نام: نعیمه دوستدار
سوابق حرفه ای: روزنامهنگار، وبلاگ نویس، شاعر، نویسنده. همکاری با روزنامه جام جم، گروه مجلات همشهری و رادیو فرهنگ
اتهام: اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با رسانههای بیگانه و شرکت در تجمعات
اواخر دیماه سال 1388 زمانی که نعیمه داخل سالن هواپیما نشسته بود و قصد داشت برای آغاز همکاری با رادیو فردا از کشور خارج شود سفرش با حضور ماموران متوقف شد. دقایق آخر و درست زمانی که هواپیما قصد برخاستن از زمین را داشت نیروهای امنیتی وارد هواپیما شده و پاسپورتش را توقیف کردند، این روزنامهنگار ممنوعالخروج شد و دو هفته بعدازاین اتفاق در تاریخ هفدهم بهمنماه دستگیر شد.
نعمیه دراینباره میگوید : مرا به بهانهای دروغ به دادگاه انقلاب کشانده و دستگیر کردند و بعد برای بازرسی منزل، به خانه رفتند. بازرسی همراه با توهین و تحقیر اعضای خانوادهام بود و سرانجام مرا با چشمهای بسته به اوین بردند. بعدها متوجه شدم که همان روز و همزمان با دستگیری من تعداد دیگری از روزنامهنگاران در یک پروژه مشترک از سوی وزارت اطلاعات ایران دستگیرشدهاند.
در مدت بازداشت، در یک سلول انفرادی تنگ و کثیف نگهداری میشدم، جایی که به دلیل شلوغی زندان اوین، گاه در هر سلول سه تا چهار نفر زندانی بودند. در داخل سلول حتی ابتداییترین لوازمی را که معمولاً به زندانیان میدهند به ما ندادند و در تمام مدت بازداشت، من با همان لباسی که بازداشتشده بودم زندگی کردم و امکان عوض کردن لباس و شستوشو نداشتم. زندانبانها برای دادن نوار بهداشتی و صابون پول میخواستند و برای دسترسی به بهداری زندان، باید ساعتها التماس میکردی و منتظر میماندی. پزشک زندان در مقابل تقاضای مسکن و آرامبخشهای ساده، قویترین داروهای خوابآور و روانگردان را تجویز میکرد تا جایی که یکی دو بار براثر عوارض داروها تعادل جسمی و روحیام را از دست دادم. بهجز موارد معدود، امکان تماس با خانواده و استفاده از هواخوری را هم نداشتم.
بازجوییها فشرده و همراه با فشار سنگین روانی بود. گاه ساعتهای طولانی بازجویی میشدم و گاه چند روز بدون آنکه کسی سراغم بیاید رها میشدم. در بازجوییها تلاش میکردند مرا به ارتباط با خارج از کشور متهم کنند و از ارتباطم با سایر روزنامهنگاران و همکاران اطلاعات کسب کنند. متوجه شدم که از پیش ایمیلم را در اختیار داشتهاند و مکاتباتم را ثبت کردهاند. علاوه بر فعالیتهای رسانهای، درباره تعلقم به جنبش سبز، حضورم در تجمعات و نوشتههای وبلاگم بازجویی میکردند و این بازجوییها همراه با تهدید به افشاگری، تهدید آینده شغلی و خانوادگیام بود. رفتار بازجوها همراه با خشونت بود؛ هرچند ازنظر فیزیکی به من آسیبی نرساندند اما بارها مرا زیر فشار روانی گذاشتند.
پس از یک ماه بازداشت، 19 اسفند 88 با قرار وثیقه آزاد شدم و پسازآن، بیش از یک سال، درحالیکه باردار بودم، همچنان بازجویی میشدم و حکم ممنوعالخروجیام تمدیدشده بود. درنهایت، با پیگیریهای شبانهروزی، پیش از آنکه حکمی دریافت کنم، توانستم پاسپورتم را که از سوی شعبه دیگری توقیفشده بود بگیرم و از کشور خارج شوم.
نعیمه هماکنون در مالموی سوئد بهعنوان نویسنده و روزنامهنگار مشغول به فعالیت اجتماعی است.
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
info@iranwire.com
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر