مسعود باستانی، جرم: خبرنگاری (37)

نام: مسعود باستانی 

سوابق حرفه ای: خبرنگار، فعال حقوق بشر، همکاری با روزنامه های شرق، جمهوریت و کارگزاران

اتهام: اقدام تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی 

مسعود باستانی نخستین بار در سال 1383 به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی به شش ماه حبس، پنج سال محرومیت از کار مطبوعاتی و  100 ضربه شلاق محکوم شد. بار دوم وقتی برای تهیه گزارش از وضعیت اکبر گنجی که به علت اعتصاب غذا در بیمارستان میلاد بستری بود، به آنجا مراجعه کرد، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و چند روزی هم زندانی شد. در آن زمان هم به شلاق و 350 هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. سومین بار، چهاردهم تیرماه 88، وقتی برای پیگیری وضعیت همسرش مهسا که 23 خردادماه 1388 یعنی درست یک روز بعد از انتخابات بازداشت شده بود، به دادگاه انقلاب مراجعه کرد، بازداشت شد

مسعود بیش از هشتاد روز را در سلول های انفرادی بند 240 اوین گذراند و در نهایت به شش سال حبس تعزیزی و پرداخت 36 میلیون تومان پول محکوم شد.  او در دادگاه «اعتراف بر علیه خود» شرکت کرد اما  همسرش بعدها اعلام کرد که مسعود به قیمت آزاد کردن او و تحت فشارهای شدید تن به اعترافات داده است.

این روزنامه نگار را  از بهمن ماه سال 1388 به طور کاملا غیر قانونی به زندان رجایی شهر کرج تبعید کردند و او ماه های متمادی را در بند های عمومی و در کنار سایر زندانیان جرایم دیگر از جمله مواد مخدر و قتل گذراند.

به مسعود فقط چند ماه از زندگی مشترکش با مهسا امرآبادی می گذشت، تا سه سال و نیم مرخصی نداند و درست زمانی که مهسا را برای اجرای حکمش به زندان فراخواندند و حبس کردند، برای نخستین بار به مسعود مرخصی دادند.

در روز چهارشنبه چهاردهم خردادماه 1390  وقتی مهسا امرآبادی به همراه مادرش و مادر مسعود برای ملاقات با او به زندان رجایی شهر کرج رفته بودند یک اتفاق غیر منتظره رخ داد که در سایت های خبری بازتاب داشت. وقتی زمان ملاقات آنها به انتها رسیده بود مسعود از سربازی که کنارش بوده خواهش می کند تا چند دقیقه بیشتر برای خداحافظی به او زمان بدهد چون مادر و مادر همسرش از شهرستان به دیدن او آمده بودند، اما به ناگهان سرباز به او حمله می کند و او را به زمین پرت کرده و با پوتین هایش به سر مسعود لگدهای پیاپی می زند، شدت ضربه ها به حدی بوده که احتمال خونریزی مغزی مسعود می رفته و او را بلافاصله به بیمارستان منتقل می کنند. مهسا امرآبادی در آن روزها  به کمپین حقوق بشر در این باره گفت: «فشار عصبی که ضمن این اتفاق به من آمد در مدت دو سال زندانی مسعود نیامده بود. مادر مسعود سه بار در مدتی که در زندان بودیم از حال رفت، وقتی هم دوباره مسعود را دیدیم او حالت تهوع داشت و ما می ترسیدیم که او ضربه مغزی شده باشد. برایمان خیلی سخت گذشت. و من حتما از آن سرباز شکایت می کنم. او نباید به خودش اجازه می داد که جلوی همسر و مادر زندانی او را بزند.

زندانی شدن همزمان این زوج باعث شد تا آنها از امکان دیدار کابینی که دو هفته ای یکبار انجام می شد هم محروم باشند و به سختی امکان ملاقات با یکدیگر را پیدا می کردند. پیش از این دادستانی تنها دوبار با ملاقات این دو موافقت کرده و پس از انتقال چند ساعته مسعود باستانی از زندان رجایی شهر کرج به زندان اوین، او توانسته بود همسر دربندش را ملاقات کند.  در تمام این مدت، مهسا امرآبادی با اطلاع رسانی درباره وضعیت مسعود، تلاش کرده از حقوق همسرش دفاع کند. او در گفت و گو با کمپین حقوق بشر در مورد همسرش می گوید: «مسعود تنها یک روزنامه نگار جوان است. در انتخابات ریاست جمهوری از مهندس موسوی حمایت کرد و تنها خواهان پیشرفت و آبادانی کشور بود. او نه خواهان مقام بود و نه خواهان پول. تنها چیزی که مسعود می خواست تحریریه ای بود که علی رغم تمام مشکلات کار روزنامه نگاری، کار مورد علاقه اش را ادامه دهد. هیچ گاه مطلبی خلاف واقع و برخلاف مصلحت کشورش ننوشته و همیشه هم معتقد به اصلاحات در کشور بود. از طرف دیگر مسعود را به پرداخت جریه نقدی بسیار زیادی محکوم کردند که ما واقعا نمی دانیم چرا؟ ما با یک هفته نامه فارسی زبان که عمدتا دارای مطالب فرهنگی و ادبی بود، همکاری داشتیم و جالب است بدانید که دو سال پیش ماموران وزارت اطلاعات مسعود را برای بازجویی احضار کرده بودند، به ما اعلام کردند این هفته نامه هیچ مشکلی ندارد و شما می توانید همکاری خود را با آن ادامه دهید. حال می گویند این یک رسانه ضد انقلاب است و آن مامور وزارت اطلاعات اشتباه کرده است!  به هر حال روزنامه نگار می تواند با هر رسانه ای که ضد امنیت کشورش و وابسته به دول متخاصم نباشد، کار کند و این کار، هیچ تعارضی با قانون ندارد.» مسعود باستانی هم اکنون در حال گذران دوره شش ساله حبس خود در زندان رجایی شهر کرج است. 

--------------------------------------------------------

در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.

این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید: 

info@iranwire.com

برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت

ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.