وقتی وضعیتی در خانه پیش آید که آسیب جدی به کودک وارد کند، آیا از لحاظ قانونی قابل پی گیری است؟

سلام؛
در یک مهدکودک، مربی هستم. یک دختر بچه پنج ساله خیلی باهوش و خوبی در این‌جا هست که پدر و مادرش از هم جدا شده‌اند و این کودک با پدرش زندگی می‌کند. حالا دقیق نمی‌دانم چرا حضانت به مادر داده نشده است. این دختربچه با من صمیمی است و هر چه در خانه می‌گذرد، به من می‌گوید. ظاهرا پدرش با رفقایش در خانه مواد مصرف می‌کنند و بعضی وقت‌ها هم زنان معلوم‌الحال را به خانه می‌آورد. با توجه به این‌که کمی از مسایل روان‌شناسی کودک هم اطلاعات دارم، این وضعیت می‌تواند آسیب زیادی به روحیه بچه بزند. واقعیتش نمی‌دانم چه کار کنم. از طرفی فکر می‌کنم مساله خصوصی است، از طرف دیگر خب دلم به حال این بچه می‌سوزد و خیلی هم دوستش دارم. به نظرتان چه کار کنم؟ خیلی فکرم مشغول است. آیا از لحاظ قانونی راهی وجود دارد؟ می‌توانید توضیح بدهید اگر من این مساله را بیان کنم، قانونا چه می‌شود؟

سلام؛
عرض شود که مصلحت کودکان یک اصل حقوقی است که مورد پذیرش همگان است و وقتی وضعیتی در خانه پیش آید که آسیب جدی به کودک وارد کند، از لحاظ حقوقی، امری خصوصی نیست. زیرا قانون‌گذار در قبال بی‌توجهی به کودک، ضمانت اجراهای کیفری و حقوقی پیش‌بینی کرده است. در ایران هم بی‌توجهی به کودک، هم در «قانون حمایت از کودکان» جرم انگاری شده و هم در «قانون مدنی» و «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست» برای آن ضمانت اجراهایی پیش‌بینی شده است؛ از جمله سلب حق حضانت و واگذاری کودک به شخص دیگری و در نهایت بد سرپرست اعلام شدن کودک و ارسال او به سازمان بهزیستی. در این مورد خاص، شما بهتر است ابتدا مادر این کودک را پیدا و با او صحبت کنید. ممکن است ازدواج کرده باشد یا این که به طریقی صلاحیت حضانت را نداشته باشد. در نهایت یا مادرش و یا شما می‌توانید موضوع را به دادستانی اطلاع دهید تا آن‌ها اقدامات لازم را انجام دهند. به هر حال، این مساله پیچیدگی‌های قضایی خود را خواهد داشت؛ از جمله اثبات رفتار پدر در منزل.
موفق باشید.