در ساعات شلوغ اول صبح که همه در حال رفتن به سر کارشان هستند و با عجله مشغول خرید قهوه و شیرینی صبحانه از یک نانوایی در یکی از خیابانهای بلگراد، پایتخت صربستان، سبد مخصوصی کنار در ورودی هست که به سرعت پر از نان و ؛شیرینی میشود. اسمش «سبد همبستگی».
از این سبد در 60نانوایی دیگر در صربستان وجود دارد. مشتریهایی که در طول روز به این نانواییها مراجعه میکنند در حالی که نان و کلوچه و یا شیرینی روزانه خود را میخرند، یک قلم اضافه هم سفارش میدهند و وقت خروج آن را در سبد کنار در قرار میدهند برای نیازمندان.
به گفته صاحب یکی از این نانواییها، از هر ده مشتری، یکی این کار را میکند. کسانی که به این لقمه غذا نیاز دارند دیرتر میآیند، آرام و خجل میخزند داخل مغازه، چیزی از سبد برمیدارند و به سرعت خارج میشوند. دلیل این هم که سبدها را نزدیک در قرار دادهاند این است که این شهروندان نیازمند کمتر احساس شرم کنند.
بحران اقتصادی سالهای اخیر که برخی از کشورهای اروپایی را درنوردیده، به بعضی آسیبی مضاعف زده و بسیاری را از کار بیکار کرده و به ورطه فقر فرو برده. براساس آخرین آمار، از میان جمیعت ۷ میلیون و 200 هزار نفری صربستان، 700 هزار نفر زیر خط فقر زندگی میکنند. این بدان معنی است که درآمد روزانه آنها کمتر از یک دلار و25سنت است. برپایه همین آمار، از میان یک میلیون کودک زیر ۱۴ سال این کشور، 12درصد در فقر به سر میبرند.
به گفته یکی از طراحان کمپین «سبد همبستگی»، حالا گروهی از مغازههای میوه فروشی هم به این حرکت پیوستهاند و میوهای فروش نرفته در طول روز را به رایگان عرضه میکنند. مجموعه ای از رستورانهای تلفنی هم به کمک آمدهاند.
ایده اولیه این کار از سوی گروهی از جوانان آمد که در کار فروشگاه اینترنتی بودند.
الهام بخش طرح «نمایش همبستگی؛ برای آنان که نیاز دارند غذا بخرید»، کاری بود که ایتالیاییها میکنند و پول خردشان را در ظرفی در مغازه قهوه فروشی میریزند تا آنهایی که پول قهوه ندارند هم بتوانند قهوهای بنوشند. نامش این روزها شده «قهوه معلق» و به سرعت در حال گسترش است. میگویند سابقه بیش از صد ساله دارد و سنت آن از قهوهخانههای کارگری ناپل ایتالیا شروع شد. اگر بخت و اقبال به کسی روی خوش نشان داده بود، آن شخص به هنگام خرید قهوه، پول دو فنجان را پرداخت میکرد، یکی را مینوشید و دیگری را معلق میگذاشت، یا بهتر بگوییم به دجله میانداخت.
این کار نیک امروز در چند صد قهوه خانه در چند قاره انجام میشود. البته منتقدانی هم هستند که میگویند برخی قهوه فروشیها به این کمپین میپیوندند تا فروش خود را افزایش دهند!
یک روز سه شنبه در ۲۲ ژوییه ۲۰۱۳ یک مشتری ناشناس در «ادمونتون» کانادا، پول ۵۰۰ قهوه را به قهوه فروشی زنجیرهای «تیم هورتونز» پرداخت کرد. این کار او سبب شد که دیگران هم بپیوندند و خیرین پول ۱۰ هزار قهوه را پرداختند. قهوه فروشی زنجیرهای «استارباکس» هم متعهد شده که به ازای هر قهوه معلق، معادل پول پرداختی به یک سازمان خیریه کمک کند.
این کمپین حالا یک وبسایت هم دارد وآدرس تمامی قهوه فروشیهایی که به آن پیوستهاند در آنها موجود است. در فیسبوک هم صفحهای راه انداخته است که تا به حال بیش از ۱۴۰ هزار نفر به آن پیوستهاند.
کسی که ایده اولیه را شروع کرده است، میگوید یک روز اول صبح در ساحلی دورافتاده قدم میزده که میبیند مردی در حالی که از دوردست در حال پیمودن ساحل به سمت اوست، مرتب دولا میشود و چیزهایی را به داخل دریا پرت میکند. مرد که نزدیکتر میشود، راوی داستان میبیند او ستارههای دریایی را که بعد از مد دریا روی ساحل افتاده بودند برمیدارد و به دریا میاندازد. مرد که نزدیکتر میآید، از او دلیل این کار را میپرسد. پاسخ میدهد زیر نور آفتاب ستارههای دریایی خشک میشوند و میمیرند. راوی داستان به او میگوید این کار احمقانهای است، چون هزاران ستاره دریایی در آن ساحل طولانی رها شدهاند و کار یک نفر در یک روز تغییر چندانی را نمیتواند ایجاد کند. مرد در حالی که دولا میشود و یک ستاره دیگر از روی ماسهها برمیدارد، آن را به داخل دریا پرتاب میکند و میگوید:« سرنوشت این یکی را تغییر میدهد.»
یک کار کوچک میتواند سرنوشت یک آدم دیگر را تغییر دهد. شما نیکیتان را در کدام دجله میاندازید؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر