ساختمونهای متروک و دود گرفته.. شهر از بالا آروم و ساکته اما هرچقدر ارتفاع کم میشه و به سطحش نزدیک میشی، صداها کم کم شکل میگیرن و حرکت آغاز میشه. دیدن شهر تو ارتفاع به بعد افسانهای زندگی فرصت خود نمایی میده و سطح شهر این خود نمایی رو در حرکت تند و روح مدرن خودش میبلعه.
روح بلعیده شده افسانه اما گاه به گاه در شلوغترین لحظههای زندگی ما رو بغل میکنه! لحظهای که تو اوج حرکت پر ازدحام خیابون حرکتها ناگهان آرام میشن و ذهن ما خودش رو در مقابل سرعت و تراکم بیهوده شهر میبینه. سرعت و تراکمی که دستاورد بیش از ۲ میلیون سال زندگی انسان بر روی زمینه. ناگهان زیبائی شناسی مهیبی شکل میگیره که ما رو برای لحظهای در مقابل ارزشمندترین محصولات زندگی بشر قرار میده. زیبائی شناسی که در سراسر آلبوم حسام وجود داره. میشه اون رو تضاد بین ارزشهای قبیلهای و زندگی شهری مدرن دید. جایی که افسانه با آسمان خراش سر شاخ میشه.
سمپلهای صدای آدم که به شکلی رمز آلود و از فواصل دور، در پس زمینه صداهای کشداری که در هم حرکت میکنن به گوش میرسن، به شکلی تنهایی انسان رو در مقابل طبیعت و شهر به تصویر میکشن. تنهایی که فکر میکنم نتیجه درگیری همواره ناخوداگاه تاریخی انسان با دوره ایه که توش زندگی میکنه. و در کانتکست انسان مدرن (انسانی که یونگ اون رو mass man مینامه) میتونه به تقابل سنت و مدرنیته تشبیه بشه. سنتی که ریشه هاش با افسانه گره خورده و مدرنیتهای که از بستر فکر استدلال گر بر اومده.
آلبوم جدید Idlefon این ۲ فضا رو به هم پیوند میده که میشه اون رو در ترکیب بیتهای گلیچ با فضای سیّال و امبینت پس زمینه، همینطور در ملودیها و ریتمها شنید. (Idlefon پروژه IDM، Ambient و Noise حسام اوحدی که تو پست نهم بهتون معرفیش کردم.)
سمپلهای صدای آدم تو این مجموعه اکثرا به زبون ژاپنی هستن. همین باعث شد که کمی در مورد اسم کارها جست و جوو کنم و این من رو به یک سریال انیمیشن ژاپنی رسوند به نام موشیشی (Mushishi)! حسام میگه که این سریال الهام بخش آلبومش بوده. موشیها موجودات اولیهای هستن که ماهیتشون (اون طور که تو سریال توضیح داده میشه) چیزیه که زندگی رو ساخته! با چشم معمولی دیده نمیشن و فقط کسانی که قابلیتهای ویژه داران میتونن ببیننشون. این موجودات در زندگی آدمها تاثیر میذارن. برای مثال Kuchinawa (اولین آهنگ این آلبوم) اسم یک موشی در سریاله که روح کوه و وجود فیزیکیش رو میخوره و در این ضمن تمام خاطرات جمعی رو در محلّی که اون کوه بوده از بین میبره! تصویری که در طرّاحی روی جلد Intensive Collectivity Known As City دیده میشه.
این آلبوم همون طور که حسام میگه در طول ۲ سال جمع شده. در تولیدش به طور کلی از Ableton استفاده و تو ۲ تا کار آخر به ترتیب با سیاوش امینی و نیما پورکریمی همکاری کرده. مسترینگ کار رو Alexander Dietz انجام داده و کار در نهایت از لیبل الکترونیک شیکاگویی Tympanik Audio، ماه جون همین امسال بیرون اومده.
Intensive Collectivity Known As City، انتخاب اول من بین کارهایی که امسال تا اینجا بیرون اومدن رو از دست ندین!
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر