سلام و خسته نباشید؛
من یک زن ۳۹ ساله هستم. ۱۲ سال پیش ازدواج کردهام اما دکترها تشخیص دادهاند که نمیتوانم باردار شوم. به همین دلیل دیگر نتوانستیم زندگی مشترک را ادامه دهیم و جدا شدیم. من معلم هستم و از پدرم هم یک خانه به من ارث رسیده است. خیلی دوست دارم که یک فرزند داشته باشم، به همین دلیل تصمیم گرفتم که بچهای را به فرزندخواندگی بگیرم اما میخواهم قبل از اقدام، همه شرایط را بدانم و آگاهانه جلو بروم. آیا قانونا من میتوانم فرزندخوانده داشته باشم؟ آیا به مجردها این حق را میدهند؟ آیا باید مالی به نام بچه بزنم؟
با سلام؛
خدمت شما عرض شود که مقررات مربوط به فرزندخواندگی در «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست» و آییننامه آن آمده است. بر اساس این قانون، زنان و دختران بدون شوهر منوط به این که بیشتر از ۳۰ سال داشته باشند، حق تقاضای سرپرستی کودک را دارند اما فقط از میان کودکان دختر میتوانند فرزندخوانده بگیرند. اولویت در پذیرش سرپرستی به ترتیب با زن و شوهر بدون فرزند، سپس زنان و دختران بدون شوهر فاقد فرزند و در نهایت زن و شوهر دارای فرزند است. داشتن تمکن مالی یکی از شرایط سرپرستی است. با توجه به اینکه شما شاغل هستید و خانه هم دارید، از این جهت مشکلی نخواهید داشت. اصولا حکم سرپرستی وقتی صادر میشود که متقاضی قسمتی از اموال خود را به فرزندخوانده تملیک کند. مقدار آن را دادگاه مشخص میکند و این اختیار را دارد که از متقاضی تعهد بگیرد که در آینده بخشی از اموال تملیک شود. دادگاهها زیاد در این مورد سختگیری نمیکنند. تقاضای سرپرستی را باید به سازمان بهزیستی بدهید. سازمان شرایط را بررسی و نتیجه را به دادگاه خانواده ارایه میکند. در صورت موافقت، ابتدا به صورت آزمایشی یک دوره شش ماهه حکم سرپرستی صادر میشود، بعد از گذشت شش ماه، با نظر کارشناسان سازمان بهزیستی، حکم دایمی میدهند یا فرزند از سرپرست گرفته میشود.
موفق باشید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر