مدت یک سال جدیدترین فیلم‌های روز را به زبان اصلی می‌دیده و بعد فرم‌های ویژه بازبینی را پر می‌کرده است. اگر فیلم فاقد خط قرمزهای صداوسیما و یا قابل سانسور بوده، توصیه به خریدنش می‌کرده و اگر غیرقابل سانسور، توصیه به نخریدن. او تحصیلات حوزوی دارد و حالا ملبس شده است اما سال ۹۰ که هنوز درگیر تحصیل بوده، این شغل را پیدا می‌کند.
قول می‌گیرد نامی از او در این گفت‌وگو نیاید؛ می خندد و می‌گوید: «من هنوز در ایران زندگی می‌کنم.»
او حالا این شغل را کنار گذاشته اما تمام خطوط قرمز صداوسیما را حفظ است.
این کار از طریق یکی از آشنایانش که طرف قرارداد صداوسیما بوده، به او معرفی می‌شود: «صداوسیما حدود 30 نفر را که مورد تاییدش هستند، برای بازبینی فیلم‌ها انتخاب می‌کند و بین آن ها یک مناقصه برگزار می‌شود. سپس چهار پنج نفری که قیمت کم تری برای بازبینی فیلم‌ها پیشنهاد داده‌اند، انتخاب می‌شوند و به صورت پیمانی کار را دست می‌گیرند. هر کدام از آن ها هم تیم خودشان را می‌سازند. صداوسیما فقط با آن ها طرف است و افرادی مثل من به صورت حق الزحمه‌ای با پیمان‌کار طرف قرارداد صداوسیما کار می‌کنند.»
او از ویژگی‌هایی که برای افراد طرف قرارداد صداوسیما تعیین شده خبر ندارد و فقط به یک نکته اشاره می‌کند: «تا آن جا که من می‌دانم، اغلب کسانی که طرف قرارداد صداوسیما هستند، فارغ التحصیلان دانشگاه امام صادق هستند. دوست من هم دانشجوی این دانشگاه بود. او هرچند وقت یک بار حدود هزار تا فیلم می‌گرفت که مثلا بین 10 نفر تقسیم می‌‌شد.»
نفر اصلی، این افراد را براساس شناخت قبلی و اعتماد خودش به آن ها وارد کار می‌کند: «معیارهایی هم برای انتخاب این افراد وجود دارد؛ کسانی که انتخاب می‌شوند باید حداقل تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کرده باشند. یک سری مهارت ها هم مثل تسلط به زبان انگلیسی، آشنایی با تدوین، آشنایی به چارچوب های فیلم‌نامه نویسی و... برای این کار مهم است.»
البته این مهارت‌ها هم در ابتدا سنجیده می‌شوند: «اول به صورت آزمایشی حدود 10 فیلم با سبک ها و موضوع های مختلف را بازبینی می کردیم. فرم ها را کارشناسان آن ها چک می کردند و از روی آن ها تشخص می‌دادند که فرد مهارت های لازم را دارد یا خیر؟ مثلا کسی که فیلمی را قابل سانسور اعلام کرده، در صورتی که صحنه های غیرقابل پخش فیلم حذف شود، فیلم ناقص و غیرقابل استفاده می شود. یعنی این فرد به چهارچوب فیلم‌نامه نویسی مسلط نیست و یا از تدوین سر در نمی‌آورد.»
او به ازای دیدن هر فیلم 10 هزارتومان از فرد طرف قرارداد صداوسیما دریافت می‌کرده است: «البته فکر می‌کنم آن شخص خودش برای هر فیلم حداقل حدود 50 هزار تومان می‌گرفت.»
فرم بازبینی شامل سوالاتی درباره جذابیت، مضمون و محتوای فیلم است. در بخشی از این فرم که بازبین باید یکی از سه گزینه «فاقد مشکل»، «قابل اصلاح» و «غیرقابل اصلاح» را انتخاب کند، موارد سانسوری فیلم‌ها مشخص شده است: «تعالیم شبه‌دینی پیشامسیحی، اسطوه‌ها و فرقه های غیرتوحیدی، تبلیغ ادیان و جریان‌های معنویِ در تقابل با اسلام، باورهای خرافی درباره جهان فراطبیعت و عالم پس از مرگ، باورهای خرافی درباره خلقت جهان و آفرینش انسان، باورهای خرافی و فرقه‌ای درباره فرجام جهان، تخریب مبانی اعتقادی مسأله وحی، پیامبری و ارتباط با غیب، ترویج مبانی نسبیت اخلاق، ترویج هنجارهای نامتعارف گفتاری و رفتاری در اخلاق فردی، الگوسازی نامناسب در روابط و اخلاق اجتماعی، نهادینه‌سازی الگوها و هنجارهای نامناسب در ارکان نهاد خانواده، فرجام نامناسب شخصیت های مثبت و منفی، پوشش نامناسب شخصیت‌ها، تحقیر فرهنگ‌ها و ملیت‌های غیرغربی به ویژه مسلمان ها، ترویج سیاست‌های نظام سلطه ( امریکا و دیگر کانون های غربی)، ترویج نهیلیسم و تصورات یأس آلود در رویارویی با مشکلات زندگی، ترویج ناامیدی نسبت به کارآمدی نهادهای اجتماعی- حکومتی از مواردی هستند که اگر به صورت مفهمومی در فیلم استنباط شوند، باید سانسور شوند. اگر سانسور آن ها به کلیت فیلم ضربه بزند، بازبین‌ها باید توصیه به نخریدن فیلم کنند.»
این فرم بازبینی اولیه فقط برای خرید و یا نخریدن فیلم است. بعد از خرید فیلم، دوباره فیلم توسط افراد دیگر بازبینی می‌شوند که صحنه‌های دقیق سانسور را می نویسند: « واقعیت این است که الان روی پوشش و لباس حساسیت زیادی وجود ندارد چون قدرت سانسور در این بخش بسیار بالا است و تنها در صحنه‌هایی که لباس فرد خیلی باز و حرکت در صحنه زیاد است، با مشکل سانسور روبه‌رو می‌شوند. اما بیش تر حساسیت روی محتوا است.»
بعضی موارد محتوایی هم هربار که اتفاق جدیدی در جامعه می‌افتد، تغییر می‌کند: «دو سال بعد از انتخابات ۸۸ به این کار مشغول شدم اما از ما خواسته بودند فیلم‌هایی را که درباره انقلاب یا تظاهرات خیابانی در هر کشوری است، جدا کنیم. در قسمتی از برگه‌های بازبینی نوشته شده بود "توضیح آزاد" و اگر فیلمی در این باره بود، باید می‌نوشتیم که در این فیلم صحنه‌های تظاهرات خیابانی و یا شورش مردمی وجود دارد؛ مثلا فیلمی از زندگی "چه گوارا" است که با توجه به حوادث بعد از انتخابات، خریدن و نمایش آن توصیه نمی‌شود.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر