حسن روحانی برای حل مشکل پیراهن تیم ملی فوتبال مداخله کند

بحران گرم کن ورز

اگر چه وظیفه رئیس جمهور دخالت در اموری از این دست نیست اما وقتی فدراسیون فوتبال از عهده حل مسائلی از این دست برنمی‌آید، باید قبل از اینکه حاشیه‌سازی هایی از این دست به موضوعات دیگری سرایت کند و وضعیت و روحیه تیم ملی فوتبال را پیش از بازیها با مشکل مواجه کند، از سوی دستگاه های بالاتر هماهنگی های لازم برای حل مشکلات پیش از آغاز بازیها انجام پذیرد. همان طور که آقای روحانی برای رفع فیلتر از شبکه‌اجتماعی «واتس‌اپ» اقدام کردند، با مداخله موثر در این زمینه می‌توانند بازیکنان و مربیان تیم ملی را مطمئن سازند که اجازه نخواهند داد سوء مدیریت فدراسیون فوتبال و بهانه هایی مانند کمبود امکانات، به کیفیت بازی آنها در جریان جام جهانی برزیل صدمه ای بزند. 

اگر تا کنون کیفیت مدیریت علی کفاشیان در سمت رئیس فدراسیون فوتبال و آشنایی او به این ورزش و ویژگی های آن در هاله ای ابهام قرار داشت، این درخواست فدراسیون فوتبال که در جریان بازی های تیم ملی فوتبال بازیکنان ایران نمی توانند لباس هایشان در پایان بازی ها با لباس بازیکنان تیم مقابل جام جهانی عوض کنند، جای تردیدی نمی گذارد که تیم ملی فوتبال در وضعیت خوبی قرار ندارد و رئیس فدراسیون فوتبال ایران آمادگی برای مدیریت تیمی که راهی جام جهانی برزیل است را ندارد. 

چند هفته مانده به شروع بازی ها، تیم ملی فوتبال از کمبود بازی های تدارکاتی با تیم های قدرتمند رنج می برد، ناهماهنگی بین فدراسیون فوتبال با مربی تیم ملی در نحوه اجرای اردوها و نحوه در اختیار قرار دادن بازیکنان برای حضور در اردوی تیم ملی به راحتی به چشم می خورد و آخرین چیزی که انتظار می رفت از اردوی تیم ملی بیرون بیاید کیفیت پایین لباس های ورزشی و تعداد آنها بود که بازیکنان مجبور شوند لباس های خود را بشورند و جوری هم بشورند که کوتاه نشود. 

اینکه رئیس فدراسیون فوتبال کشوری که بازیکنان آن قراردادهای میلیاردی دارند صحبت از این کند که دلیل «آب رفتن لباس ملی پوشان این بود که بازیکنان لباس هایشان را با آب داغ شسته اند»، تنها مایه استهزای تیم ملی ایران در صحنه جهانی است و با توجه به روحیات علی کفاشیان ممکن است اخرین آن هم نباشد اما درجریان مهمترین آزمون فوتبال ایران طی چهار سال گذشته، می تواند با ایجاد حاشیه در درون تیم ملی، هماهنگی و روحیه اعضای تیم را تحت تاثیر خود قرار دهد. 

اگرچه علی کفاشیان به خبرگزاری تسنیم گفته است که «در خصوص میزان لباس ها نیز هیچ مشکلی نداریم و هر چقدر که بخواهیم به ما لباس داده می شود حتی در اردوی آفریقای جنوبی بابت ارسال لباس ها به اردو میزان زیادی اضافه بار دادیم.» امامعلوم نیست که کیفیت پیراهن‌هایی که باید حداقل بیش از ۲۷۰ دقیقه در سه مسابقه بر تن بازیکنان تیم ملی باشد توسط چه فرد یا گروهی تایید شده است و دلیل شکل گرفتن بحث هایی هفته های گذشته در خصوص گرم کن های تیم ملی چیست؟ 

به علاوه در شرایطی که بسیاری از شرکت های بزرگ پوشاک ورزشی برای گرفتن قرارداد با تیم های ملی رقابت شدیدی می کنند، اظهارات علی کفاشیان که  « آل اشپورت در شرایطی که هیچ اسپانسری سمت ما نیامد به ما لباس داد و باید بگویم اکنون هم هیچ اسپانسری سمت ما نیامده است»، مشخص نیست مبتنی بر چه تجربه و برنامه ای است و چه اقداماتی از سوی فدراسیون فوتبال برای جلب اسپانسرهای خارجی صورت گرفته است که در نهایت به امضای قرارداد با چنین شرکتی رضایت داده شده است.

 کفاشیان همچنین گفته است«جنس های این شرکت آلمانی بسیار مناسب است و بهترین نوع لباس های اروپایی در اختیار ما قرار می گیرد» و در عین حال گفته است که «آب رفتن پیراهن های تیم ملی ارتباطی به ما ندارد». سوال این است که چطور جنس لباس های این شرکت بسیار مناسب است و آب رفتن پیراهن ها هم ربطی به فدراسیون فوتبال ندارد؟ و اگر پیراهن به اندازه کافی در اختیار اعضای تیم ملی است، چرا اصلا بازیکنان باید بعد از هر بازی پیراهن خود را بشورند و یا نتوانند با بازیکنان تیم های دیگر در پایان بازی های پیراهن خود را تعویض کنند. 

برای همین در هفته های پایانی باقی مانده به رقابت های جام جهانی، حسن روحانی رئیس جمهور می تواند با تشکیل یک کمیته تقویت تیم ملی، یا هر نوع مکانیسم دیگری که می تواند برخی مشکلات همچون بحران گرم کن ورزشی را سامان دهد، اعضای تیم ملی را مطمئن سازد که صرف نظر از یک رئیس فدراسیون فوتبال ناآشنا با برخی از مقدمات این ورزش، حمایت کافی از جانب مسوولین کشور از تیم و اراده جدی برای حل مشکلاتی از این دست وجود دارد.