سگ کش‌‌‍‌‌ های تبریز، مردم را با اسلحه تهدید کردند

ماجرای سگ کشی شبانه در یکی از محله های تبریز، بار دیگر پرونده سگ کشی های بی رحمانه این شهر را مطرح کرده است.

شهرداری تبریز در ازای کشتن هر سگ با شلیک گلوله، مبلغ 50 هزار تومان می‌پردازد. این را مدیر پناه‌گاه «پردیس» در تبریز می‌گوید: «ما بارها از شهرداری تقاضا کردیم این مبلغ را به جای هزینه کشتار، به پناه‌گاه ما دهد تا خودمان از حیوانات نگه‌داری کنیم. اگرچه این مبلغ هم کفاف هزینه ها را نمی‌دهد زیرا تنها هزینه یک عمل عقیم سازی، چیزی حدود 150 هزار تومان است. برای همین، خیلی از اقدامات بهداشتی مانند واکسیناسیون و انگل زدایی را جمعی از حیوان دوستان انجام می دهند.»

این اولین بار نیست که دوست‌داران حیوانات و فعالان زیست محیطی تبریز نسبت به کشتار بی رحمانه سگ ها اعتراض می کنند. پیش از این نیز با اعتراض به شهرداری و پیمان‌کاران آن، از نحوه کشتار این حیوانات به شدت انتقاد کرده و خواستار توقف آن شده بودند.

«پریسا درست‌کار»، یکی از شهروندان تبریزی که حوالی «خانه چوبی » شهرک «باغمیشه» تبریز زندگی می کند، از ماجرای سگ‌کشی شب گذشته در این محله می گوید: « نیمه شب بود که با سر و صداهای زیادی که از محوطه جلوی مجتمع محل زندگی مان به گوش می رسید، بیدار شدم و از پنجره به خیابان نگاه کردم. سایر همسایه ها هم مثل من از سر و صدا بیدار شده و دنبال دلیل این صداها در نیمه شب بودند. موقعیت خانه ما طوری است که مثل خیلی دیگر از خانه های شهرک باغمیشه، یک طرف آن هم‌جوار با کوه است. به همین دلیل هم یک سگ آمده و جلوی مجتمع ما پناه گرفته بود و چند نفر هم با تعقیب این سگ، به جلوی خانه ما رسیدند. من و دیگر همسایه ها که همه از پنجره خانه های خود شاهد این ماجرا بودیم، خیلی سعی کردیم مقابل این افراد اسلحه به دست بایستیم و همگی خواهش و التماس کردیم که دست از این حیوان زبان بسته بردارند. ولی آن‌ها اسلحه را به طرف خودمان گرفته و تهدید کردند که اگر دخالت کنیم، به طرف ما شلیک خواهند کرد.»

«داود درستکار»، برادر پریسا که به عنوان تنها شاهد ماجرا به پنجره خانه بسنده نکرده و از نزدیک شاهد کشتن بی رحمانه سگ و ناله های او بوده، می گوید: «با چشم خودم دیدم پشت وانتی که همراه این افراد که ادعا می کردند از طرف شهرداری ماموریت دارند، پر از لاشه  سگ های کشته شده بود.»

ادامه می دهد: «برای پی‌گیری این ماجرا و به دلیل رعب و وحشتی که آن ساعت از شب در همسایه ها ایجاد شده بود، از این افراد شکایت و یک استشهاد محلی هم علیه شهرداری تبریز تنظیم کرده‌‌ ایم.»

برای پی‌گیری بیش‌تر، با «ژیلا پورایرانی»، مدیر پناه‌گاه حیوانات پردیس تبریز تماس می گیرم و به ماجرای شب گذشته اشاره می کنم. صدایش می لرزد و می گوید: «چند روز پیش به طور اتفاقی آقای شهردار را دیدم. جلو رفتم و پس از معرفی خودم، خواهش کردم روند کشتار سگ ها را متوقف کنند و آن‌ها را به پناه‌گاه انتقال دهند. شهردار هم گفت مطمئن باشید من قول می دهم از امروز کسی حق ندارد حتی یک گربه هم بکشد.»

او در مورد روش شهرداری برای کشتن سگ ها می گوید: «پیش از این، سگ های خیابانی را ابتدا به معدوم گاه می بردند و به فجیع ترین شکل ممکن می کشتند. اما حالا گویا شهرداری طی قراردادی که با پیمان‌کار منعقد می کند، در ازای کشتن هر سگ با شلیک گلوله، مبلغ 50 هزار تومان می‌پردازد.»

او اضافه می کند: «پیش از این هم مسوولان شهرداری در نحوه معدوم سازی این حیوانات نظارت کافی نداشتند و این حیوانات زبان بسته پس از نگه‌داری در معدوم‌گاه، با روش های بسیار فجیع مانند ضربه به جمجمه با لوله های فلزی و کوبیدن سر آن ها به دیوار و یا حلق آویز شدن، کشته می شدند.»

پورایرانی می‌گوید ما انسان‌ها نه تنها زیستگاه‌های این حیوانات را اشغال کرده ایم بلکه این زبان بسته ها را اعدام هم می کنیم: «نقاطی مثل باغمیشه و رشدیه تبریز که سابقه خانه سازی در آن‌ها قدمت زیادی ندارد، هنوز هم پای کوه است و محل زندگی حیوانات.»

اما «محمدرضا قربانیان تبریزی»، معاون خدمات شهری و اجرایی شهرداری تبریز هرگونه دخالت شهرداری در سگ کشی را رد می‌کند: «بر اساس دستورالعمل کشوری "كنترل جمعيت سگ‌های ولگرد"، سگ‌های ولگرد غیرمفید پس از اجرای روش موسوم به "ترحم" و تزریق ماده بیهوشی با دوز معین، به محل مناسب انتقال می‌یابند.»

او اضافه می کند: «این روند، توسط پیمان‌کار و با نظارت معاونت خدمات شهری و اجرایی شهرداری انجام می‌شود.»

به استناد به سخنان این مدیر شهری، در جایی که شهرداری استفاده از هر گونه سلاح برای کشتار سگ ها را تکذیب می کند، افرادی که خود را ماموران شهرداری معرفی می کنند، واقعا چه کسانی هستند، چرا سگ‌ها را می‌کشند و چه گونه تهدید شهروندان را حق خود می دانند؟

این در حالی است که به گفته فعالان زیست محیطی، هیچ گونه نظارتی بر تعداد حیوانات معدوم شده از سوی پیمان‌کاران مورد قرارداد با شهرداری به صورت مستمر وجود ندارد و آماری که پیمان‌کار می‌دهد جهت دریافت هزینه بیش‌تر، دستکاری شده و آمار غیرواقعی ارایه می‌شود.