جشن رنسانس

علاء محسنی

معمولا محوطه وسیعی را در نظر می گیرند و آن را به صورت شهری مربوط به دوران ملکه الیزابت اول انگلستان شبیه سازی می کنند. جماعت بازیگری را با آداب و رفتار قدیمی، لباس های سنتی و لهجه غلیظ بریتیش آموزش می دهند که در چند آخر هفته به زندگی رنسانسی در این شهر خیالی بپردازند. بازدیدکنندگان هم تشویق می شوند که با لباس های سنتی - که بعضا بسیار گران هم هستند - به این خیل بازیگر بپیوندند. به شیوه آمریکایی بازار خرید و فروش محصولات صنایع دستی هم بسیار داغ است، و در کنارش شادخواری و رقص و بازی و تماشای نمایش های فارس (کمدی سبک) رونق دارد، و گاهی بیش از عرف جامعه آمریکایی بی پروا هم می شود. نمایشی از سبک زندگی مردمان دوران رنسانس که انگار می خواستند با شادکامی و بی پروایی بیش از حد، از زهد و ریای قرون وسطی انقام بگیرند. جشن رنسانس هر ساله در ایالات متحده و چند کشور دیگر برگزار می شود و قدمت زیادی ندارد. ظاهرا ریشه اش به علاقه بعد از جنگ جهانی دوم آمریکاییان به فرهنگ قرون وسطا و رنسانس بر می گردد. 

تصاویری که می بینید همه با موبایل گرفته شده است .  راحت، کوچک، دم دست، آسان … این ها شاید تعداد کمی از صفاتی باشد که می شود در مورد دوربین موبایل به کار برد، ویژگی هایی که معمولا مستندسازی مثل من دنبالش می گردد تا بی نگرانی از جلب توجه به ثبت دنیای پیرامون بپردازد، مخصوصا اگر ولع تصویربرداری هم داشته باشد و همچنین شوق شکل دادن به تصاویر پراکنده ای که پرسه زنان مثلا از یک جشن عمومی برداشته. تصاویر موبایلی را می شود در نرم افزارهای مربوطه تدوین کرد، مثلا این تصاویر با استفاده از برنامه فاینال کات پرو ادیت شده است، در عین حال می توان تصاویر را بلافاصله در اینترنت آپلود کرد و بعدا با ابزارهایی که مثلا یوتیوب در اختیار می گذارد تدوینش کر. و البته تصاویر را می شود برای ما هم فرستاد تا به نام شما و یا به نام مستعار شما ادیت و منتشر کنیم.
منتظر تصاویر موبایلی شما هم هستیم. 

تماشا در ویمیو