دوست مصری ام خالد قول داده بود مرا به چند خواننده با حال معرفی کنه. با حال بودن به سلیقه ربط داره و از سلیقه خالد تو موسیقی چیزی نمی دونستم ولی وقتی روز ورودم به قاهره روبروی هتلم دیدم روی زمین خرت و پرت های آنتیک و هنری می فروشه فهمیدم آدم با حالیه.
نیم ساعت قبل از نیمه شب پیاده از کوچه پس کوچه های مرکز قاهره گذشتیم و ته یه گذرگاه باریک به کلوب «افتر ایت» (بعد از هشت) رسیدیم. ظاهر محله و در و دیوار بیرون کلوب هر چی بود با حال نبود. ولی وارد که شدیم مثل این می موند که نیویورک یا پاریس هستیم. یه بطری شراب عمر خیام سفارش دادیم و به ترانه های محمد بشیر و گروهش گوش دادیم.
خیلی خوب بود. بشیر که به سبک موسیقی مصر علیا آهنگ می سازه و می خونه در ۱۹۹۴ گل کرد و از اون موقع به تدریج نوآوری های بیشتری کرده و اعضای گروهش همه (بجز یک تمبک زن) نوازنده های سازهای غربی هستن.
حدود صد نفر در سالن کلوب بودن و حداقل نصفشون داشتن می رقصیدن. زنها که اکثرا مصری بودن حجاب نداشتن. از خالد پرسیدم حالا که اسلامی ها به قدرت رسیدن آیا وجود این جور جاها رو تحمل می کنن؟ گقت کلوب رقص و موسیقی در قاهره زیاده و بطور قانونی مشروب هم می فروشن اما برای عموم نیست و هر کسی رو راه نمی دن و باید آشنا داشته باشی. دولت جدید اقدامی برای بستن آنها نکرده ولی اگر مذهبی های متعصب نفوذ و قدرت بیشتری بدست بیارن در آینده احتمال اعمال فشار و محدودیت وجود داره. اخیرا هم چند کلوب شبانه توسط افراد مذهبی خریداری و تبدیل به اماکن دیگری شده.
از کنسرت محمد بشیر چند تا فیلم گرفتم که چهار تا شون رو براتون انتخاب کردم:
قاهره بعد از هشت با محمد بشیر و عمر خیام - ۱ from JJ On the Road on Vimeo.
قاهره بعد از هشت با محمد بشیر و عمر خیام - ۲ from JJ On the Road on Vimeo.
قاهره بعد از هشت با محمد بشیر و عمر خیام - ۳ from JJ On the Road on Vimeo.
قاهره بعد از هشت با محمد بشیر و عمر خیام - ۵ from JJ On the Road on Vimeo.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر