تابلوی نقاشی زن برهنهٔ سوار بر اسب را یادتان هست؟ زن زیبای افسونگری که سربه زیر و در حالی که موهای بلندش بر سینهاش ریخته سوار بر اسب است. با چشمهای خیره شده به زین. نام او لیدی گوادیو است. او همسردوک کاونتری بود که در قرن یازدهم میلادی در انگلستان میزیست. در شهر تحت نظارت همسرش مردم وادار به پرداخت مالیاتهای سنگین بودند. همین امر موجب اعتراض او نسبت به ظلمی که همسرش بر مردم شهر روا میداشت، شده بود. او برای کم شدن مالیاتهای تعیین شده برای آنها به شرط عجیب همسرش تن داد. دوک، به بانو گوادیو گفته بود که اگر حاضر شود دور تا دور شهر را برهنه بگردد مالیات را کم میکند. در این داستان مردم به احترام بانوی ایثارگر از خانههایشان بیرون نیامدند و برای دوک، تنها راهی که باقی ماند کاهش مالیات بود. تصویرها و تابلوهای بسیار از این روایت ساخته شده و چیزی که بیش از راستی و درستی این داستان اهمیت دارد گذشتی است که این بانوی نجیبزاده برای احقاق حقوق مردم شهر نمود.
گروه فمن که از سال ۲۰۰۸ در اوکراین کار خود را آغاز کرده، تا امروز بیش از هر گروه و دستهٔ دیگری از این شیوه در اعتراضهای خود در کشورهای مختلف استفاده کرده است. این گروه نخستین بار در اعتراض به پدر سالاری و مرد سالاری در اوکراین به شهرت رسید. اعضای این گروه در تظاهراتهای خود به صورت برهنه یا نیمه برهنه ظاهر شده و بر بدن خود شعار مینویسند. آنها در اعتراض به قوانین ضد زن علاوه بر جوامع غربی در جوامع متعصب عربی نیز ظاهر شدهاند. به طور مثال سه تن از اعضای این گروه نخستین بار علیه بازداشت «امینه تایلر» در تونس و برابر ساختمان دادگستری این کشور بصورت نیمه عریان ظاهر شدند. آنها همچنین در برابر سفارت عربستان در فرانسه عریان شده و با در دست داشتن تازیانه نسبت به حکم شلاق برای وبنگار و فعال عرب «رائف بدوی» تجمع کردند. پیشتر نیز با پوشیدن برقع و عریان کردن سینههایشان در سال ۲۰۱۱ در برابر سفارت عربستان نسبت به قوانین ضد زن این کشور اعتراض کرده بودند. این گروه در حال حاضر بیش از صد عضو از کشورهای مختلف را در خود دارد و همچنان به همین روش به اعتراض خود به آنچه نقض قوانین و حقوق شهروندی، علی الخصوص زنان خوانده میشود ادامه میدهد. یکی از آوانگاردترین شیوههای مبارزاتی، روشی که حتی اگر با آن مخالف باشیم نمیتوانیم تاثیر گذاریاش بر جامعه را بیاهمیت بدانیم.
در طول تاریخ، عریان شدن بعنوان یکی از روشهای مبارزه و اعتراض به مسائل اجتماعی، سیاسی و مدنی و بخصوص قوانین مردسالارانه به وفور رخ داده است. مردان متعددی در جهان، اعتقادات خرافی دارند. زن را منشا آلودگی و گناه میدانند، از حق زن بر بدنش آگاهی ندارند و به همین دلیل شاید عریانی زنان در اعتراض به این رویه بیشتر مشاهده شده باشد. اما چنین نیست که کسانی که در اینگونه اعتراضات عریان شدهاند همواره زن بودهاند. جان لنون یکی از هنرمندانی است که در حمایت از جنبش زنان و عقاید ضدمرد سالارانه و ضد نژادپرستانهاش به همراه همسرش در برابر عکاسان عریان شده است. به گمان این خوانندهٔ مطرح موزیک اعتراضی «نمیشود از قدرت مردم دم زد بیاینکه درکی از این داشته باشی که مردم شامل دو جنس هستند». به جز این عضو سرشناس گروه بیتلز، هنرمندان دیگری نیز بودهاند اعم از زن و مرد که از این روشگاه برای اعتراض وگاه برای مطالبهٔ حقی شخصی استفاده کردهاند. حتی آدمهای عادی نیز چنین کردهاند. کافی است یک سرچ ساده کنید و ببینید «برهنه شدن زنی در اعتراض به تفتیش بدنی»، «زن برهنهای که با ریختن رنگ سرخ بر خودش به گاوبازی در اسپانیا اعتراض کرد» و قس علیهذا.....
برخی از کسانی که این شیوه را برای اعتراض برگزیدهاند یا با آن موافقند معتقدند عریانی یک حق است و بدن، ناموس کسی نیست و علاوه بر آن این روش توجه افراد بیشتری را به اعتراض و دلایل آن جلب میکند. از واکنشهای مثبت و منفی این اقدام بگذریم چرا که تکثر و تفاوت سلیقههای انسانها آنقدر زیاد هست که هیچ گروهی را نمیتوان با گروه دیگر همسو کرد و خوب این از زیباییهای زندگی در این عصر است.
تذکر: این متن فقط برای اطلاع دهی نگاشته شده و ضمن احترام به حق «مالکیت فرد بر بدن»، قصدش ترویج یا تکذیب روش اعتراض از طریق برهنگی نیست.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر