در روزهای اخیر، نام " تحقيق ملي بررسي خشونت خانگي" دوباره بر سر زبان ها افتاده است. نخستین بار هفته گذشته شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهور ایران در امور زنان و خانواده اعلام کرد که نتایج این طرح تحقیقاتی که در 32 جلد منتشر بود، گم شده است. اندکی بعد اشرف بروجردی، مشاور امور زنان وزارت کشور در دولت خاتمی گفت: "این پژوهش در سال ۱۳۸۵ در دولت آقای احمدی نژاد و زمان حضور زهره طبیب‌زاده نوری در مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و نماینده کنونی مجلس، به خمیر تبدیل شد."
اما جزئیات این طرح چه بود. ایران وایر بر اساس چکیده یک گزارش که مهرماه 83 در بسیاری از رسانه های داخلی از جمله خبرگزاری ایسنا منتشر شده، جزئیات این تحقیق را منتشر می کند.
بر اساس اين تحقيق، بهانه‌گيري‌هاي پي در پي، داد و فرياد و بداخلاقي با زن (4/38 درصد)، قهر و صحبت نكردن شوهر با همسر و خودداري از ارائه بحث در مورد مسائل فيمابين، (9/37 درصد)، به كاربردن كلمات ركيك و صحبت هاي بيرون از نزاكت و دشنام (8/30 درصد) محكم كوبيدن به در، به هم زدن سفره، انداختن ميز ناهارخوري، (25 درصد)، سيلي زدن (6/22 درصد)، ايجاد فشارهاي روحي رواني با رفتار آمرانه و تحكم‌آميز (7/20 درصد) منت نهادن مداوم از بابت تامين معاش و عهده‌داري زندگي و سركوفت هاي رواني پي در پي، (9/17درصد)، تحقير و خجالت زده كردن نظير بي‌احترامي، بي‌ارزش تلقي كردن و بردن آبرو پيش ديگران (5/17 درصد)، كشيدن و هل دادن (8/16 درصد) ممانعت از كاريابي و اشتغال در بيرون خانه و يا ادامه اشتغال (8/16 درصد)، ايجاد محدوديت در ارتباطات فاميلي (6/16 درصد) ايجاد مداوم احساس درماندگي (6/15 درصد)، زدن با مشت و يا چيز ديگر (5/15 درصد) لگد زدن ( 3/16 درصد) از بين بردن كرامت انساني و عزت نفس (5/12 درصد)، ايجاد محدوديت در ادامه تحصيل، مهارت‌آموزي و مشاركت در انجمن هاي اجتماعي (3/11 درصد) 16 مورد از رايج ترين انواع خشونت هايي است كه پاسخگويان از اول زندگي مشترك تاكنون تجربه كرده‌اند.
همچنين دوازده مورد از كم شايعترين نوع خشونت از اول زندگي تاكنون درمورد زنان شامل مجبور كردن به انجام كارهاي خلاف عرف و شرع و قانون (1/1 درصد)، كتك‌كاري منجر به سقط جنين (2/1 درصد) زدن تا حد نقص عضو (3/1 درصد)، زدن تا حدي كه فك يا بيني شكسته است (5/1 درصد)، زدن تا حدي كه پرده گوش پاره شده است (5/1 درصد)، از دست دادن دندان (6/1 درصد)، زدن تاحدي كه دست و پا شكسته است (2 درصد) جلوگيري از نگهداري فرزندان در زمان متاركه (2 درصد) ازدواج مجدد شوهر بدون رضايت همسر (2 درصد) مجبور كردن به سقط جنين (5/2 درصد) زدن تا حدي كه دندان ها لق شده است (5/2 درصد) و عدم مراعات بهداشت زناشويي (6/2 درصد) است.
برآورد كلي انجام شده مربوط به گستره خشونت خانگي در 28 مركز استان كشور نشان مي‌دهد 66 درصد خانواده‌هاي مورد مطالعه از اول زندگي مشترك تا كنون حداقل يك بار تجربه خشونت خانگي با تعريف عام آن داشته‌اند و حداقل يك بار در طول زندگي مشترك حدود 30 درصد خانوارها، خشونت هاي فيزيكي جدي و حاد و در 10 درصد خانوارها خشونتهاي منجر به صدمات موقت و يا دائم و جدي گزارش شده است.
بر اساس يافته‌هاي طرح ملي بررسي ميزان خشونت خانگي از ديدگاه زنان در مقياس شاخص كلي خشونت (45 مورد شامل خشونتهاي رايج و كم رواج) از اول زندگي مشترك تا كنون افراد درگير با خشونت، شهرهاي زاهدان و سمنان، در شدت صدمات ناشي از خشونت خانگي ( كبود كردن، لق كردن دندانها، شكستن دست و پا، پاره‌كردن پرده گوشي و...) ، زاهدان و شهركرد، در استفاده ازتهديدات متفاوت و ايجاد مخاطره (تهديد به ترك خانه، اقدام به خودكشي، تهديد به آزار، تهديد به شكايت و...) زاهدان و ساري، در خشونت فيزيكي نوع اول (گاز گرفتن، بستن ، زنداني كردن، چنگ انداختن ، كشيدن مو، اخراج از خانه و ...) زاهدان و يزد، درخشونت فيزيكي نوع دوم ( سيلي زدن، زدن با مشت، لگد زدن، كشيدن، هل دادن و....) خرم‌آباد و ياسوج، در خشونت رواني و كلامي ( به كاربردن كلمات ركيك، بهانه‌گيري، قهر، بداخلاقي، دشنام دادن و...)، زاهدان و ساري، در خشونت جنسي و ناموسي (مجبور كردن به ديدن عكسهاي مبتذل، اجبار به روابط زناشويي ناخواسته و غيرمتعارف و ....) اراك و ياسوج، در خشونت اقتصادي و مالي (ندادن خرجي، و پول كافي، ايجاد مضيقه مالي، اجبار براي درخواست پول و ...) زاهدان و بوشهر، در خشونت حقوقي و مربوط به طلاق ( امتناع از طلاق علي‌رغم اصرار زن به متاركه، ازدواج مجدد بدون اجازه، آوردن هوو، جلوگيري از ديدن فرزندان در زمان متاركه و ...) خرم‌آباد و مشهد، در خشونت ممانعت از رشد اجتماعي، فكري و آموزشي ( ايجاد محدوديت در ارتباطات فاميلي، دوستانه و اجتماعي، رفتن به خانه پدري ، خويشاوندان و...) زاهدان و سمنان، بالاترين و پايين‌ترين موارد وقوع خشونت را شاهد بوده‌اند.
بررسي زبان مادري پاسخگويان (افراد درگير با خشونت) و همسران آنها حاكي از تاثير و تفاوت قابل توجه آن بر خشونت خانگي عليه زنان است؛ به گونه‌اي كه زنان درگير با خشونت بلوچ و لر و خارجي زبان در شاخصهاي كلي خشونت، فارس زبان و لر در شدت صدمات ناشي از خشونت، بلوچ و لر در استفاده از تهديدات متفاوت و ايجاد مخاطره، بلوچ و فارس در خشونت فيزيكي نوع اول، لر و خارجي زبان در خشونت فيزيكي نوع دوم، بلوچ و خارجي زبان در خشونت رواني و كلامي، لر و كرد زبان در خشونتهاي حقوقي و مرتبط با طلاق، بلوچ و لر در ممانعت از رشد اجتماعي، فكري و آموزشي بيشترين و كمترين خشونت را از اول زندگي مشترك تاكنون ديده‌اند و در خشونت جنسي و ناموسي و اقتصادي و مالي، زبان پاسخگويان تفاوت معناداري در ميزان خشونتها ايجاد نكرده است. بررسي زبان همسران زنان درگير با خشونت، مردان بلوچ را در صدر تمامي خشونتهاي ياد شده قرار مي‌دهد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر