پرهای سفید علامت تکان می‌خورد، صدای طبل و دُهُل و نوحه پیچیده، بوی اسفند راه افتاده و مردی با پیراهنی که رویش نوشته شده «یا ابالفضل العباس»، راه باز میکند. همه چیز شبیه مراسم عاشورا در ایران است، فقط تابلوها و علامت‌هایی که با حروف لاتین نوشته شده‌اند، کار را خراب کرده است.
این‌جا مرکز شهر لس آنجلس است اما انگار عاشورای تهران را آورده‌اند وسط این شهر، میان مردمی که با تعجب به دسته‌ی ایرانی‌ها و جوان لاغر اندامی که زیر علامت 15 تیغه رفته، نگاه می‌کنند. اسمش «رضا حیدری» است. خودش بانی خرید این علامت بوده و نامش وسط علامت نوشته شده است. همه کار کرده تا «هیات الرضا» لس آنجلس یک علامت 15 تیغه هم داشته باشد.
این تلاش اما پرحاشیه بوده است. او از وقتی عکس‌های این علامت و هیات‌شان را در صفحه فیس بوکش گذاشته، کلی بد وبیراه شنیده است: «باور کردنی نبود. آدم‌های زیادی برایم کامنت گذاشتند که تو ساندیس خوری. تو که اون طرفی هستی، امریکا چه می‌کنی؟ کی به تو گرین کارت داده. برای من دین چیزی جدا از سیاست است اما خیلی‌ها فکر می‌کنند هر کس نماز می‌خواند، هر کس هیات راه می‌اندازد، ساندیس خور است و طرف‌دار حکومت ایران. حالا من چه طور باید توضیح بدهم که خود من با خیلی از سیاست‌های دولت ایران مشکل دارم و مذهب و مراسم مذهبی هیچ ربطی به این موضوعات ندارد.»
رضا 14 سال است که به ایران نرفته و آخرین خاطره‌اش از محرم ایران به اواخر دهه 70 برمی‌گردد اما عاشق عَلَم و کُتَل و ادوات مراسم محرم است: «به نظر من، این مراسم و هیات‌های ایرانی، مراسم زیبایی هستند؛ سنت‌هایی که حیف است از دست شان بدهیم. دلم می‌خواهد بچه من هم این مراسم را ببینند. برای همین دوست داشتم تمام چیزهایی که محرم‌ها از بچگی در ایران دیدیم، این‌جا هم باشد و ایرانی‌های مسلمان دور از وطن هم به یاد محرم‌های ایران، مراسم داشته باشند. بچه‌ها ببینند، بزرگ ترها خاطراتشان را مرور کنند و جوانان هم زیر علامت بروند و رسم سینه‌زنی و زنجیرزنی را فراموش نکنند.»
اولین شنبه محرم پلیس لس آنجلس به مسلمانان اجازه می‌دهد کارناوال‌های عزاداری خود را در مرکز این شهر راه بیاندازند. هندی‌ها، پاکستانی‌ها، عرب‌ها، افغانی‌ها و ایرانی‌های مسلمان هر کدام دسته‌های خودشان را راه می‌اندازند. مداحان به زبان خودشان می‌خوانند و به شیوه خود عزاداری می‌کنند: «هر کدام از این دسته‌ها سمبل مخصوص به خود را دارند. من هم می‌خواستم علامت را که سمبل ایرانی‌ها است، داشته باشیم.»
قسمت‌هایی از این علامت را در دوبی ساخته‌اند و قسمت‌های دیگر را در لس‌آنجلس. هزینه ساخت این علامت را هم یک نفر نپرداخته است: «در حقیقت، این علامت به هیات ما هدیه داده شد. وقتی گفتیم می‌خواهیم علامت بخریم، هر کس به اندازه توانش کمک کرد و هزینه آن پرداخت شد. کل هزینه البته خیلی زیاد نبود، حدود هزار و 200 دلار شد که از طریق کمک‌ها خریداری کردیم.»
این سومین سال است که رضا و خانواده‌اش از اول محرم تا روز عاشورا، هر شب هیات برگزار می‌کنند اما با تاکید می‌گوید: «اولین سالی است که هیات‌مان علامت دارد.»
هیات الرضا هر سال در منطقه «سن‌فرناندو ولی» لس آنجلس برگزار می شود. سن فرناندو ولی منطقه‌ای است که به خاطر حضور پر تعداد ایرانیان در آن، «ولی آباد» لقب گرفته است. این هیات به خاطر نذری که خواهر رضا کرده، تشکیل شده است: «بچه خواهرم متاسفانه در کودکی درگذشت و خانواده خیلی ناراحت بودند. خواهرم نذر کرده بود که اگر خدا به او بچه دیگری بدهد، هیات برگزار کند. حالا او دوقلو دارد و می‌خواهد نذرش را ادا کند.»
هیات، بانیان دیگری هم دارد: «هر شب یک نفر می آید و شام را تقبل میکند. یا نذر می‌کنند و پول می‌دهند و... .»
در هیات الرضا البته یک سری کارها هم ممنوع است: «در هیات ما قمه زنی ممنوع است. کسی حق ندارد موقع سینه زنی و زنجیر زنی لباس‌هایش را از تنش در بیاورد. ما فقط می‌خواهیم عزاداری واقعی را انجام دهیم و نشانه‌ها و سمبل‌های محرم را داشته باشیم تا بچه‌هایی که این‌جا دنیا می‌آیند و این‌جا زندگی می‌کنند با این سنت دینی آشنا شوند.» رضا دوباره به کامنت‌هایی که در چند روز اخیر برایش گذاشته‌اند، اشاره میکند و می‌گوید: « این جا امریکا است و همه آزاد هستند. خیلی‌ها در این کشور دین‌شان را تغییر می‌دهند. مسیحیان مراسم خودشان را دارند، یهودی‌ها مناسک خودشان را به جا می آورند. ما هم به عنوان مسلمان حق این را داریم که مراسم خودمان را داشته باشیم. چرا باید این قدر طعنه و کنایه بشنویم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر