در روزگارى كه نه مثل باقى ملت ها و كشورها، سرود ملى مان واقعا سرود همه ى ماست، در روزگارى كه پرچم مان نماينده و هويت همه ما نيست، در روزگارى كه حكومت مان در اندرونى خانه مان سرك مى كشد و براى تعداد بچه، نحوه لباس پوشيدن، خنديدن، انتخاب محل زندگى، دين، مذهب و همه چيزمان به جاى ما تصميم مي گيرد و با توسل به زور تصميمش را اجرا مي كند، در روزگارى كه نمي دانيم مذاكرات هسته اى و سياست هاى كشورمان، سياست و روش چند درصد از ما مردم است و در روزگارى كه بيشتر از هر زمانى در تاريخمان دچار گم شدگى هويتى هستيم و هر كدام گوشه اى از دنيا پراكنده شديم، تيم ملى فوتبال مان، تنها چيزي ست كه نماينده ى واقعى ماست و هنوز مصادره نشده.
اين بازيكنان از خود ما و مثل ما هستند. در كوچه هاى شهرشان مثل ما به توپ لگد زده اند. بعضى از آنها مثل فرزندان ما بيرون از ايران به دنيا آمده اند و هرگز خاك پدرى شان را نديده اند. مثل ما سبز مي شوند و اعتراض مي كنند، مثل ما زندگى مي كنند و مثل ما فكر مي كنند. در قالب هاى تعيين شده ى حكومتى جا نمي گيرند. آنها از خود ما هستند، مثل ما در برابر بعضى حريفان پيروز می شوند، و مثل ما در برابر بعضى از قويترها شكست مي خورند. مثل ما اميد دارند، مثل ما مي خندند و مثل ما اشك مي ريزند. آنها عصاره ى رام و مهار نشدنى ملتى پاره پاره هستند و خوب مي دانند كه فارغ از سرود و پرچم و دين و مذهب، همه شان ايرانى هستند و نماينده ى هيچكس به جز ما مردم عادى نيستند.
اين ١١ نفر امروز و هر روز ديگرى، تمام ايران هستند، بدون كلمه اى كم يا زياد.
از صفحه فیسبوک علی مُهتدی
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر