پدرام قائمى، شهروند خبرنگار
وقتی نام «رسول خادم» می‌آید، ممکن است ناخودآگاه به یاد صندوق عقب خودروی شخصی خود بیفتید؛ جایی که حتما یک «آچار فرانسه» یا «جعبه آچار ال» را پیدا می‌کنید.
رسول خادم از دو سال قبل و با قدرت گرفتن «محمود گودرزی» در وزارت ورزش و جوانان، مبدل به شخصیت اصلی و آچارفرانسه کشتی ایران شد. او نمونه بارز یک «تمامیت خواه» در ورزش کشور است که همین امروز، هم سرمربی گری تیم ملی کشتی آزاد ایران را برعهده دارد، هم مدیر فنی این تیم است و هم رییس فدراسیون کشتی ایران. اما گاهی وقت‌ها آچار فرانسه‌ها نه تنها در باز کردن پیچ‌ها مستاصل می‌شوند، که حتی پیچ را روی مهره هرز می‌چرخانند. بعد دیگر هیچ مهندسی از عهده باز کردن پیچ از روی بست برنمی آید!
کشتی فرنگی ایران در امریکا شاهکاری معکوس داشت. تیمی که در دوره قبل المپیک در لندن سه مدال طلا را با «محمد بنا» درو کرده بود، این بار در فاصله یک سال مانده به رقابت‌های المپیک ریو و در بازی‌هایی که به نوعی، هم قهرمانی جهان محسوب می‌شد و هم مهمترین فرصت برای کسب سهمیه المپیک، در هفت وزن و در دو روز در لاس وگاس، تنها یک مدال نقره، یک برنز و سه سهمیه المپیک به دست آورد؛ چیزی که بیش تر به سان یک کابوس می‌ماند تا واقعیت.
داستان از یک سال قبل شروع شد؛ محمد بنا که براساس اعلام فدراسیون جهانی کشتی (فیلا)، موفق‌ترین مربی تاریخ کشتی فرنگی جهان شناخته شده، پس از سال‌ها زندگی با این تیم و حضور یک و نیم ساله‌اش در کنار کشتی گیران فرنگی کار، به دلیل اختلافی که با رسول خادم پیدا کرد، از سرمربی گری تیم ملی فرنگی کنار کشید.
مهمترین مشکلات بنا با رییس فدراسیون و سرمربی تیم ملی آزاد را می‌توان در دخالت‌های رسول خادم و حتی وزیر ورزش و جوانان در امور فنی و البته برآورده نشدن خواسته‌های مالی این تیم دانست. پس از کنار رفتن محمد بنا، «احد پازاج»، دوست قدیمی رسول خادم سرمربی فرنگی کاران شد.
تیم ملی فرنگی ایران هرگز از حواشی دور نبوده است. یک سال قبل، دهم شهریور ماه بود که اردوی کشتی فرنگی ایران ملتهب شد. وزیر ورزش و جوانان که علاقه خاصی به رشته کشتی دارد و هر از گاهی برای نشان دادن علاقه‌اش، به صورت سر زده به اردوی تیم‌های ملی سرکشی می‌کند، سال گذشته با حمله شفاهی «امید نوروزی»، قهرمان کشتی فرنگی ایران در المپیک روبه رو شد.
نوروزی به نیابت از سایر کشتی گیران به محمود گودرزی گفت: «شما می‌دانید ما ۱۵ ماه است حقوق نگرفته‌ایم؟»
وزیر با خنده می‌گوید: «خزانه خالی است. پول می‌خواهی؟ بیا برو هرچی هست بردار... .»
وزیر ورزش که با صدای بلند در سالن خانه کشتی می‌خندیده، ناگهان با این جواب امید نوروزی روبه رو می‌شود: «نمی‌توانی کار کنی، برای چه آمده‌ای؟ شما که می‌توانید ظرف یک ساعت، ۳۰ میلیارد برای استقلال و پرسپولیس جور کنید، چه طور نمی‌توانید بدهی کشتی گیران را بدهید؟»
محمود گودرزی برافروخته می‌شود و می‌گوید: «دوست ندارم کسی وظایفم را به من گوشزد کند. اصلا تو کی هستی که این طور حرف می‌زنی؟»
امید نوروزی در جواب می‌گوید: «من قهرمان المپیک این مملکت هستم. تو چه کسی هستی؟»
نوروزی خیلی زود فهمید که باید قید حضور در تیمی که رسول خادم به شکلی مریدانه از وزیر خود دفاع می‌کند را بزند و پیش از آن که او را از ترکیب تیم ملی فرنگی کنار بگذارند، غزل خداحافظی بخواند. تیم فرنگی ایران بدون امید نوروزی، بدون محمد بنا، با یک «حمید سوریان» ناآماده که رسول خادم اصرار داشت باید در این رقابت‌ها کشتی بگیرد، وارد امریکا شد؛ سهمیه‌ها را از دست داد، بدون یک مدال طلا فقط یک نقره و یک برنز گرفت و تنها سه سهمیه کسب کرد.
مهمترین اتفاق، از دست رفتن سهمیه وزن حمید سوریان بود؛ نابغه وزن ۵۹ کیلوگرم که فقط و فقط انگار با حضور محمد بنا طلا می‌گیرد، این بار به عجیب‌ترین شکل ممکن حذف شد.
سایت «جام جم آنلاین» در تحلیل نمایش سوریان در امریکا می‌نویسد: «یکی از مهمترین اتفاقاتی که در کشتی‌های سوریان رخ داد، دیسکالیفه شدن این کشتی‌گیر در رقابت با "روشن بایراموف" از آذربایجان به‌دلیل ضربه زدن با سر بود که البته برخی کار‌شناسان این تصمیم داوران را سخت‌گیرانه می‌دانند و معتقدند حق سوریان پایمال شده است. به گفته احد پازاج، سرمربی تیم ملی، درحالی‌که طبق قوانین، زمانی که کشتی‌گیر دیسکالیفه می‌شود باید از جدول رقابت‌ها کنار گذاشته شود اما کمیته بر‌نامه‌ریزی مسابقات با اشتباهی که انجام داد، سوریان را در جدول شانس مجدد نگه داشت. از آن جا که روشن بایراموف توانست به فینال برسد، سوریان با این گاف کمیته بر‌نامه‌ریزی، فرصت این را پیدا کرد که در گروه بازنده‌ها برای کسب سهمیه المپیک و مدال برنز تلاش کند. قهرمان المپیک اما از این فرصت نتوانست استفاده کند و با نتیجه ۶بر ۵مقابل نماینده کره‌شمالی شکست خورد تا به مدال و سهمیه المپیک نرسد.»
رسول خادم داشت خودش را در امریکا آماده جواب گویی به سیل انتقاداتی می‌کرد که برای حذف و ناکامی سوریان در تهران انتظارش را می‌کشید که ناگهان خبری دیگر فاجعه را برای او کامل کرد. خبرگزاری «مهر» روز یک شنبه ۲۲ شهریورماه تیتر زد: «یک کشتی‌گیر ایرانی در امریکا جا ماند.»
در خبری که خبرگزاری مهر ساعت 8 و 34 دقیقه روی خروجی خود قرار داده است، چنین می‌خوانیم: «محسن حاجی‌پور، فرنگی کار وزن ۵۹ کیلوگرم تیم کشتی ایران که به عنوان نفر ذخیره به رقابت های جهانی لاس وگاس امریکا اعزام شده بود، بدون دلیل و هیچ اطلاع قبلی از همراهی اعضای تیم ملی در بازگشت به ایران سرباز زد و هنوز مشخص نیست وی برای همیشه در امریکا مانده یا با اعضای تیم کشتی آزاد به ایران باز می‌گردد.»
محسن حاجی‌پور، بازیکن جانشین و ذخیره حمید سوریان بود که همراه تیم فرنگی به امریکا رفت تا در صورت آماده نشدن سوریان، او روی تشک برود. حاجی‌پور البته در رقابت‌های انتخابی تیم ملی در تهران با شکست دادن سوریان، مقام اول کشور را به دست آورد اما با فشارهای وزارت ورزش و شخص رسول خادم به احد پازاج، او به ذخیره حمید سوریان در امریکا بدل شد.
حاجی‌پور پیش از ترک هتل تیم فرنگی فقط یک جمله به زبان آورده بود: «دیگر هرگز به ایران برنمی گردم.»
خبرگزاری مهر می‌نویسد: «این اتفاق در شرایطی رنگ واقعیت به خود گرفت که "حسن بابک" به عنوان مدیر تیم ملی کشتی فرنگی نیز همراه با اعضای تیم فرنگی به ایران بازنگشت و عنوان شده وی طی چند روز آتی به ایران می‌آید. ماندن حسن بابک در امریکا حکایت از آن دارد که پناهندگی حاجی‌پور جدی است و بابک طی روزهای آتی در صدد آن است تا این فرنگی کار را به کشور بازگرداند.»
مهر در پایان گزارش خود مهر تاییدی بر آخرین ادعای حاجی‌پور می‌زند و می‌نویسد که این کشتی گیر پیش از ترک هتل به دوستان خود پیغام داده که قصد بازگشت به کشور را ندارد. اما مهر هیچ اسمی از دوستان حاجی‌پور نیاورده است. هرچند که از تهران خبر می‌رسد پیام رسان او به مسوولان فدراسیون، خود حمید سوریان بوده است.
نکته جالب را می‌توان در واکنش سایت حکومتی «عصر خبر» در قبال این اتفاق دید. عصر خبر که عادت دارد برای شهروندان نامدار ایرانی که از کشور خارج می‌شوند و به کشوری دیگر درخواست پناهندگی می‌دهند، از واژه «فراری» استفاده کند، در گزارش خود نوشت: «اعضای کاروان کشتی ایران در امریکا تلاش‌های گسترده‌ای را برای پیدا کردن این کشتی‌گیر فراری آغاز کرده‌اند و امید دارند با پیدا کردن او و راضی کردنش مبنی بر برگشت به ایران، جلوی یک آبروریزی جدید در رشته کشتی را بگیرند که در پناهندگی ید طولایی دارد.»
البته سوال این جا است که چرا محسن حاجی‌پور یا هر شهروند دیگر ایرانی «فراری» می‌شود؟
**دیدگاه نویسنده الزاما بیانگر نظر ایران وایر نیست. ایران وایر در بخش وبلاگ ها، از انتشار همه دیدگاه ها استقبال می کند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر