سرنوشت جالب ميراث احمدي نژاد در دانشگاه تهران

رتبه دو رقمی آزمون کارشناسی ارشد را دارد و فقط به  «دانشگاه تهران» فکر می‌کند؛ به همان سر دری که تصویرش را روی اسکناس 50 تومانی دیده و بارها در خیابان انقلاب به تماشایش ایستاده است. دوره لیسانس هوافضا را در «دانشگاه صنعتی» اصفهان گذرانده و برای کارشناسی ارشد، دانشکده تازه تاسیس شده دانشگاه تهران، «دانشکده علوم و فنون نوین» را انتخاب می کند. او هیچ گمان نمی‌کرد در دانشگاهی که رویای ورودش را داشته، دنبال یک فضای آزمایشگاهی کوچک و استادان با تجربه بگردد و دست خالی بیرون بیاید.
 
فروردین ماه سال ۹۰ محمود احمدی نژاد، ریيس دولت دهم در کنار «کامران دانشجو»، وزیر علوم وقت و «فرهاد رهبر»، رییس دانشگاه تهران، دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران را برای ارایه دروس تحصیلات تکمیلی (مقطع کارشناسی ارشد و دکترا) افتتاح کرد.
 
این دانشکده در مکانی عاریه گرفته شده از ساختمان ژئوفیزیک دانشگاه تهران افتتاح شد و حالا بعد از سه سال، ساختمان خوابگاه به فضای آموزشی این دانشکده تبدیل شده است. سایت دانشگاه تهران در خبرهایش با اشاره به مراسم افتتاحیه این دانشکده نوشت: «دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران در زمینه تحصیلات تکمیلی رشته‌های بین رشته ای فن‌آوری های نوین و پژوهش‌های کاربردی دانشجو می پذیرد.»
 
نام این رشته‌ها بارها تغییر کرده است. رضا با رتبه دو رقمی کارشناسی ارشد، در رشته مهندسی فن آوری اطلاعات پزشکی پذیرفته شده است. او به «ایران وایر» می‌گوید: «من ورودی سال ۹۰ هستم. سال اول رشته ما عنوان مشخصی نداشت؛ یکی می گفت مهندسی فن آوری اطلاعات پزشکی و دیگری می ‌گفت مدیریت فن آوری اطلاعات پزشکی. حتی درس هایی که ارایه می‌شدند هم مشخص نبودند. بعد از دوره ما، درس‌ها تغییر کردند و برای ورودی‌های بعدی، واحدهای دیگری ارایه شد.»
 
او این مشکل را مربوط به نداشتن نیروی متخصص می‌داند و می‌گوید: «وقتی در گروه علوم و فن آوری شبکه که رشته ما ذیل آن ارایه می‌شود، یک عضو هیات علمی از رشته ما فارغ التحصیل نشده، اوضاع از این بهتر نمی‌شود.»
 
سایت دانشکده علوم و فنون، اعضای هیات علمی و رشته‌های ارایه شده در زیر گروه ها را نشان می‌دهد. جوان گرايی دوره احمدی نژاد با گذشت بیش از یک سال از رفتن او هنوز بر تن این دانشکده سایه انداخته است. اعضای هیات علمی این گروه را جوانان فارغ التحصیل مخابرات، کامپیوتر و ریاضی تشکیل می‌دهند .
 
مدیر گروه علوم و فن آوری شبکه، دکتر «زینب الهدی حشمتی» است که دکترایش را از دانشگاه «لیدز» انگلستان در رشته مهندسی برق – مخابرات دریافت کرده است.  «گوگل» مقاله‌ای از او نشان نمی‌دهد اما در عوض نام او را در فهرست دلواپسان وزیر علوم می توان یافت.  نام او در نامه ای است که مرداد ماه سال ۹۲ در خبرگزاری‌های وابسته به سپاه (فارس و تسنیم) منتشر شد؛ نامه ای که در آن تعدادی از استادان دانشگاه و اعضای هیات علمی از حسن روحانی درخواست می‌کردند تا با نگاه عالمانه و ولایت مدار، وزیر علوم را انتخاب کند. در بخشی از این نامه آمده است: «در صورتی که مدیریت این دستگاه بسیار مهم و راهبردی به فرد، گروه و یا طیف حاشیه‌ساز واگذار شود، بستر برای فتنه‌گری فتنه‌گران فراهم خواهد شد.»
 
«سارا» دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی فضا هم با اشاره به جوان بودن استادان و اعضای هیات علمی گروه ها می‌گوید: «واقعیت این است که استادان ما فرق چندانی با یک دانشجوی دکترا ندارند. بنابراین، پژوهش زیادی نکرده و چیزی در چنته برای آموزش ندارند. بیش ترآن ها دارای هیچ سابقه کاری پیش از حضور در این دانشکده نیستند و بعد از فارغ التحصیلی هم خیلی زود به عضویت هیات علمی این دانشکده درآمده اند. حتی اطلاعات کافی درباره محل تحصیل خیلی از آن ها هم موجود نیست.»
 
«محمدحسین صبور»، مدیر گروه هوا و فضای این دانشکده است. این طور که درسایت رسمی این دانشکده نوشته شده، متخصص سازه- دینامیک پرواز و کنترل است اما نام دانشگاهی که مدرک دکترایش را از آن دریافت کرده، آورده نشده است. در همین سایت، روبه روی پرسش محل دریافت درجه دکترا فقط نام کشور کانادا بیان شده و جست وجوی نام او در گوگل هم بی فایده است. نام صبور فقط در سایت دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران دیده می‌شود و هیچ مقاله علمی از او نمی توان یافت.
 
«علی» دانشجوی مقطع دکترای رشته نانوبیوتکنولوژی این دانشکده است. او از کمبود امکانات و فضای آزمایشگاهی مناسب گله دارد و می‌گوید: «دانشجویان مقاطع تحصیلی تکمیلی بیش تر از هرچیز به فضای پژوهشی و آزمایشگاهی نیاز دارند اما ما حتی یک میز کار هم نداریم، چه برسد به فضای مناسب و آزمایشگاه های پیشرفته.»
 
آن ها بارها اعتراض خود را به گوش ریيس دانشکده و اعضای هیات علمی دانشگاه تهران رسانده‌اند اما نتیجه درخوری نگرفته اند. علی می‌گوید: « بچه های  فارغ التحصیل به ما می‌گویند شما خوب موقعی رسیدید چون ما همین امکانات شما را هم نداشتیم. من هیچ نمی‌دانم برای چه این دانشکده بدون هیچ امکاناتی، آن هم برای تحصیلات تکمیلی تاسیس شده است.»
 
او حالا اسامی خیلی از هم دوره‌ای هایش را در فهرست بورسیه‌های غیرقانونی یافته و از این که آن ها بدون کنکور و با معدل های پایین وارد این دانشکده شده‌اند و به هر صورت مدرک دانشگاه تهران می‌گیرند، عصبانی است و می‌گوید: «امیدوارم وزیر علوم جدید هم به این موارد رسیدگی کند و راضی نباشد حق ما که گول نام دانشگاه تهران را خوردیم و با رتبه های خوب، این دانشکده را انتخاب کردیم پایمال شود.»
 
آن ها این هفته نامه جدیدی نوشته‌اند و خواسته های خود را برای بار چندم عنوان کرده‌اند. اگرچه قول مساعد برای بررسی گرفته‌اند اما امید چندانی ندارند.
 
«رضا» که حالا فارغ التحصیل این دانشکده است، به «ایران وایر» می‌گوید: «من سال ۹۱ به خود آقای دکتر "رهبر" ایمیل زدم و از وضعیت مجود گلایه کردم. نوشتم ما فضای آزمایشگاهی، کتاب‎خانه و سایت نداریم. در پاسخ، ایمیلی دریافت کردم که متن آن یک جمله بود: "بسمه تعالی، بررسی می‌شود." چند ماه گذشت اما خبری نشد. دوباره ایمیل زدم و یادآوری کردم که منتظر جواب هستم. این بار جوابی از طرف دکتر رهبر آمد که متعجب ماندم. ایشان نوشته بودند: "عرض کردم بررسی می‌شود. گمان می‌کنید به مثل برخی پیامبران، اجنه را در اختیار داریم برای انجام کار که در یک چشم به هم زدنی کار انجام شود. نیاز به اعتبار است و اگر اعتبار فراهم شود، نیاز به زمان داریم.»
 
اما او حالا امیدوار است و می‌گوید: «وضع وزارت خانه و مدیریت دانشگاه ها عوض شده و امیدوارم این گلایه ها تاثیر کند. وضعیت دانشگاه هم نسبت به قبل خیلی بهتر شده و بی انصافی است اگر این را نگوییم.»
 
توضیح: برای حفظ امنیت دانشجویان  در گزارش از اسامی مستعار استفاده شده است.