خانوادهاش در ایران به خاطر فعالیتهایش در حوزه رنگینکمانیها تهدید شدهاند. او نمیداند تماس تهدید از سوی پلیس فتا، وزارت اطلاعات یا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده است. تنها چیزی که گفتهاند، این بوده است: «به فرزندتان بگویید ساکت باشد و در مسایلی که به او ارتباط ندارد، دخالت نکند. در غیر این صورت عواقب هر اتفاقی که بیفتد، به پای خودتان است.»
«رضا غفاری» با نام مستعار «مازیار»، مرد همجنسگرای ۲۵ ساله اینها را در ویدیویی که از خود در اینستاگرامش منتشر کرده، گفته است. او بیش از یک سال است به دلیل مشکلاتی که افراد رنگینکمانی در فضای فرهنگی، اجتماعی و قانونی ایران تجربه میکنند، از کشور خارج شده و در ترکیه پناهجو است.
مازیار در کانال تلگرامی خود به اطلاعرسانی و فعالیت درباره مسایل جنسی و جنسیتی و جامعه رنگینکمانی میپردازد. اما این فعالیت با وجودی که در ایران نیست، برایش دردسرساز شده است و او و خانوادهاش را در معرض تهدید و خشونت قرار داده است.
او به دلیل فعالیتهایش و فراخوانهایی که در کانال تلگرامی خود منتشر میکند، رفته رفته توجه نیروهای اطلاعاتی و امنیتی را به خود جلب کرده و مورد تهدید و خشونت از سوی این افراد در فضای مجازی قرار گرفته است. اما میگوید این اقدامات را که برخی از آنها جنبه سیاسی نیز داشتهاند، با هدف نشان دادن حضور قشر رنگینکمانی به عنوان بخشی از جامعه در مناسبات اجتماعی وسیاسی انجام داده و این فرصت را ایجاد کرده است تا این افراد نیز بتوانند نظرات خود را با صراحت بیان کنند.
مازیار پس از این اتفاق، به دلیل اینکه اقوام و نزدیکانش از محل سکونت وی در ترکیه مطلع هستند، احساس خطر کرده و با مراجعه به پلیس اداره مهاجرت، درخواست تغییر شهر داده است: «به اداره مهاجرت مراجعه کردم و آنها مرا به پلیس ترکیه انتقال دادند. وقتی موضوع را برای پلیس ترکیه شرح دادم، پای وزارت اطلاعات به این ماجرا کشیده شد. برخورد بسیار بد و زنندهای داشتند؛ در حدی که احساس میکردم در ترکیه کاری خلاف قانون انجام داده و مرتکب جرمی شدهام. بهجای حمایت، به خاطر فعالیتهایم تهدید شدم. در نهایت وقتی اداره مهاجرت و پلیس ترکیه برای تغییر شهر با من همکاری نکردند، مجبور شدم آدرسم را تغییر داده و خانهام را عوض کنم چون کار دیگری از دستم بر نمیآمد.»
مازیار میگوید که با فعالیتها و درخواست او، چندی پیش در روز ۱۷ ماه می، «روز جهانی مبارزه با الجیبیتی فوبیا»، پرچم رنگینکمانی در تهران با شعار «نه به جمهوری اسلامی» برافراشته شد. از آن پس کانالها و شبکههای وابسته به جمهوری اسلامی حملات سایبری خود را به او بیشتر کردند. مشخصات و نام مازیار را پیدا کرده و در پیامها و پستهای تهدیدآمیز در فضای مجازی، از او که حالا در ایران نیز زندگی نمیکند، نام بردهاند.
او در ادامه این اقدامات تهدیدآمیز، از نگرانی خود برای خانوادهاش که در ایران هستند، میگوید: «روز دوشنبه ۳۱ ماه می با خبر شدم که خانوادهام در تماسی تلفنی از سوی نیروهای امنیتی مورد تهدید قرار گرفته و ترسانده شدهاند. آنها با اشاره به فعالیتها و اقدامات من از خانوادهام خواستهاند که من را وادار به متوقف کردن فعالیتهایم و صحبت نکردن درباره این مسایل کنند، در غیر این صورت ممکن است برای من اتفاقات بدی بیفتد. من که برای خانوادهام آشکارسازی نکردهام و آنها از گرایش جنسی من به صورت آشکار مطلع نیستند، با شک بزرگی روبهرو شده و نگران هستند. فکر میکردند که من در ترکیه به زندگی عادی خود مشغول هستم، به همین دلیل با برخورد بسیار تندی از سوی آنها مواجه شدم. متاسفانه خانوادهام نه صدایی از آنها ضبط کرده و نه شماره تماس آنها را برداشتهاند. حتی اگر هم داشته باشند، از ترس رسانهای شدن این مساله، آن را در اختیار من قرار نمیدهند. برای خانوادهام بسیار نگران هستم، به این دلیل که پدرم بیمار است و سابقه بیماری قلبی دارد.»
اعضای جامعه رنگینکمانی در داخل ایران در دهههای بعد از انقلاب اسلامی یا نادیده گرفته شدهاند و وجودشان انکار میشود یا در موارد زیادی به عنوان بیمار و انسانهایی با انحرافات اخلاقی و جنسی معرفی میشوند. این در حالی است که جامعه جهانی سالها است سعی میکند با آموزش و دادن اطلاعات صحیح و استفاده از شبکههای اجتماعی و رسانهها، تنوع گرایشهای جنسی و هویتهای جنسیتی در افراد را نشان دهد و برای هرچه بیشتر به رسمیت شناخته شدن آنها تلاش کند. در ایران، طبق قانون، رابطه افراد همجنس جرم تلقی میشود و مجازاتهای سنگین، از شلاق تا اعدام را در پی خواهد داشت.
فعالیت در حوزه مسایل جنسی و جنسیتی و جامعه رنگینکمانی نیز در داخل ایران به راحتی امکانپذیر نبوده و یا بهتر است بگوییم، غیر ممکن است. به همین دلیل در سالهای گذشته شاهد افزایش خروج فعالان و اعضای جامعه رنگینکمانی و پناهجویی آنها در ترکیه بودهایم؛ کشوری که هرچند گرایشهای جنسی و هویتهای جنسیتی در قانون جرم تلقی نمیشوند اما فرهنگ سنتی و مذهبی جامعه و رویکرد دولت حاکم به این قشر همیشه در معرض سرکوب و خشونت مثبت نبوده و در چند سال گذشته بدتر شده است.
هفته گذشته، پلیس فتای تهران از بازداشت و زندانی شدن مدیر چند کانال تلگرامی به اتهام «افساد فی الارض» به دلیل مدیریت این کانالها با موضوع همجنسگرایی خبر داد. آنها متهم به ترویج رابطه نامتعارف بین افراد کم سن و سال و نوجوان شدهاند. حالا مازیار که خارج از مرزهای کشور برای بازپسگیری حقوق انسانی خود و افرادی مانند خود تلاش میکند نیز این خطر را احساس کرده است و خود را در امنیت جانی و روانی نمیبیند. وی میگوید: «حتی مراجعه کردن به پلیس ترکیه نیز فایدهای ندارد چون آنها هم برخورد درست و مسوولانهای ندارند. در مراجعه قبلی، از تمام مدارک و فعالیتهایم تشکیل پرونده داده اما اقدامی برای حفظ امنیت من نکردهاند. بارها در تماسهای متعدد به سازمان ملل، آنها را نیز در جریان این موضوع گذاشته اما حمایتی دریافت نکردهام. تهدیدهای متعددی که هر روز دریافت میکنم، باعث آزارم میشوند و نمیدانم که برای نجات خود میبایست چه کار کنم.»
او که در چند روز اخیر پیامهای تهدید و خشونت بیشتری دریافت میکند، شرایط روحی مناسبی ندارد و جانش را در خطر میبیند زیرا معتقد است نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در ترکیه نیز نفوذ دارند. او امیدوار است که بتواند صدای خود را به نهادهای حقوق بشری و کشورهای حامی رنگینکمانیها برساند و جان خود را به سلامت از ترکیه به در ببرد و خود را از شرایط بسیار وحشتناکی که در آن گرفتار است، نجات دهد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر