سیاست + شنبه – موتور روشن عسگراولادی = آژیر خطر احمد خاتمی

۲ تیر ۱۳۹۲

برای دیدن توضیحات عکس ها یکبار روی عکس کلیک کنید .

حبیب الله عسگراولادی دوباره موتورش روشن شده است. چند ماه قبل از انتخابات شبانه روز در کار این بود که داستان حصر موسوی و کروبی را به جایی برساند که کسی تحویلش نگرفت. بعد هم دنبال وحدت اصولگرایان رفت که شکست خورد. او در انتخابات حامی ولایتی بود و حالا حامی حسن روحانی شده و دارد شبانه روز خدا را شکر می کند که خیرالموجودین انتخاب شده است. این روزها هم مرتب مانند حسین شریعتمداری که سرمقاله های کیهان را به روحانی اختصاص داده، او هم مصاحبه می کند که روحانی اصولگراست، خطش معتدل است و البته در لابلای حمایت هایش، نصیحت و هشدار است، هشدارهایی که یواش یواش رساتر شنیده می شوند، کم اینکه امروز سید احمد خاتمی، امام جمعه اخموی تهران چراغ قرمز اول را روشن کرد و از زخم کهنه 88 گفت و به روحانی هشدار داد که مبادا از آن گروه که 88 را رقم زد، کسی پرچم در دست گیرد.

دیدار مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان از جمله مهم ترین اتفاقات این روزهاست. رابطه او با مقامات نظام جمهوری اسلامی در سال های اخیر خیلی تیره شده است. برخی نزدیکانش بازداشت شدند و خطبه های نمازش بارها به انتقادهای صریح علیه مقامات حکومتی اختصاص داده شد. در انتخابات 92، استان سیستان و بلوچستان بیشترین رای را به حسن روحانی دادند. بعد از آن کردستان بود. در هر دو استان، بیشترین تعداد اهل سنت ایران زندگی می کنند. آرای این دو استان به خوبی معنا دار است، آیا می توان معنای خاصی از دیدار امام جمعه اهل سنت با رئیس جمهور آینده برداشت کرد. هنوز زود است ولی باز هم اتفاق مهمی رخ داده است.

در تازه ترین اسامی ای که رسانه های اصولگرا برای حضور در کابینه حسن روحانی پیشنهاد داده اند، نام مصطفی پورمحمدی هم به چشم می خورد. در مراسم ستادهای انتخاباتی هم حضور علی فلاحیان، حاشیه ساز شد. هر دو چهره، از بدنام های امنیتی سه دهه گذشته هستند که قصد حضور در انتخابات ریاست جمهوری را داشتند. پورمحمدی با رای اصولگرایان کناره گرفت و فلاحیان توسط شورای نگهبان تایید صلاحیت نشد. تمرکز بر حضور بی دعوت فلاحیان و پیشنهاد سرخود پورمحمدی به خوبی نشان می دهد رسانه های اصولگرا که این روزها مهم ترین خط خبری شان، ترسیم کابینه آینده حسن روحانی است، نقشه های بسیاری برای دولت یازدهم کشیده اند.

محمود احمدی نژاد هنوز درباره انتخابات 92 سخن نگفته است. فعلا سرگرم برنامه های هنری، اعطای نشان و تقدیر و تمجید از نزدیکان خویش است. در روزهای اخیر، یاران مطبوعاتی اش از نزدیکی به حسن روحانی گفته اند و مرتب بر کوره شکست اصولگرایان می دمند و می گویند این رای، رای نه به احمدی نژاد نبود! در خبرها بود که محمود و اسفندیار در اندیشه راه اندازی بنیاد بهار هستند. به نظر می رسد با توجه به دامنه توهم اطرافیان احمدی نژاد که اعتقاد دارند ظرفیت های او جهانی است، او در آینده، در حوزه بین الملل تمرکز بیشتری داشته باشد تا سیاست داخلی، با این حال هنوز رئیس دولت دهم استعداد این را دارد که توجه داخلی ها را به خود جلب کند، بالاخره هر چه در این هشت سال رخ داده، یک سرش به او و نزدیکانش وصل بوده است.

حسین فریدون (روحانی) گویا تنها چهره ای است که تاکنون می توان هم حضورش و هم سمتش را در دولت یازدهم قطعی دانست. برادر رئیس جمهور منتخب، گزینه اول است برای رئیس دفتر شدن، کاری که محمد هاشمی در دولت سازندگی و علی خاتمی در دولت اصلاحات عهده دارش بودند. محمود احمدی نژاد البته برادرش را به دفترش نبرد ولی برای مدتی مسئول بازرسی ریاست جمهوری اش کرد. از آن سه برادر، محمد و علی کماکان متحد هاشمی و خاتمی مانده اند ولی داوود احمدی نژاد از جمله شورشیان دولت دهم بود که هزار و یک نسبت به محمود داد. رابطه حسین و حسن البته محکم و دیرینه به نظر می رسد. هر دو تجربه های دیپلماتیک دارند و با پشت پرده سیاست به خوبی آشنا هستند. نام حسین در ماه های گذشته در برخی دعواهای نفتی منسوب به مهدی هاشمی هم شنیده شد، با این حال او از کم حاشیه ترین و البته ناشناخته ترین چهره هایی است که فعلا گرد روحانی حلقه زده اند.