احتمالاً هر یک از ما در شرایطی قرارگرفتهایم که کسی قدرتمندتر از ما بوده و بهواسطه قدرتش به ما زور گفته و ما بنا به مصلحت و یا ترس ساکت ماندهایم؛ مثلا یک رفیق، قلدر محل، یک بازجو و حتی یک قاتل. حالا فرض کنید سالها بعد میخواهید با همان فرد حرف بزنید، چند دقیقه به او بگویید احساستان چه بوده، چه فکر میکنید و... .
ما از برخی فعالان سیاسی و مدنی و هنرمندان که در سالهای اخیر قربانی بازجویان شدهاند و یا خانواده خود را از دست دادهاند، خواستهایم تصور کنند در اتاق بازجویی هستند یا این که با بازجوی خود حرف بزنند و برای او پیام بفرستند.
در نهمین بخش این پرونده، «ماهرخ غلامحسین پور» سراغ «مهدی خدایی» رفته است.
« مهدی خدایی» دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه آزاد شهر ری و عضو مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران است که بعد از انتخابات سال 1388 به اتهامات «اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» در دو دادگاه جداگانه در مجموع به تحمل هفت سال حبس تعزیری محکوم شد.
او از یازدهم اسفندماه سال 1388 تا چهاردهم مردادماه سال 1394 در زندان بود و در مهرماه سال 1389 بعد از تحمل نه ماه انفرادی به بند 350 زندان اوین منتقل شد اما در زندان هم فعالیت های حقوق بشردوستانه اش را ترک نکرد و به همراه «امید کوکبی» دانشمند و نخبه ایرانی ساکن زندان، اقدام به ترجمه و انتشار «کتاب اطلس حقوق بشر» کرد، کتابی که عبدالفتاح سلطانی پیشگفتار آن را نوشت و «مزدک علی نظری» روزنامه نگار و وبلاگ نویس زندانی آن سالها، کار ویرایش آن را به اتمام رساند.
مهدی خدایی در ابتدای این پیام صوتی خطاب به بازجویش سلام می کند: «سلام می کنم به بازجویان خودم، چه بازجویانم در سال 1378 و چه بازجویانم در سال 1388، کسانی که باعث شدند فشارهای روحی، روانی و جسمی زیادی بر من وارد شود. و گر چه آن دوران بسیار سخت گذشت اما تجربیات زیادی برای من به همراه داشت. »
او می گوید که همیشه دوست داشته شرایطی پیش بیاید که بتواند در یک شرایط برابر با بازجویش گفت و گو کند؛ شرایطی بدون چشم بند ، سلول انفرادی و شکنجه جسمی و روحی و روانی و بدون پیش فرض های ذهنی ، شرایطی که همدیگر را بشنوند و بدون جانبداری همدیگر را تحلیل کنند. شاید در این شرایط باشد که بتوانند حقیقت را بهتر درک کنند.
مهدی خدایی خطاب به بازجویش می گوید: «آقای بازجو به نظرم شماها هم آدم هایی هستید که در شرایط مناسبی به سر نمی برید. چرا که به نظر من اگر فردی، از سلامت روحی – روانی برخوردار باشد قادر نیست با همنوع خودش چنین برخوردهایی را داشته بشد؛ از آن دست برخوردهایی که شما با من و خیلی از دوستان دیگر من داشتید. بحرانی که شما در آن به سر می برید ، هر روز و به مروز زمان ؛ شدیدتر و اسفبارتر خواهد شد .»
او خاطره یکی از مکالمات دوران بازجویی اش را یادآوری می کند: «به خاطر دارم بعد از دستگیری ام در سال 1388، روزهای آخر جلسات بازجویی به تو گفتم « اگر یک روز به هر حال در تنگنایی گیر افتادی و احساس کردی که نیاز به کمک کسی داری ، اگر تصور کردی که من می توانم به تو کمک کنم، حتما می توانی روی کمک من حساب کنی » جوابی که دادی به من ، جوابی از سرغرور و نخوت بود و گفتی : «من هیچ وقت به کمک تو احتیاج پیدا نمی کنم» ، من فکر می کنم همه انسان ها ممکن است روزی برسد که به کمک و یاری هم نیاز داشته باشند. امروز من هیچ کینه ای از تو به دل ندارم چون تصور نمی کنم که تو ذاتا بازجو به دنیا آمده باشی. تو خودت یک قربانی هستی که هر روز شکنجه می شوی و هر روز نیازمند آن هستی که یک نفر دستت را بگیرد و از این شرایطی که در آنی نجاتت بدهد. باز هم امیدوارم شرایطتت تغییر کند و در شرایط بهبود یافته موفق باشی . »
همکاران «ایرانوایر»در حال حاضر چند فایل ویدیویی تهیه کرده اند که به تدریج منتشر می شوند. ولی شاید شما هم تجربه مشابهای داشته باشید؛ تجربه بازجویی و یا قربانی شدن یکی از اعضای خانوادهتان. اگر میخواهید، می توانید در این پروژه مشارکت کنید و برای دانستن اطلاعات بیش تر فنی به ما ایمیل بزنید: info@iranwire.com
.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر