نامه شهروند عسلویه ای به روحانی: این ور فنس منتظریم!

72درصد ازساکنان شهرستان عسلویه آرای خود را با نام حسن روحانی به صندوق های رای ریختند که بسیار بالاتر از میانگین کشوری آرای وی - 52 درصد- بود. این شهرستان مانند غالب روستاها و مناطق واقع در این محدوده، تا قبل از آن که درِب گنجینه‌ای به نام چاه های مشحون از گاز و نفت در آن ها گشوده شود، متروکه فراموش شده‌ای بودند  تا این که چاه های نفت و گاز در این دیار فعال شدند و شرکت های داخلی و خارجی را روانه این منطقه تا این بار به جای نخیلات و غلات، در آن ها پالایشگاه کاشته شود اما هنوز مردم این سرزمین با همان مشکلات پیشین دست به گریبانند.

این بخشی از نامه ابراهیم دریانورد، از اهالی بندر عسلویه است که خطاب به روحانی نوشته و از وی خواسته است به احترام همه کسانی که به وی رای دادند، بدون ماسک و قراول و محافظ در این سوی فنس ها که مسکن و زیست‌گاه مردمی است حضور یابد و به درد میردم برسد.

به گزارش سایت خلیج فارس در یادداشت خود نوشته است: این نامه که مطمئن نیستم به دست شما رییس جمهور منتخبم برسد از سوی شهروندی مقیم عسلویه که در جنوبی ترین نقطه از استان بوشهر قرار داردنوشته شده است؛ شهری که پایتخت انرژی ایران لقب گرفته است و بخش مهمی از درآمدهای ارزی و ریالی مملکت را تامین می کند.

آقای روحانی! 72% از آرای مردم این شهرستان، به نام شما روحانی شیعه مذهب در صندوق‌های آرا ریخته شده است درحالی که که بیش‌تر مردم این دیار را اهل تسنن تشکیل می دهند. پس حتما معنا و مفهوم این آرا را نیز خوب می فهمید و درک می کنید.

آقای رییس جمهور منتخب! نه منتی بابت این آرا بر شما داریم و نه در انتظار کسب مقام و موقعیت عالی اداری در دولت شما نشسته ایم؛ ولی بی تعارف عرض کنم که توقعات و در خواست های بسیاری داریم که نه غیر منطقی و نه زیادی خواهانه و نه دور از دسترس و ناممکن اند.

وی در بخشی از این نامه افزوده است: درعهد ریاست جمهوری جناب آقای خاتمی، چاه های نفت و گاز در این دیار فعال شدند و با سرعتی باور ناکردنی مردم شاهد سرازیر شدن انواع واقسام شرکت های داخلی و خارجی و به همراه هزاران دستگاه و ادوات مختلف شدند و آدم های ریز و درشت مقام دار و بی مقام؛ و در یک چشم بر هم زدنی زمین های آبا و اجدادی مردم شخم زده شد تا این بار به جای نخیلات و غلات، در آن ها پالایشگاه کاشته و به برکت آن، زندگی و روزگار مردم نیز متحول شود، که البته بی تاثیر هم نبود.

اما صرف نظر از این که از آن تاریخ به بعد، ریه های اهالی تبدیل به انباری برای ذخیره گرد وغبارهای ناشی از عملیات تاسیساتی و سازندگی این پروژه بزرگ ملی شد، صرف نظر از این که شبانه روز مجبور به استنشاق مدام دود و گازهای متصاعد از دهانه مشعل های گُر گرفته و بعضا معیوب پالایشگاه ها شدیم، بی توجه به اجحافاتی که در نحوه چگونگی خرید و قیمت گذاری زمین‌های مردم بر اهالی تحمیل شد وبی خیال این که صدها جوان جویای کار این شهرستان با حسرت فقط ناظر به کارگیری سیل کارگران و کارمندان غیربومی در موسسه های مربوط به نفت و گاز واقع شده در شهرشان هستند، حداقل شما به این یکی در خواست به ظاهر کم هزینه مردم که این سال ها به عنوان شهروندان بومی عسلویه درآن سوی فنس های تودر توی نفتی- گازی رها شده اند، توجهی جدی مبذول فرمایید و بدون ماسک و قراول و محافظ آن چنانی در آن سوی فنس ها که مسکن و زیست‌گاه همان مردمی است که بیش‌ترین اعتماد و اعتقاد به شما را با آرای خود نشان دادند، حضور یابید.

باشد تا برای اولین بار هم که شده  مردم ما شاهد حضورپشت فنسی یکی از صدها مقام بالای حکومتی باشند که در این سال های نفتی- گازی به این شهر آمده و رفته اند.