«شما تنها نیستید»، 24 ساعت و بیش از پنج هزار امضا

متن نامه «شما تنها نیستید»، که تعدادی جوان روزنامه نگار و مشتاق سینما ، بدون وجود تشکل و سازماندهی خاصی، تدوین و به شکل تلفنی و شخص به شخص، به اطلاع بزرگان سینما و ادبیات رسانده و امضا گرفتند، برای اولین بار در طول چند دهه گذشته توسط بیش از پنج هزار نفر به امضا رسید.

متن اولیه نامه ایی با عنوان «شما تنها نیستید» که در اظهار همدردی و هم صدایی با بازماندگان عباس کیارسمتی، کارگردان صاحب نام سینما نوشته شده بود اولین بار با امضای چهارصد نفر در روزنامه شرق دو روز پیش منتشر شد.

چندی پس از آن؛ گروهی که نامه را تدوین کرده بودند متن نامه را در یک گروه تلگرامی منتشر کردند و این بار به شکل خودجوش  و با سرعتی باور نکردنی، بیش از پنج هزار نفر از اهالی سینما، ادبیات، موسیقی ، کاریکاتوریست ، نقاش و روزنامه نگار ساکن در ایران یا مهاجر، با محتوای نامه اظهار همدردی کرده و تمایل به امضا داشتند.

این نخستین بار است که طیف متنوع و وسیعی از هنرمندان و چهره های برجسته ایرانی با گرایش های متفاوت فکری که گاها در ضدیت با هم نیز قرار دارند، در یک حرکت کاملا خودجوش، در کنار هم قرار گرفته و نامه اظهار همدردی با خانواده کیارستمی را امضا می کنند.

شاید بشود گفت آخرین نامه ای که توسط عده کثیری از اهالی سینما امضا شد ، نامه تجدید بیعت با آرمان های امام راحل در دهه هفتاد بود که به امضای بیش از دو هزار نفر از اهالی سینما رسید، نامه ای که بعدها تعدادی از امضا کنندگان آن اظهار داشتند از امضای چنین نامه ای مطلع نبوده، اما قدرت مقابله و تکذیب آن را هم نداشته اند.

چند ساعت پس از راه ندازی این گروه تلگرامی ، ادمین گروه تلگرامی «شما تنها نیستید» از سایر دوستان خواهش کرد که از امضای نامه و ذکر نامشان بپرهیزند چون ظرفیت اعضای حاضر به بیش از پنج هزار نفر رسیده و امکان ثبت امضاهای تازه وجود ندارد و دوستانی که اعلام آمادگی می کنند بهتر است تا زمان راه اندازی صفحه دوم گروه «شما تنها  نیستید» منتظر بمانند.

جالب ترین بخش ماجرا امضای این نامه توسط طیفی از پزشکان است، پزشکانی که این کلمات را امضا کرده اند : « می‌دانیم چه دشوار است که هم داغ عزیز و هم بدل‌شدن این داغ به جدالی فرسایشی را تاب آورید و بدانید که در تحمل این فضای عصبی و پرابهام که متأسفانه هر دم آزاردهنده‌تر می‌شود، تنها نیستید.»

آنها هم در بروزضایعه مرگ این کارگردان مشهور بین المللی اظهار همدلی کرده اند، ضایعه ای که افکار عمومی جامعه ، علت بروز و حادث شدن آن را «اشتباه و بی توجهی کادر پزشکی» می داند.  

لیست امضا کنندگان طیف متفاوتی از افرادی با گرایش و سلیقه های گوناگون از ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی و حسین علیزاده گرفته تا دکتر محمد جعفری قنواتی، ویراستار ارشد دایره المعارف اسلامی و ابراهیم مختاری ، رئیس هیات مدیره خانه سینما، تا پرویز دوایی، نویسنده خوشنام و مهاجر ایرانی که سالهاست در کشور جمهوری چک، گوشه عزلت و تنهایی و گمنامی را اختیار کرده را در برمی گیرد.  

پرویز تناولی ، اصغر فرهادی، هدیه تهرانی ، نیکی کریمی ، فاطمه معتمد آریا، خسرو سینایی و همسرش فرح اصولی، گلی امامی ، حسین پاکدل، همایون پایور، کیومرث پوراحمد، ابوالفضل جلیلی ، جعفر پناهی ، کریستوف رضایی ، مژده شمسایی و بهرام بیضایی نام تعداد دیگری از امضا کنندگان این نامه هستند.

آیدین آغداشلو، مسعود کیمیایی، کیهان کلهر، مرتضی کاخی، لیلی گلستان، رخشان بنی‌اعتماد، نورالدین زرین‌کلک، کیانوش عیاری، پرویز پرستویی، بیژن کامکار، ، لیلا حاتمی، علی مصفا، علی‌اکبر صادقی، ، پیمان معادی و جمع کثیر دیگری از برجستگان و بزرگان ادبیات ، سینما و هنر این مرز و بوم ،  بهدو فرزند باقیمانده از عباس کیارسمتی تسلیت گفته و اظهار همدلی کرده بودند.

متن نامه این افراد به احمد، بهمن و خانواده کیارستمی چنین است:  

«گردوغباری که پس از فاجعه از‌دست‌رفتن عزیزتان برخاست، چشم‌انداز را سراسر مغشوش و مخدوش کرده است. این آشفتگی سبب شد تا حتی نتوانیم در فرصتی که حق هر عزادار است، به دل سیر گریه کنیم و آرام‌تر شویم و بتوانیم به شما که نسبتی مستقیم‌تر با مصیبت دارید، تسلایی دهیم؛ اگرچه همه ما محتاج تسلاییم. روند درمان عباس کیارستمی به محض انتشار خبر بیماری‌اش مورد پرسش‌هایی جدی قرار گرفت که تنها نشان‌دهنده عمق نگرانی از حفظ سلامتی آن وجود یگانه بود و از همان آغاز فقط سؤال بود و دلواپسی و نه شروع رقابتی که حالا منتظر باشیم داورانی برنده یا بازنده‌اش را اعلام کنند؛ البته بازنده همه ماییم که هنرمندی چنین گران‌مایه را به ارزانی از دست داده‌ایم و باز البته بازنده آنان هستند که به جای همدردی، به جای پاسخ به ابهامات، به جای درک وضعیت روحی آسیب‌دیدگان، فضا را به میدان نبردی صنفی تبدیل کردند.

اکنون در چنین هیاهویی چه چیزی ممکن است شما و همگان را اندکی آرام کند؟ راستش هیچ، چراکه این پرونده‌ای حقوقی و قضائی نیست و بحث از آغاز بر سر احترام به حقوق انسانی بوده است. می‌دانیم چه دشوار است که هم داغ عزیز و هم بدل‌شدن این داغ به جدالی فرسایشی را تاب آورید و بدانید که در تحمل این فضای عصبی و پرابهام که متأسفانه هر دم آزاردهنده‌تر می‌شود، تنها نیستید.

نتیجه تحقیقات پزشکی هرچه باشد، خاطره توجیهات و پنهان‌گری‌ها و بدتر از همه بی‌اعتنایی به وضعیت روحی داغ‌دیدگان و بی‌احترامی به نام عباس کیارستمی را پاک نخواهد کرد؛ اگرچه چشم‌های همه ما ناظر و نگران و پیگیر روند این تحقیقات خواهد بود. ما را در هر دو اندوه مرگِ عزیزتان و مرگِ حرمت‌ها کنار خود ببینید. امیدواریم سرانجام شما تنها سوگوار باشید و ما تنها غم‌گسار. امیدواریم بیش از این عذابی به عزایتان افزون نشود.»