نام: لیلی فرهادپور
سوابق حرفه ای: روزنامه نگار، نویسنده
اتهام: اعلام نشد
لیلی فرهادپور هم ازجمله کسانی است که بعد از انتخابات بحث‌برانگیز سال 88 طعم تلخ بازداشت و زندان را تجربه کرد. او که ساعت‌ها پشت در زندان اوین در انتظار خبری از پسرش، بهرنگ تنکابنی می‌نشست و در انتظار خبر کوتاهی از سلامتی او بود ، به زندان افتاد و 54 روز زندان را در شرایط دشواری تجربه کرد. بهرنگ تنکابنی، فرزند لیلی فرهاد پور، سردبیر ماهنامه فرهنگ و آهنگ روز 15 دی‌ماه سال 88 در دفتر مجله بازداشت شد. مأموران امنیتی نه‌تنها محل کار بهرنگ را تفتیش کردند بلکه کیس های کامپیوتر ماهنامه را نیز با خودشان بردند. پس از آن مأموران به خانه لیلی هجوم بردند و کتاب‌ها، جزوه‌های شخصی، کامپیوتر و هر چه را که به نظرشان مشکوک می‌رسید با خودشان بار زدند و بردند. لیلی دو هفته سرگردان شد. هرروز برای فهم اتهام پسرش و محل بازداشت او روانه این سازمان و آن ارگان می‌شد. ساعت‌ها پشت در زندان اوین بست می‌نشست. تا اینکه روز دوشنبه 28 مردادماه درحالی‌که ساعت‌ها به انتظار نشسته بود دچار عارضه قلبی شد و کارش به بیمارستان کشید. او روز سی‌ام دی‌ماه وقتی برای پیگیری وضعیت پسرش به دادگاه انقلاب مراجعه کرد و با امتناع مسئولی مواجه شد که پیش از او برای دیدن لیلی به او وقت داده بود و قرار بود از وضعیت پسرش اطلاعی به دست بیاورد، بی‌نتیجه به خانه برگشت اما همان روز توسط مأموران امنیتی در منزلش بازداشت شد. او به مدت 54 روز در زندان نگهداری می‌شد. ابتدا قاضی پرونده قرار 50 میلیون تومانی وثیقه برایش صادر کرد. اما رئیس بند 209 زندان اوین از آزادی‌اش جلوگیری کرد و وقتی لیلی به این اقدام غیرقانونی معترض شد، قرار وثیقه او از 50 میلیون به 200 میلیون تومان تشدید شد. سرانجام لیلی بعد از 54 روز با قرار وثیقه آزاد شد و البته بعدها دادگاه او مجازات یک سال زندان برای او تعیین کرد که این مجازات به مدت چند سال به حالت تعلیق درآمده است.
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
info@iranwire.com
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر