وبلاگ نویسان ایرانی و چنارهای فراموش شده خیابان ولی عصر

   فرض کنید پارسال همین موقع ها خبری منتشر می شد مبنی بر اینکه شهرداری تهران شبانه چنارهای هفتاد ساله خیابان ولی عصر را سر بریده است. سی ثانیه طول نمی کشید که انبوه رسانه های وابسته به محمدباقر قالیباف، زنگ پاسخ به صدا در می آوردند، روابط عمومی شهرداری بیانیه می داد، مسئولان شهرداری توضیح می دادند و حتی خود شهردار، چون آقای قالیباف می خواست رئیس جمهور بشود. اکنون اما چه؟

  چند روز از انتشار چنین خبری گذشته ولی شهردار و رسانه هایش بی تفاوت تر از همیشه اند، چون گویا دیگر فرصتی و بختی برای رئیس جمهور شدن نیست. اما فقط آنها نبودند که برای شان، چنارهای کهن خیابان ولی عصر فراموش شده بود، انبوه وبلاگ نویس های ایرانی، چه مشهورها و چه گمنام ها، چه محیط زیستی ها و چه سیاست نگاران، چنین سوژه ای برای شان مهم نبود، چون این روزها، حسن روحانی رئیس جمهور شده و همه به فکر نوشتن درباره کابینه و توصیه و پیش بینی هستند. به همین دلیل در وبلاگ خوانی این جمعه که به این سوژه اختصاص داشت، پس از گشت و گذار در میان حدود ۶۰ وبلاگ، فقط توانستم دو پست را شکار کنم.

  محمد درویش در وبلاگش در باشگاه وبلاگ نویسان سایت خبرآنلاین، یادداشتی مفصل و مصور نوشته که به خوبی ابعاد بحران در خیابان ولی عصر را شرح می دهد. او به بهانه حرف های معاون اجرایی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران که گفته بود درختان مزاحم تابلوهای راهنمایی و رانندگی حذف میشوند، نوشته است: "هیچ متخصصی در حوزه جنگل و باغبانی هم هرس درختان را در تیرماه تایید نمیکند، چه رسد به قطع و جابجایی آنها را. آن هم در شهری که با بحران کاهش سرانه فضای سبز برای شهروندانش روبروست و نماد آبادان ترین خیابانش که ولی عصر باشد، اینک حدود ۱۴ هزار پایه از مجموع ۲۴ هزار درختش را در طول مسیر ۱۸.۶ کیلومتریاش از دست داده است ... بر مبنای بررسی تصاویر ماهوارهای و عکسهای هوایی موجود که توسط دکتر جمال قدوسی و تیم همکارانش انجام گرفته است، در سال ۱۳۳۵ متجاوز از ۷۰ درصد محدودهی تهران کنونی در قلمرو فضای سبز بود، اما ۲۰ سال بعد این رقم به ۵۵ درصد کاهش یافت و در سال ۱۳۸۶ تنها ۱۵ درصد از آن باقی مانده است؟"

  وی همچنین با ابراز نگرانی از وضعیت خیابان ولی عصر نوشته است: "وضعیت درختان چنار در شاخص ترین و خاطره انگیزترین خیابان شهر که طولانی ترین خیابان در بین همه ی شهرهای خاورمیانه به شمار میرود، بسیار نگران کننده است و باید کوشید تا از هر نوع قطع درختی به بهانه توسعه کسب و کار تجاری، یا تمهیدات راهنمایی و رانندگی و امنیتی و نظایر آن، به شدت و قدرت ممانعت به عمل آورد. در عین حال، شهرداری باید بکوشد تا همزمان با پوسیدگی و قطع ناگزیر برخی از چنارهای خیابان ولی عصر، امکان کاشت چند نهال جوان دیگر را در همان محل فراهم سازد تا رقم مجموع درختان خیابان ولی عصر هرگز از ۱۰ هزار پایه کمتر نشود. چه بخواهیم بپذیریم و چه نخواهیم؛ موجودیت خیابان ولی عصر تهران محصول قانون سال ۱۳۰۹ هجری شمسی توسط مجلس شورای ملی آن زمان است. این خیابان ۸۳ ساله را باید با چنگ و دندان هم که شده حفظ کنیم و به خاطره چندین نسل از تهرانی ها که با قدم زدن در زیر سایه همین درختان پوست انداخته اند، احترام نهیم."

  نوشته این وبلاگ نویس با واکنش کاربران سایت خبرآنلاین روبرو شده است، از جمله خواننده ای نوشته است: "جالبه که بیخ گوش ما و در ترکیه در اعتراض به تصمیم دولت برای قطع درختان اعتراضی به اون بزرگی شکل می گیره و در تهران روز روشن و در شلوغ ترین خیابان شهر، درخت ها سر بریده می شوند و صدایی هم از کسی در نمی آید. به کجا می رویم؟!"

  خواننده دیگری هم آورده است: "سالانه حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار ایرانی تو تصادفات جاده ای جونشونو از دست میدن ولی مسئولان ما اپسیلون اهمیتی نمیدن. انتظار داری به خاطر درختا خیال سیاست زدشون مکدر بشه؟ کسی که خوابه رو میشه بیدار کرد ولی کسی که خودشو به خواب زده هرگز."

  یک خواننده دیگر هم از زاویه سیاسی به ماجرا نگاه کرده و با اشاره به دعواهای شهرداری تهران با سفارت انگلیس نوشته است: "پس تو ماجرای باغ قلهک چرا برای هر درخت خدات تومن از انگلیسی ها طلب کردند؟!!"

سرزمین رویایی، دیگر وبلاگی بود که با متنی کوتاه ولی پرکنایه به این اقدام شهرداری تهران واکنش نشان داده است: "بیایید همه با هم برای سر سوزنی عقل و اندکی نور آگاهی در سر کسانی که مشتشان مقابل دوربین ها برای عملیات گازانبری و باتوم زدن دانشجوها در کف خیابان باز شد و خودشان را شهردار هم میدانند دعا کنیم. تنها کسانی که میتوانند قتل و جنایت کنند توان این را خواهند داشت که درختان سبز و کهنسال زیبای شهر را با لبخند مضحکی بر لب و هزاران دلیل مضحک تر نابود کنند. خیلی وقت است خردمندی و انسانیت از این حوالی عبور نکرده است."

نکته آخر اینکه دو سایت مهم در فعالیت های محیط زیستی یعنی سبز پرس و ایرن هم اشاره به این موضوع نکرده اند. این موضوع از آن جهت جالب توجه است است که سایت سبز پرس، بخشی ویژه درختان کهنسال دارد. این عدم واکنش می تواند دو دلیل داشته باشد. این دو رسانه اصلی حوزه محیط زیست ایران بدون هیچ دلیل موجه ای غفلت کرده اند و یا اینکه اصل خبر اهمیتی نداشته است. در این صورت، باز هم به نظر می رسد باید رسانه های تخصصی اقدام به شفاف سازی کنند تا اگر خبر نادرست است یا اینکه به عنوان مثال قطع درختان مشکلی نداشته و یا حتی ضروری بوده، موج های کاذب رسانه ای راه نیفتد.