بعضی‌ها بیدار می‌مانند تا درختان نمیرند!

روز پنج‌شنبه یک اتفاق خوب افتاد. این خبر را در وبلاگ دیده‌بان محیط زیست و حیات وحش ایران دیدم: 
جمعی از طرفداران محیط زیست صبح امروز در حمایت از باغ گیاه‌شناسی نوشهر، جلوی ورودی این باغ حاضر شده بودند. تجمع امروز فعالان محیط زیست در نوشهر و در اعتراض به دستور تخریب بخشی از باغ گیاه‌شناسی نوشهر با صدور دستور تعلیق این عملیات به پایان رسید.
اگر نبود حضور و فعالیت شهروندانی مسئول برای حفاظت از آنچه حق همه ماست، یکی از ارزشمندترین گنجینه‌های زیستی ایران از بین رفته بود. آنها هفته‌ها اعتراض کردند. اعتراضی با دلهره و اضطراب تا مگر همین حرکت ساده مدنی هم بهانه‌ای برای سرکوب نشود. ولی از پا ننشستند. در پایان تجمع روز پنجشنبه گروه شهروندان ایرانی بیانیه‌ای صادر کردند و در انتهای آن گفتند: 
مردم ایران، شایستگی حفظ آثار بی مانند ملی شان را دارند!
باغ گیاه شناسی نوشهر، یکی از این آثار بی‌مانند ملی است. مرکزی که ۸۲ سال پیش تاسیس شد و بسیاری برای هرچه غنی‌تر شدن آن کوشیدند و بسیاری در آن آموختند. 
شهروندانی هستند که بی اجر و مزد، و شاید حتی با به جان خریدن سختی‌های فراوان نگهبان این آثار ملی بی‌مانند هستند. هر کدام در گوشه‌ای از اجتماع مسئولانه مراقب حقوق خود و دیگر شهروندان هستند. کار سختی است، ولی از همه سخت‌تر وقتی است که تنها گذاشته شوند. یکی از اینها محمد درویش است. برای او حرمت طبیعت و پاسداشت آن تنها نتیجه کار در حوزه تخصصی‌اش، بیابان‌زدایی نیست، بلکه شهروندی مسئولانه است. کاش اصطلاح 'نوادر دوران' هرگز وجود نداشت. 
محمد درویش در مقاله‌ای در روزنامه شرق، می‌گوید اهمیت این باغ فقط قدمت و غنای آن نیست، بلکه: 
در ايران و براي ما پژوهشگران و کارشناسان اين حوزه، باغ گياه شناسي نوشهر سمبل هويت، استقلال، اهميت و شخصيت اجتماعي مان است. آن عرصه 35 هکتاري بايد حفظ شود تا مشخص شود که در ايران، منابع طبيعي و پژوهشگرانش حرمت دارند و هرگز منافع معنوي آنها در پاي احداث يک جاده کمربندي که مي توان به راحتي و با احداث يک پل هوايي يا مسيري در جنب باغ، جايگزينش کرد، قابل معاوضه نيست. باغ نوشهر بايد بماند تا جهانيان و فرزندان اين آب و خاک بدانند که وجود اصل 50 قانون اساسي ما، صرفا يک ژست محيط زيستي نبوده و نخواهد بود. 
باغ گیاه شناسی نوشهر به شمار ۱۷۷۹۵ به عنوان میراث فرهنگی کشور ثبت شده. حفظ این میراث از حقوق شهروندی ماست. باشد که آنهایی که این دیده‌بانان حقوق شهروندی ما هستند هم هرگز تنها نمانند.