خانه ای بی سقف/آوارگي در ورودي شهر بوشهر

اين روزها شهرونداني كه از حاشيه ميدان آزادي بوشهر به سمت جاده نيروگاه اتمي مي روند، شاهد زندگي مشقت بار يك زن و فرزند معلول در اين محل هستند.
به گزارش خليج فارس، خانه بدون سقف اين زن و فرزند زير آفتاب و گرماي مردادماه بوشهر از يك سمت با فضاي سبز حاشيه ميدان استتار شده و سمت ديگرش با نصب دو پارچه از ديد رهگذران پنهان مانده است.

پشت وسايلي كه روي آن را پوشانده و كنار فرزندش مي نشيند. خودش را سكينه معرفي مي كند و از معلوليت خود و فرزندش مي گويد:خوزستاني هستم و همسرم از اهالي روستاي دويره بوشهر و كارگر ساده بود. پس از فوتش، با فرزند معلول 12 ساله ام به نام اصغر تنها ماندم. بعد هم در زمين هاي كنار برج خانه اي ساختم كه پس از 4 سال زندگي، مالك زمين ها پيدايش شد و اين آغاز آوارگي ما بود.

در موزد معلولیت فرزند می گوید: يك سال پيش او را پيش دكتر تكلو بردم، ولي به خاطر هزينه اش نتوانستم برايش كاري كنم. از وقتي هم اينجا آمده ايم، همه اش زير پتو مي ماند.
سكينه درباره اين كه آيا زيرپوشش كميته امداد است يا خير؟ مي گويد: پسرم زير پوشش بهزيستي است، اما خودم نه. كميته امداد هم مي گويد چون پسرت زيرپوشش آنجاست و خودت تنهايي، نمي توانيم تو را زيرپوشش ببريم.
 مي گويد: «پولي ندارم و با همه وسايلم آمده ام اينجا. برخي رهگذران نيز گاهي برايمان مقداري بیسكويت از مغازه هاي اطراف خريداري كرده و مي دهند.یک همشهري هم پيدا شده که صبح ها دو بشكه آب از خانه اش برايمان مي آورد تا براي آشاميدن و شستشو استفاده کنیم. همين و بس.