درحاشیه اقدام مداخله جویانه فیفا: اعدام در ورزشگاه‌ حق مسلم ماست؟

همه فیفا را به خاطر فوتبال می‌شناسند. اما تعجب نکنیم اگر بشنویم فدراسیون جهانی فوتبال باعث توقف اعدام در ورزشگاه‌‌ها شده و یا خواهد شد. یعنی کاری که سازمان ملل با این همه گزارشگر ویژه و غیر ویژه و جلسات و تصویب قطعنامه‌ نتوانست بکند، احتمالا فیفا به تنهایی یا با یک مقدار فشار جامعه مدنی جهانی خواهد توانست. حالا ماجرا چیست؟

حتما به یاد می‌آورید که در ۲۷ دی ماه سال گذشته، در شهر سبزوار، یک متهم به تجاوز، در ملاء‌عام اعدام شد. معروف بودن این مورد اعدام در این تاریخ، نه برای آنکه در این شهر یا شهرهای دیگر اعدام در ملاء‌عام انجام نمی‌شود، بلکه برای این بود که این اعدام در ورزشگاه شهرسبزوار و با حضورجمع کثیری از علاقه‌مندان مشتاق به اعدام‌های عمومی برگزارشد، حداقل به گواه عکس‌های منتشرشده وادعاهای مسوولین. یعنی جایی که قراره مردم بروند مسابقه فوتبال ببینند. حالا در خبرآمده که سه ‌چهارماه بعد از آن، فیفا به فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی تذکررسمی داده که دیگه در ورزشگاه ها اعدام نکنید.

دقیق ترش را از علی کفاشیان که رئیس فدراسیون فوتبال است بشنوید که به خبرگزاری ایسنا گفته «فیفا برای ما نامه نوشت اما این موضوع مربوط به 2 ماه پیش است. فیفا در آن نامه از فدراسیون ایران توضیح نخواسته بود، بلکه تذکر داد که این کار در ورزشگاه‌ها انجام نشود. ما هم نامه را به مراجع ذی‌صلاح ارجاع دادیم تا بررسی کنند و دیگر شاهد چنین برنامه‌هایی نباشیم.»

یعنی اولا تقریبا تا خبر به گوش مقامات فیفا رسیده، بعد از چند هفته ماجرا را پیگیری کرده اند و به ایران اخطاریه - تذکر داده اند. دوم اینکه اصلا نپرسیدند که آقا شما این کار را انجام دادید یا نه. بلکه سر راست یک کارت زرد گذاشتند کف دست مقامات فدراسیون فوتبال و تذکر دادند که این کار را نکنید.

آقای کفاشیان هم که متوجه شده فیفا سازمان ملل نیست که مدارا کند و مثل قوه قضائیه که گزارشگر ویژه‌اش را ماه به ماه و ساله به سال دست به سر می‌کند، به او بگویند که به کشور راهت نمی‌دهیم چون جیره گیرآمریکا واسرائیل و موساد و شرکت نایکی و پوما و بقیه جاهای صهیونیستی هستی. بلکه فیفا اخطار می دهد، بعد اگر توجه نشد، فدراسیون فوتبال را از یک چیزی محروم می کند. حالا از چه چیزی محروم می کند را خدا می داند. اما محروم کردنش جدی است و طی این چند ساله، چندین بار فوتبال ایران مزه اش را چشیده، از جمله محرومیت دوجلسه‌ای آقای کیروش سرمربی تیم ملی فوتبال در بهمن ماه سال ۹۱ به خاطر بددهنی کردن ایشان با کاپیتان تیم کره جنوبی - که الله اعلم! ولی محرومیت جدی بود.

وقتی سازمان ملل به ایران درباره اعدام در ملاء عام هشدار می دهد، مقامات ایرانی به سازمان ملل می روند - بخوانید جوادلاریجانی رئیس ستادقوه قضاییه - و در نیویورک و ژنو شاخ و شانه می‌کشند که هرچی در خصوص اعدام و نقض حقوق بشر گفته می‌شود کار آمریکا واسرائیل است و خلاصه کوتاه نمی آیند و بعدش هم قهرمانانه برمی‌گردند به وطن اسلامی و روز از نو و روزی از نو... چون ضمانت‌های اجرایی سازمان ملل یک جورایی خیلی با فیفا فرق می کند. ولی فیفا وقتی تذکربدهد و نتیجه نبیند، اقدام می‌کند.

درمورد فشارهای سازمان ملل به ایران برای متوقف کردن اعدام در ملاء عام یا دیگرانواع اعدام، افراد زیادی جز آن گروه و جماعتی که خبرهای اینچنینی را دنبال می کنند با خبر نمی شوند. اما اگر قرار باشد فوتبال ایران از چیزی و امتیازی - و حالا هرچی - محروم شود، میلیون ها نفر علاقه مند مشتاق استادیوم برو از خودشان می پرسند که چی شد؟ و چرا؟ و این کار را برای مقامات ایرانی خیلی دشوار خواهد کرد که بخواهند توضیح بدهند. هر چقدر هم ضد فیفا تبلیغات کنند اثری نخواهد داشت، چون برناهه‌های فیفا تقویم داره و عقب جلو نمی شود و مثل مذاکرات هسته ای نیست که سه ماه سه ماه هی عقب بیافتد تا روز قیامت. مسابقه است و باید انجام شود و اگر نشود، کوس رسوایی اش به صدا در خواهد آمد.

بنابراین الان که این مطلب را می نویسم خیلی خوشبینم که یک جورایی این اعدام در ورزشگاه ها به حول قوه الهی فیفا و فشارهای جانبی که به آن سو می رود - مثل نامه‌نگاری افرادی که نگران این موضوع هستند با این فدراسیون- از دستور کار مسوولین کشور خارج شود و اعدام در ملاء‌عام را برای مکان‌های مقدس دیگری درنظر بگیرند.

حالا مثل خیلی چیزهای دیگری که یک شبه تبدیل به حق مسلم می شود باید دید که بار دیگر شاهد تجمعات خودجوش سازمان‌دهی‌ شده‌ای از نوع تسخیرسفارت انگلیس یا حمله به کنسرت‌ها و حمله به خانه رهبران منتقد حکومت - میرحسین موسوی و مهدی کروبی- پیش از آغاز حصر خانگی شان خواهیم بود و این را خواهیم شنید که «اعدام در ورزشگاه حق مسلم ماست»، یا اینکه بدون سر و صدا اعدام در ورزشگاه‌‌ها از دستور کار خارج و بایگانی می‌شود.

در آخر اینکه، به عنوان یک فوتبالی، نمی‌تونم پنهان کنم که بعضی وقتها تصمیمات فیفا بدجوری روی مغز و روانم می رود، اما به نظرم این تذکر فیفا، تذکری به جا و انسانی و به موقع بود و امیدوارم به متوقف شدن اعدام در ورزشگاه‌ها منجر شود و با طرح عمومی و بحث اجتماعی که حول و حوش این موضوع صورت می گیرد، کلا اعدام‌های ملاء عام متوقف شود. و دیگر اعدام‌ها از جمله اعدام‌های مخفیانه، اعدام مخالفان سیاسی و… .