راهی اتاق عمل میشود او تنها یک آرزو دارد: «کاش بتوانم راه بروم.» جلال مقامی این بار از رنجکشیدن بچهها حرف میزند، از دست و پنجه نرم کردن آنها با بیماری و حزنی که پدر و مادرها را آب میکند. او میگوید: «رنج کشیدن و بیماری بچهها دلها را میلرزاند و کامها را تلخ میکند. درست مثل خودم که با دیدن این تصاویر اشکهایم سرازیر میشود.»
جلال مقامی بر روی فیلم کوتاهی که موسسه «زنجیره امید» را معرفی میکند، صحبت میکند و صدای خاطرهانگیزش متصل میشود به تصاویری از کودکانی که قرار است راهی اتاق عمل شوند، بچههایی که تنها آرزویشان سلامتی است. راه رفتن، بدون اکسیژن نفس کشیدن و دویدن مثل بچههای دیگر برای آنها رویاست و موسسه زنجیره امید سعی میکند تا جایی که امکان پذیر است به این رویاها لباس واقعیت بپوشاند.
«زنجیره امید» یک موسسه خیریه است که از سال 86 فعالیت اش را در زمینه درمان کودکان نیازمند آغاز کرده است. در این موسسه کودکانی که درگیر بیماریهای قلبی، ارتوپدی و ترمیمی هستند و خانواده شان بضاعت کافی برای درمان فرزندان ندارند، تحت حمایت قرار میگیرند.
داوطلبان کمک به کودکان میتوانند به عضویت این موسسه درآیند و از طریق کمک مالی و یا مشارکت در خدمات اجرایی و بهداشتی و فکری و ... کودکان زنجیره امید را یاری کنند.
سارا یکی از یاریگران این موسسه است. او به «ایران وایر» میگوید: «چیزی که باعث شد من داوطلب کمک به این موسسه شوم این بود که در این موسسه بین نژاد و مذهب و ملیت بچهها تفاوتی قائل نمیشوند. با خانوادهها و کودکان افغانی ای که مراجعه میکنند، مثل شهروندان ایران برخورد میشود و هیچ تبعیضی وجود ندارد. این موضوع چیزی است که در آیین نامه موسسه هم قید شده است.»
او هر روز کودکان بیماری را میبیند که برای زندگی میجنگند: «بچههای بیمار همیشه دل آدم را به درد میاورند اما حال و روز خانوادهها هم دردناک است. بعضی وقتها میبینم که مادر و پدر از بچه مریض تر هستند، از بس که غصه میخورند. از یک طرف بچهشان جلو چشمشان آب میشود و از طرف دیگر هزینه درمان ندارند. بعضی از کودکانی که مراجعه میکنند اصلا بیمه ندارند.»
حالا چند روز است که این موسسه ایده جدیدی را برای کمک بیشتر به کودکان بیمار مطرح کرده است، ایدهای به نام زنجیره شادی.
سارا میگوید: «همه برندهای تجاری دلشان میخواهد در سایتهای پر بیننده تبلیغ کنند و مبالغ کلانی هم بابت تبلیغاتی که توسط افراد زیادی دیده شود میپردازند، موسسه خیریه زنجیره امید راه تازهای برای این که هم برندهای تجاری دیده شوند و هم هزینه تبلیغات شان به کودکان بیمار برسد، پیدا کرده اند. کمپین زنجیره امید عکسهایی از کودکان بیمار را که به شکل پازل طراحی شده روی سایت قرار داده و از مردم خواسته که این پازل را با عکسی که از لبخند خودشان میفرستند، تکمیل کنند. برندهای تجاری هم که نامشان ذکر شده قرار است در ازای تکمیل هر پازل مبلغ ده میلیون تومان به حساب موسسه واریز کنند. هر پازل با هزار عکس لبخند تکمیل میشود.»
زنجیره شادی لبخند کودکان بیمار را کامل میکند. روش پیوستن به این زنجیره ساده است. کافی است به وب سایت زنجیره شادی مراجعه کنید. عکسی از لبخند خودتان آپلود کنید و دوستان تان را برای به اشتراک گذاشتن عکسهای لبخند خبر کنید.
این روزها خیلیها از سارا و دوستانش میپرسند که به اشتراک گذاشتن عکسهایشان بدون کمک مالی چه کمکی میکند. سارا میگوید: «تعداد مراجعه کنندگان برای اسپانسرها مهم است و آنها به ازای هر هزار نفری که به سایت مراجعه کنند مبلغ ده میلیون میپردازند، وقتی شما عکستان را به اشتراک میگذارید اسپانسر متوجه حضور شما میشود، ضمن این که قدمی برای تکمیل پازل برمیدارید. ضمن این که در سایت دیگر روشهای کمک به موسسه هم ذکر شده است. یعنی شما میتوانید به طور مستقیم کمکهای مالیتان را برای موسسه بفرسیتد و یا در زمینههای دیگر کمک کنید.» تا الان پازل لبخند شش کودک تکمیل شده و برندهای تجاری به تعهد خود عمل کردهاند. نام برند تجاریای که به تعهدش عمل مینماید در زیر پازلها ذکر میشود.
آخر فیلم معرفی موسسه زنجیره امید است، کودکی رو به دوربین میگوید: «دلم میخواهد دست و پای دکترم را ببوسم. کاش اینجا بود» اشکهایش روی گونههایش میچکد و مجری برنامه «دیدنیها» عینکش را از روی چشم برمیدارد و دستش را به سمت چشمانش میبرد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر