شایا گلدوست
چهارشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۰، مجلس شورای اسلامی به اجرای طرح «صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی» که نام حکومتی طرح محدود کردن اینترنت کشور است، رای مثبت داد.
این طرح که با مخالفت گسترده کارشناسان و کاربران فضای مجازی روبهرو است، قرار است طبق اصل ۸۵ «قانون اساسی»، مورد بررسی قرار گیرد.
طبق این اصل، مجلس نمیتواند اختیار قانونگذاری را به شخص یا هیاتی واگذار کند؛ ولی در موارد ضروری میتواند اختیار وضع بعضی از قوانین را با رعایت اصل ۷۲، به کمیسیونهای داخلی خود تفویض کند. در این صورت، این قوانین در مدتی که مجلس تعیین میکند، به صورت آزمایشی اجرا میشوند و تصویب نهایی آنها با مجلس خواهد بود.
در صورتی که طرح صیانت از حقوق مجازی طبق اصل ۸۵ بررسی شود، بین سه تا پنج سال به صورت آزمایشی اجرایی خواهد شد و ایرادهای آن برطرف میشود.
شبکههای اجتماعی و مخصوصا اینستاگرام در سالهای اخیر برای کاربران ایرانی از اهمیت ویژهای برخوردار بوده و است. کاربران ایرانی این فضا را جدا از سرگرمی و حتی کسب درآمد، به فضایی برای کنشگری اجتماعی و سیاسی و ابزاری برای مبارزه با سانسور و انتشار اخبار و اتفاقاتی که در داخل ایران در حال وقوع است، تبدیل کردهاند. شبکههای اجتماعی برای کاربران در شرایط بسیار بحرانی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران فضایی است تا صدای خود را به دنیا رسانده و خواستههای خود را مطالبه کنند؛ حرکتی که شاید در فضای حقیقی و خیابانها به راحتی امکانپذیر نباشد یا حتی غیرممکن باشد و معمولا با خشونت و سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجه میشود.
یکی از قشرهایی که این روزها در شبکههای اجتماعی بسیار فعال و پررنگ ظاهر میشوند، جامعه رنگینکمانی است. آنها به دلیل به رسمیت شناخته نشدن و نگاه مجرمانهای که در جامعه ایران با آن روبهرو هستند، سعی دارند تا صدای خود را در فضایی دیگر بلند کرده و حقوق انسانی پایمال شده خود را مطالبه کنند، به این دلیل که فضای مجازی و شبکههای اجتماعی را برای خود فضای امنتری دانسته و میتوانند بدون آشکار شدن هویت به فعالیت بپردازند. با این حال این تنها اعضای جامعه رنگینکمانی داخل ایران نیستند که از شبکههای اجتماعی مخصوصا اینستاگرام و توییتر برای کنشگری استفاده میکنند.
بسیاری از فعالان و کنشگران حوزه جنس و جنسیت و برابری جنسیتی نیز از خارج از کشور با آنها همراه هستند. در حال حاضر شبکهها و سازمانهای بسیاری در نقاط مختلف دنیا به زبان فارسی در حوزه جنس و جنسیت تولید محتوا کرده و در گردش اطلاعات صحیح و فرهنگسازی نقش سازندهای داشته و در سالهای اخیر تاثیر مثبت خود را بر عموم جامعه گذاشتهاند. به این دلیل که آنها از خارج از کشور با دست بازتری میتوانند به فعالیتها و وظیفه حرفهای خود پایبند باشند. اما با اجرای طرح «صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی» تمامی این فعالیتها تحت تاثیر قرار گرفته و زیر سایه محدودیتهای تعیین شده و سانسور به راحتی قابل دسترسی نخواهد بود.
به نقل از «ششرنگ» شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی، بسیاری از کاربران اعتراض خود را به این طرح در فضای مجازی با هشتگهایی مانند #طرح_صیانت و #نه_به_اینترنت_ملی نشان دادهاند. برخی معتقدند جمهوری اسلامی با این تصمیمگیریها سعی در شبیه کردن ایران به کره شمالی دارد. آنها معقتدند این طرح باعث قطعی کامل ارتباط ایران با جهان شده و جمهوری اسلامی قادر خواهد بود در سکوت به سرکوب و دیکتاتوری خود ادامه دهد. بسیاری از کاربران توییتر فارسی دست به توییت به زبان انگلیسی زدند تا آگاهی جامعه جهانی را نسبت به این لایحه و عواقب آن بالا ببرند.
«ششرنگ» نیز اعتقاد دارد که این طرح تبعات زیادی برای جامعه رنگینکمانی دارد. او در گزارشی به بررسی این تبعات میپردازد.
«برای بسیاری از افراد جامعه الجیبیتی که به واسطه جرمانگاری حیاتشان فضای مجازی محلی هرچند نه چندان امن برای ابراز خود و هویت جنسی و جنسیتیشان است، اجرای این طرح سبب محدودیتها و خللهای جدی در فعالیت و زندگی این افراد میشود.
بر خلاف تلاش جمهوری اسلامی برای نفرتپراکنی علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی، این جامعه با استفاده از اینترنت به حقوق خود آگاه شده و مطالبات خود را شناخته است، از این طریق به تشکلیابی و اتحاد رسیده و بر آن شده تا حقوق خود را از جمهوری اسلامی با روشهایی مانند شعارنویسی و شرکت در کمپینهای تشکلهای فعال در این حوزه به گوش مردم ایران و جهان برساند.»
لازم به ذکر است که در سالهای گذشته، گزارشها و اطلاعرسانیهای فراوانی از نقض حقوق اقلیتهای جنسی و جنسیتی بر اساس گزارش، نظرسنجی و اطلاعاتی که از دل این جامعه به دست ششرنگ رسیده است، تهیه شده و به سازمانهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران ارائه شده است.
برای نمونهای بارز از این دست اطلاعرسانیها میتوان به قتل علیرضا فاضلی منفرد، مرد همجنسگرای عرب اشاره کرد که به دلیل فاش شدن گرایش جنسیاش به دست مردان خانواده سربریده شد. این اتفاق تلخ با اطلاعرسانیهای سازمانهای فعال در حوزه الجیبیتی در خارج از ایران به شدت در رسانههای بینالمللی انعکاس پیدا کرده و موجب عکسالعمل سازمانهای حقوق بشری از جمله بیانیه «عفو بینالملل» در رابطه با پایان دادن به جرمانگاری رابطه جنسی بین دو همجنس خطاب به جمهوری اسلامی شده است.
در آستانه انتخابات نیز طی یک نظرسنجی که توسط ششرنگ تهیه و منتشر شد، ۹۲٪ از جامعه الجیبیتی ضمن اشاره به جرمانگاری رابطه دو همجنس و فعالیتهای مربوط به این جامعه اعلام کردند که در انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ شرکت نخواهند کرد.
«ششرنگ» در این گزارش با صراحت به این مسئله میپردازد که:
«تصور کنید روزنهای برای رساندن فریاد این جامعه از آنها گرفته شود، اطلاعات و آموزشها بر اساس یافتههای روز که گرایش جنسی و هویت جنسیتی را عادیسازی و از آن حمایت میکند، از آنها دریغ شود. بدیهی است که جمهوری اسلامی با چنین طرحی ضربهای بزرگ به جامعه الجیبیتی ایران وارد خواهد کرد و در بیصدایی و عدم ارتباط بینالمللی به خشونت و سرکوب علیه این جامعه ادامه خواهد داد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر