برای کسانی که عمل جراحی برداشتن تودههای سرطانی مغز را تجربه میکنند خبر ناخوشايند اين است که بخشی از سلولهای سرطانی
پژوهشگران دانشگاه کارولينای شمالی در مقاله خود که در نشريه نيچر کاميونيکيشن منتشر شده گزارش دادهاند که پس از تغيير ساختاری در سلولهای پوست و برگرداندن آنها به سلولهای بنيادی توانستهاند ابزار برای رديابی و از بين بردن سلولهای سرطانی مغز توليد کنند.
تودههای سلولی سرطانی در مغز که به نام گلايوبلاستوما (Glioblastoma) شناخته میشوند از سلولهای ستارهای شکل مغز تشکيل شدهاند. اين سلولها در حالت معمولی شبيه به چسب به بافتهای مغز میچسبند و عامل محافظت از اين بافتها محسوب میشوند. اما رشد و تکثير غيرعادی همين سلولهاست که تودههای سرطانی بدخيم را توليد میکند. يکی از ويژگیهای اين تودههای سرطانی استفاده وسيع از شبکه مويرگی خون است که به دليل دريافت مواد غذايی کافی امکان میيابند در مقابل داروهای ضد سرطانی مقاومت کنند و به رشد خود ادامه دهند.
روشی که پژوهشگران امريکایی برای از بين بردن سلولهای سرطانی از آن استفاده میکنند به نام "گذار تمايز سلولی" ناميده میشود. گذار تمايز سلولی به زبان ساده يعنی تغيير يک نوع سلول
تنها 30 درصد از بيماران مبتلا به گلايوبلاستوما دو سال پس از جراحی زنده میمانند و 70 درصد آنها حتی پس از برداشته شدن توده سرطانی به دليل بازتوليد همين سلولها در مغز و مشکلات درمانی جان خود را از دست میدهند. يکی از دلايل بازگشت گلايوبلاستوما اين است که سلولهای سرطانی در نواحی عميقتر مغز نفوذ میکنند و بقايای آنها قادر به توليد مجدد توده سلولی هستند.
گزارش جديد میگويد آنچه پژوهشگران به آن دست يافتهاند اين است که سلولهای پوست را میتوان به شکل بنيادين آنها تغيير داد و سپس از آنها سلولهای عصبی شبيه به سلولهای ستارهای با خواص مشابه توليد کرد. مهمترين خاصيت چنين سلولهايی که به نام سلولهای بنيادی برانگيخته يا iNSC معروفند اين است که قادرند سلولهای سرطانی را رديابی کنند و آنها را از بین ببرند. خاصيت ديگر آنها نيز اين است که میتوانند جايگزين سلولهای ستارهای شوند و از بافتهای مغزی محافظت کنند.
توانايی سلولهای جديد با منشاء پوستی در از بين بردن سلولهای سرطانی مربوط به پروتئينی به نام TRAIL است که در اين سلولها ساخته میشود. مطالعه جديد نشان داده سلولهای واجد پروتئين TRAIL قادرند با انتقال اين پروتئين به سلولهای سرطانی توانايی مرگ برنامه ريزی شده در آنها را احيا کنند. بنابراين پس از تزريق سلولهای پوستی حاصل از گذار تمايز سلولی سلولهای سرطانی باقی مانده از عمل جراحی شناسایی میشوند و از بين میروند.
ميزان موفقيت اين روش بر روی نمونههايی از موشهای مبتلا به گلايوبلاستوما بين 160 تا 220 درصد بوده و در نتيجه پژوهشگران اميدوارند با توليد سلولهای مشابه بتوانند برگشت سلولهای سرطانی در گلايوبلاستوما در انسان را درمان کنند.
شناسايی روش درمان سرطان توسط سلولهای پوست توسط گروه دانشگاه کارولينای شمالی منجر به اهدای جايزه نوبل پزشکی سال 2012 به همين گروه شد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر