هواپیما که به فرودگاه قاهره نزدیک شد، برگشتم دیدم آرش دارد از پنجره بیرون را نگاه می کند. یاد عکس خمینی در «ایر فرانس» موقع آمدن از پاریس افتادم. دوربین را به سمت آرش گرفتم و پرسیدم چه احساسی دارد. امیدوار بودم به شوخی مثل خمینی بگوید «هیچ» ولی طعمه را نبلعید. گفت با توجه به تحولات اخیر سفر جالبی خواهد بود.
از چند روز قبل نگران این قسمت از سفر بودیم. مطمئن نبودیم که با ادامهء درگیری های خونین در خیابانهای قاهره رفتن ما کار درستی هست یا نه. چند بار نزدیک بود کنسل کنیم. ولی به کسانی که قرار بود ببینیم ایمیل زدیم و آنها گفتند اگر به محل بروز درگیری ها نرویم، مشکل امنیتی نخواهیم داشت. رفتیم و مشکلی امنیتی پیش نیامد ولی جو کاملاً امنیتی بود.
***
آرش ساعت ۴ تا ۶ بعد از ظهر در استودیو با بچه های یک گروه هیپ هاپ قرار داشت. ولی مسافت دور بود و باید یک ساعت زودتر با تاکسی راه می افتادیم. و نگران بودیم که آیا قبل از ساعت ۷، زمان منع رفت و آمد، می توانیم به موقع به هتل برگردیم یا نه. حکومت نظامی شوخی نبود. ارتش با تانک پل های رودخانهء نیل را می بست و تا ۷ صبح ارتباط شرق و غرب قاهره قطع می شد.
وقتی به استودیو رسیدیم، قبل از اجرای موسیقی، آرش و «ابراهیم فاروق» یکی از اعضای گروه دو نفرهء «اسفلت» (آسفالت) به گفتگو نشستند.
آرش: «در این مورد چی فکر می کنی: در برخی از جوامع موسیقیِ هیپ هاپ، راک یا جاز، حتا اگر حاوی پیام های سیاسی هم نباشند، به خودی خود تهدیدی علیه فرهنگ موجود محسوب می شوند. برخی از مردم آنقدر به سنت های خود پایبند هستند که هر چیزی که بیرون از چارچوب فرهنگی آن جامعه باشد را شیطانی می دانند و با آن مخالفت می کنند.»
ابراهیم: «این مسئله در هر کشوری فرق می کند و به وضعیت سیاسی آنها بستگی دارد. طبیعی است که مردم هر کشوری در برابر نوآوری یا واردات هنری و فرهنگی مقاومت نشان دهند چون آشنا نیستند وبه آنها عادت نکرده اند. این برای ما هم اتفاق افتاد. هر نوع موسیقی جدیدی که در مصر ظهور پیدا کرد با آن مبارزه شد تا اینکه مردم به آن عادت کردند و سرانجام به یک واقعیت انکارناپذیر تبدیل شد. درک و هضم چیزهای نو زمان می برد.»
آرش: «فکر می کنی الان وقت آن است که موزیسین های مصر در برابر حوادث سیاسی واکنش نشان دهند و موضعگیری کنند؟ یا نه، باید کنار بکشند و تنها به فکر خوشحال کردن مردم باشند؟»
ابراهیم: «بعد از انقلاب مصر در ۲۰۱۱ موقعیت مناسبی بوجود آمده. در گردهم آیی های سیاسی موزیسین های نسل جوان وارد صحنه شده و مردم را با موسیقی نو آشنا کرده اند. بعضی از آنها پیام های سیاسی داشته اند ولی بعضی هم فقط سرگرم کننده بوده اند.»
آرش: «فکر می کنم در کل خاورمیانه شاهد این هستیم که نسل جدید که صدایش در رسانه های گروهی منعکس نمی شود، موسیقی را وسیله ای کرده برای بیان نظراتش.»
ابراهیم: «این روزها راه های متعددی برای ابراز عقیده وجود دارد. دیگر مثل گذشته همه چیز در قبضه رسانه های گروهی متعارف نیست. اینترنت قدرت این رسانه ها را تا حد زیادی کاهش داده. من یکی از کسانی هستم که برای پخش موسیقی و جذب طرفدارانم از سایت هایی مانند یوتیوب و ساوند کلاود استفاده می کنم.»
آرش: «این یک انقلاب همه جانبهء فردی است، هم از نظر دسترسی به رسانه های جدید، هم از نظر تکنولوژی.»
بعد از این گفتگو آرش با گیتار در اجرای دو ترانه بچه های «اسفلت» را همراهی کرد. [ویدیو ۱ - ویدیو ۲]
موقع رفتن تاکسی گرفتیم و در ترافیک گیر کردیم. انگار جمعیت ۲۰ میلیونی قاهره همزمان داشتند به خانه هایشان بر می گشتند. شانس آوردیم دو سه دقیقه قبل از ساعت ۷ رسیدیم به هتل و گرنه با سربازان مصری به مشکل برمی خوردیم. زمان خوبی برای ایرانی بودن در مصر نیست.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر