نام: مسعود لواسانی
سوابق حرفه ای: روزنامه‌نگار و وبلاگ نویس فعال در خبرگزاری فارس. مهر، روزنامه آفتاب یزد، ماهنامه ادبیات داستانی، اعتماد ملی، اعتماد، شرق، همشهری، کارگزاران
اتهام: تبلیغ علیه نظام
مسعود لواسانی که هم‌اکنون در ترکیه به سر می‌برد، در گفت‌وگو با ایران وایر شرح ماجرای دستگیری و دوران زندانش را این‌طور بیان می‌کند: تلفنی تهدید به دستگیری شدم، روز 26 خرداد بود. پس از این تهدید، با همسرم و پسرم مدتی از تهران بیرون رفتیم، به روستاهای اطراف کاشان. در روزهای پایان شهریور که دستگیری‌ها کمتر شده بود، به تهران بازگشتیم. غروب 4 مهر 1388 بود که 10 نفر از نیروهای سپاه پاسداران وارد خانه ما شدند. پس از بازرسی منزل، به اوین برده شدم. در بازداشتگاه دوی الف سپاه بازجویی‌ها با محوریت فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق انتشار گزارش و خبر در سایت‌های فارسی‌زبان و مصاحبه با بی‌بی‌سی فارسی و ... بود ، هم‌چنین دعوت به فرانسه برای بازدید از پارلمان و شورای اروپا در دو شهر استراسبورگ و بلژیک، ازجمله دیگر اتهام‌ها بود. دادگاهم در شعبه 26 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی در آذر 1388 برگزار شد. حکم دادگاه نخست هشت سال و نیم زندان و محرومیت مادام‌العمر از فعالیت روزنامه‌نگاری بود. با تشکیل بند سیاسی در 18 آبان 1388 به همراه دیگر دستگیرشد‌گان انتخابات به این بند منتقل شدم. در خرداد 1389 با دچار شدن به بیماری زونا در اتاق ایزوله‌ی بهداری اوین بستری شدم و پس از یک ماه با وثیقه‌ی 800 میلیون تومانی به مرخصی آمدم. بیرون از زندان با شکایت و پیگیری حقوقی موفق به اثبات ضرب و شتم‌ها در دوران بازداشتم از سوی نیروهای سپاه، شدم. اندکی بعدازآن به زندان فراخوانده شده و تا شهریور 1390 در اوین بودم. در 9 بهمن 1390 بعد از احضار به دادسرای مقدسی اوین، در ارتباط با پرونده بازداشت همسرم و معاونت در جرم، از سوی وزارت اطلاعات به همراه پسرم بازداشت شدم. بیش از 12 ساعت در زندان اوین در بازداشت بودم. برای بار سوم در 2 فروردین 1391 مقابل منزل دستگیر شدم و دو روز بعد از بازداشتگاه وزارت اطلاعات آزاد شدم. پس از آن بارها از سوی اطلاعات احضار شدم. در یورش هشتم بهمن 1391 به دفاتر روزنامه‌ها در تهران که به یکشنبه سیاه مشهور شد، با مراجعه مأموران امنیتی به منزل ما در کرج، چون در آن ساعت در تهران بودیم ، بازداشت نشدم. بیش از یک ماه زندگی مخفی در شهرهای ایران داشتم و سرانجام از کشور خارج شدم.»
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
info@iranwire.com
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر