ماجرای سه دعوای سیاسی ظریف و مدیرمسئول کیهان

«امروز صبح، بعد از دیدن تیتر یک روزنامه [کیهان]، کمردرد و پادرد شدیدی گرفتم. حتی نمی توانستم راه بروم یا بنشینم. فکر کردم دیسک کمر و سیاتیک گرفته ام.» این بخشی از تازه ترین نوشته فیس بوکی محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران است که در واکنش به تیتر یک دو روز پیش روزنامه کیهان منتشر شده است. وی همچنین به مدیرمسئول کیهان کنایه زد: « کسانی که ادعای ولایتمداری دارند جلوتر از رهبری حرکت می کنند و هیچ از خود نمی پرسند که اگر ایشان مصلحت می دیدند خودشان مصادیق را روشن می فرمودند.» حسین شریعتمداری با اشاره به حضور وزیر در مجلس، تیتر زده بود: « ظریف: مکالمه روحانی با اوباما و دیدار طولانی من با جان‌کری نابجا بود» کیهان این گفته را صادقانه خوانده بود. وزارت امور خارجه اما تیتر کیهان را تکذیب کرد و نمایندگان هم کج دار و مریز با موضوع برخورد کردند و باز هم تاکید کردند که ظریف پذیرفته این دو کار اشتباه بوده است. این تایید سبب شد حسین شریعتمداری دوباره تیتر بزند: « اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی صحت و دقت خبر کیهان را تائید کردند.»

اما این نخستین چالش جدی ظریف و شریعتمداری نیست. بهمن سال 80 خرازی با ظریف تفاهم می کند که به نیویورک برود و از علی خامنه ای هم اجازه می گیرد. ظریف در کتاب خاطراتش در این باره می گوید: «رهبری به من فرمودند همان روز من به آقای حجازی گفتم که بهترین گزینه برای نیویورک شما هستید ... صحبت های بسیار محبت آمیزی را با من داشتند ... همچنین نکاتی را که برای ماموریت لازم بود، یادآوری کردند.» کیهان در این ایام اما مخالف سرسخت رفتن ظریف به نیویورک بود: «در صفحه اولش نوشته بود که گروهی در وزارت خارجه سعی می کنند ظریف را با استفاده از روش های دبیرخانه ای علیرغم مخالفت مقامات عالیه نظام، به نیویورک بفرستند ... فرذای آن روز مجبور شد عذرخواهی کند ... همیشه می گویم که از مسئول آن نمی گذرم ... نمی دانم این چه شرعی است و ایشان چه متشرعی است که از کسی که به او تهمت زده است، معذرت خواهی نمی کند و حلالیت نمی طلبد. البته کماکان نیز این دشمنی و عداوت شان با بنده ادامه دارد.»

اردیبهشت 81 دومین چالش رخ داد. کیهان تیتر زد: «اینجا چاران است، با ما به C.T.B.T بیایید» در همان صفحه اول هم نوشت باند نیویورک در وزارت خارجه، در جاده چالوس یک ایستگاه جاسوسی درست کرده اند که اطلاعاتش مستقیم به وین می رود. کیهان همچنین مدعی شده بود که این کار بدون هماهنگی مقامات عالی کشور انجام شده است. ظریف درباره آن روزهای سخت می نویسد: « پیش از ظهر پنج شنبه با یکی از همکارانم به وزارت خارجه رفتیم. تا ظهر جمعه نخوابیدیم تا برای یکی از این گزارش ها پاسخ تهیه کنیم.» بر اساس معاهده  C.T.B.T، در کشورهای مختلف ایستگاه هایی نصب می شد که توان ثبت هر گونه آزمایش هسته ای را داشت. ایران نگرانی هایی درباره استفاده جاسوسی از این دستگاه ها داشت و حتی ظریف و سیروس ناصری هم با این دغدغه ها در حال پیگیری نصب دستگاه ها بودند ولی در نهایت با دستور ولایتی معاهده را امضا می کنند. مصوبه امضای این معاهده در شورای عالی امنیت ملی هم به تصویب می رسد. ظریف در خاطراتش نوشته است: « فردای آن روز بعد از تماسی که از بالاترین مرجع کشور با کیهان گرفته شد، مجبور شد بنویسد که این کار با هماهنگی مقامات کشور انجام شده است.»

فضایی که کیهان ساخت محدود به اصولگرایان نماند و حتی اصلاح طلبان را نیز همراه کرد. به نوشته ظریف، در اثر همین فضاسازی کیهانی، « یکی از سیاسیون بنام، تقریبا من را از جلسه کمیسیون خارجی مجلس [ششم] بیرون کرد و با لحن توهین آمیزی به من گفت شما امنیت کشور را با امصای سی.تی.بی.تی تهدید کردید.» ظریف اعتقاد دارد «تخستین جرقه سوءتفاهم و تشکیک در مورد اهداف ایران در سطح بین المللی» به خاطر همین بحث های داخلی درباره این معاهده زده شد و می گوید: «لغت خیانت شاید تنها اصطلاح مناسبی باشد که برای قضاوت در مورد این غوغاسالاری به ذهن من می رسد.» او همچنین منتقدانش را متهم به «جهالت، بی سوادی، کینه و حسادت» هم می کند. برچسب های متقابل محمدجواد ظریف و منتقدانش از جمله حسین شریعتمداری کماکان ادامه دارد، چنانچه روزنامه کیهان در آخرین شماره اش در واکنش به تکذیب خبرش پیرامون حرف های ظریف در مجلس، نوشته است: «« کیهان خبرهای موثقی از فشار سنگین حلقه افراطیون و پدرخوانده‌های خط سازش با آمریکا برای تکذیب خبر یاد شده در اختیار دارد که در صورت لزوم اقدام به انتشار آن خواهد کرد.»