شایا گلدوست
رژهها و مراسمهای افتخار در برخی از شهرهای دنیا در روزها و تاریخهای متفاوتی برگزار میشود. در ونکوور کانادا نیز این مراسم در ماه آگوست به دلیل گرمتر بودن هوا و مساعد بودن شرایط برگزار میشود. البته سال گذشته به دلیل همهگیری کرونا هیچ مراسم و رژه افتخاری به صورت عمومی برگزار نشد و تا حد امکان جشنها و رژههای افتخار به صورت آنلاین برنامهریزی شدند.
اما امسال به دلیل بهبود شرایط، واکسیناسیون عمومی و برداشتن بسیاری از محدودیتها، جشنها و رژههای افتخار به صورت پراکنده و با حضور افراد محدودی توسط سازمان برگزارکننده رژه افتخار ونکوور در نقاط مختلف شهر برگزار شده و بدین وسیله تاریخ مبارزاتی و حضور قشر رنگینکمانی و حمایت جامعه کانادا به نمایش گذاشته شد. در این میان حضور قشر رنگینکمانی ایرانی نیز بسیار پررنگ بود و مراسمهای مختلفی توسط اعضای جامعه رنگینکمانی فارسیزبان نیز برگزار شد.
پراید به معنای افتخار است. در نقاط مختلف دنیا جامعه رنگینکمانی، کنشگران و فعالان حوزه جنسی و جنسیتی و برابریخواهان و حامیان آنان جشنها، مراسمها، رژهها و فستیوالهای افتخار متعددی را برگزار میکنند. این مراسمها و رژههای افتخار برای این است تا به دنیا نشان دهند که ما هستیم، همیشه در طول تاریخ بشریت بودهایم و در کنار شما زندگی میکنیم. ما نیز به اندازه هر انسان دیگری حق زندگی کردن داریم و برای به دست آوردن تمام این حقوق انسانی خود مبارزه میکنیم، مانند همه این سالها که برای زندگی جنگیدهایم و امروز به بسیاری از حقوق خود دست یافتهایم، اما هنوز نیز برای رسیدن به تمامی حقوق انسانی راه درازی در پیش داریم.
«میدا ملک» هنرمند، خواننده، نویسنده و بازیگر که به همراه همسر خود «صدف» موسس و بنیانگذار نهاد مردمی «کوییرکده» در کانادا هستند، از تجربه حضور خود به عنوان خواننده رنگینکمانی در مراسم پراید ونکوور میگوید:
«تاریخ پراید مربوط میشود به مبارزاتی که برای گرفتن حق وجود داشتن، حق عشق ورزیدن، حق یکسان و برابر داشتن با دیگر انسانها شروع شده است و طی سالها با به دست آوردن این حق و حقوق در بسیاری از نقاط دنیا شکل جشن و شادی به خود گرفته است، اما بسیار اهمیت دارد که درباره تاریخچه آن و دلایل شروع آنها نیز بدانیم. من فکر میکنم این به ما دلگرمی میدهد تا امیدوار باشیم که در سالهای آینده این حقوق را در کشور خود نیز داشته باشیم.»
«میدا» معتقد است که اهمیت این مراسمها و رژههای افتخار در دیده شدن است. چون در بسیاری از رسانههای عمومی افراد با گرایشهای جنسی و هویتهای جنسیتی مختلف حذف شده و به تصویر کشیده نمیشوند، پس بسیار اهمیت دارد که در چنین روزها و مناسبتهایی این افراد را آشکارا و بدون سانسور میبینیم و عقیده دارد که هر کدام از ما میتوانیم سهم کوچکی در این دیده شدن و ایجاد احساس همبستگی داشته باشیم. «میدا» در ادامه از چگونگی حضور خود به عنوان یک فرد نانباینری ایرانی در این مراسم میگوید:
«در ابتدا از من به عنوان یکی از افراد تاثیرگذار جامعه رنگینکمانی ونکوور برای همکاری در فیلمهای تبلیغاتی این مراسم دعوت شد. اما به دلیل حساسیتهای زیادی که بر روی مسئله نژادپرستی وجود دارد، سازمان برگزاری پراید در ونکوور تصمیم گرفت که از افرادی با ملیتهای مختلف و مخصوصا افراد رنگینپوست برای همکاری دعوت کند. من نیز به عنوان یک خواننده بسیار علاقهمند بودم که در این مراسم شرکت کنم و سهم کوچکی به عنوان یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی ایرانی داشته باشم. در نهایت پنج اجرا در روزهای مختلف و نقاط مختلف شهر داشتم و برای من از این رو بسیار اهمیت داشت که صدای افراد رنگینکمانی در ایران و خاورمیانه باشم. در بین فواصل اجراهایم هر کجا که فرصتی یافتم، چند جملهای از شرایط سخت این افراد در ایران و خاورمیانه صحبت کردم و سعی کردم احساس مسئولیتی را که بر گردن دارم، انجام دهم.»
«میدا» در اجراهای خود آهنگهایی را که برایش مفهوم زندگی و تجربه زیسته یک فرد رنگینکمانی را داشتند، خواند و حتی برخی از آهنگها را به دو زبان فارسی و انگلیسی اجرا کرد. بخشی از آهنگها را که در اصل به زبان انگلیسی بودند، به زبان فارسی برگردانده و به زیبایی اجرا کرد. او معتقد است که باید این احساس را به زبان فارسی نیز به مخاطب منتقل میکرد، به این دلیل که بسیاری از ما این حرفها و مفاهیم را به زبان مادری خود نگفته و یا حتی نشنیدهایم.
میدا از ۹ سالگی یادگیری موسیقی را آغاز کرده و آواز میخوانده است. او به صورت حرفهای از سال ۲۰۱۳ به همراه یکی از دوستان خود گروه موسیقی «هتروکروم» را به راه انداختند. اولین آلبوم خود را در سال ۲۰۱۷ منتشر کرده و امسال نیز آلبوم دوم خود را منتشر خواهند کرد. او میگوید:
«با وجودی که رشته اصلی من در ایران مهندسی برق بود، خودم را یک هنرمند میدانم. علاوه بر خوانندگی، بازیگر هستم، اجرای رقص میکنم، نویسندهام، نمایشنامه و فیلمنامه نوشتهام و توانستهام در ونکوور برخی از نوشتههایم را به روی صحنه ببرم. من هنر را مجموعهای از همه آنچه انجام میدهم میبینم، به همین دلیل خودم را یک هنرمند میدانم و معمولا از کلمه اجراکننده به صورت کلی برای معرفی خودم استفاده میکنم. ونکوور به من فرصت رشد و پرورش کارهایم را داد؛ بر خلاف ایران که همه کارهایمان را با ترس انجام میدادیم و هزار و یک مانع بر سر راهمان قرار داشت. در ایران به عنوان یک زن شناخته میشدم و جنسیت زنانه به من نسبت داده میشد، در صورتی که من خودم را فردی با جنسیت غیردوگانه هویتیابی میکنم. میتوانید تصور کنید که وقتی بخواهی به عنوان یک زن در جامعهای مانند ایران از محدودیتهایت صحبت کنی، با چه مشکلاتی روبهرو میشوی. این محدودیتها میتواند گرایش جنسی، جنسیت و شرایط بد اجتماعی، اقتصادی و سیاسی باشد.»
«نانباینری» یا هویت جنسیتی غیردوگانه به هویت جنسیتی افرادی گفته میشود که خودشان را در چارچوبها و دوگانه جنسیتی زن و مرد قرار نمیدهند. آنها هویت جنسیتی خود را نانباینری یا غیردوگانه تعریف میکنند. البته ممکن است که جنسیت خود را ترکیبی از زن و مرد بودن تعریف کنند یا این که خود را مرد و زن تعریف نکنند و چیزی غیر از این دوگانه جنسیتی را برای تعریف هویت جنسیتی خود در نظر بگیرند.
او و همسرش «صدف» این روزها با به ثبت رساندن سازمان مردم نهاد «کوییرکده» برای کمکرسانی به پناهندگان رنگینکمانی ترکیه تلاش میکنند. علاوه بر این با تولید محتوا و ساخت برنامههایی با محتوای آگاهیبخش جنسی و جنسیتی سعی دارند که اطلاعات صحیح و آموزش درست را به جامعه برسانند. آنها با به اشتراک گذاشتن داستان زندگی خود و اعضای جامعه رنگینکمانی به مشاهدهپذیر کردن هرچه بیشتر این جامعه کمک میکنند.
در روز رژه افتخار ونکوور با تلاش«کوییرکده» و برخی از فعالان اجتماعی و کنشگران این حوزه پلاکاردهایی با مضمون اعتراضی در دست گرفتند، پلاکاردهایی که نشاندهنده ظلمی است که در ایران به قشر رنگینکمانی وارد میشود. آنها اعتراض خود را به شرایط بد این افراد در ایران و به اتفاقات تلخی مانند به قتل رساندن علیرضا و علیرضاها نشان دادند و خواستار پایان بخشیدن به این ظلم و داشتن حقوق برابر برای همه انسانها شدند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر