صحبت مولانا عبدالحمید در مورد نادرستی ادعای شیعه و قدرت شفادهی امامزاده‌ها

عبدالستار دوشوکی

 در شرایطی که کشور درگیر بحران مهلک ویروس کرونا است, مولانا عبدالحمید امام جمعه اهل سنت زاهدان در یک  ویدئوی کوتا (بعنوان خطبه نمادین آسیب شناسی ویروس کرونا) سخنانی را بیان کرده است که خشم برخی از علمای قم و مسئولین جامعه المصطفی (دانشگاه بین المللی مذهبی و مجانی برای هزاران طلاب خارجی در قم) را برانگیخته است و روابط عمومی جامعه المصطفی بیانیه ای بر علیه مولانا عبدالحمید صادر کرده است. بر طبق اطلاعات رسیده به مرکز مطالعات بلوچستان در لندن, اکنون فشارهای فراوانی در قم اعمال می شود تا مراجع تقلید همانند آیت الله مکارم شیرازی نیز عکس العمل نشان بدهند.

این ویدئو در پایگاه اطلاع رسانی مولانا عبدالحمید و در دیگران پلاتفرم های اجتماعی فضای مجازی وابسته به ایشان از جمله یوتیوب منتشر شده است. عنوان این خطبه است: "ضرورت آسیب شناسی ورود و شیوع ویروس کرونا در ایران, شیوع ویروس کرونا؛ به شفادهنده حقیقی برگریدم".

سخنان مولانا عبدالحمید در ظهر جمعه ٢٤ اسفند ١٣٩٨ (بعنوان خطبه نماز جمعه در خلوت و بدور از جماعت) چهار نکته مهم داشت:

اول اینکه اهل سنت نماز جمعه و جماعت خود را (همانند بقیه) به دلیل ویروس کرونا تعطیل کرده اند و از مردم خواسته اند از اجتماعات پرهیز کنند. این خطبه نماز جمعه در خلوت و بدور از جماعت را می توان یک حرکت نمادین در راستای فاصله گرفتن اجتماعی (Social Distancing) برای جلوگیری از گسترش بیشتر کرونا  و درخواست برای "آسیب شناسی" دانست.

دوم اینکه ورود ویروس کرونا از طریق طلاب چینی یک مقوله شناخته شده در ایران است و بارها توسط مسئولین دانشگاهی و رسانه ای مطرح شده بود. صد البته چون نه تنها هیچگونه ردیابی از به اصطلاح "بیمار صفر" در ایران صورت نگرفته, بلکه حتی ذره ای آسیب شناسی و ریشه شناسی ورود و گسترش ویروس کرونا از منظر واگیرشناسی صورت نگرفته, نمی توان با قاطعیت علمی صد در صدی حرف زد. اما در چنین شرایطی سخن از احتمالات گفتن نه غیر علمی است و نه غیر منطقی.

سوم اینکه مولانا عبدالحمید در این ویدئو از همه ( از جمله علمای دینی, مسئولین,  دانشگاهیان, پزشکان و دست اندرکاران) می خواهد در مورد ورود و شیوع ویروس کرونا در کشور ریشه یابابی و آسیب شناسی کنند. این درخواست منطقی و عقلایی با ذات پنهان کار جمهوری اسلامی در تضاد است. چون جمهوری اسلامی نسبت به شفاف سازی و آشکار کردن حقیقت آلرژی شدید دارد.

چهارم و بعقیده من مهمتر از همه, سخنان مولانا عبدالحمید در مورد بیهوده بودن حرم و ضریح و امامزاده ها برای شفای بیماران و دفع بلا است. ایشان می گویند که گسترش ویروس کرونا (بخوان در قم و مشهد) ثابت کرد که این ادعای شیعه در مورد قدرت شفادهی امامزاده ها نادرست است. این حقیقت تلخ تر از تلخ , بعقیده من, بیشتر از هر نکته ای دیگری برای علمای شیعه و مسئولین جامعه المصطفی آزار دهنده است. روابط عمومی جامعه المصطفی در بیانیه‌ خود به این نکته (یعنی اهانت به ائمه) اشاره ای نکرده است. چون همه ملت ایران می دانند که قم و مشهد نه تنها شفا ندادند, بلکه خود باعث گسترش این ویروس شدند. در صورتی که در بیانیه از توهین به طلاب سخن گفته شده. بعبارتی می توان گفت توهین به طلاب چینی کجا و توهین به ائمه (در مورد ناکارایی آنها در شفا دادن) کجا؟ و این حقیقت تلخ برای آنها دردآورترین است. البته مولانا عبدالحمید هیچگونه توهینی به ائمه نکرده و همیشه احترام و محبت همه آنها را واجب می داند.  اما جمهوری اسلامی هر نوع انتقاد عملگرایانه و عقلگرایانه به عملکرد نادرست خود را تحت بهانه توهین به مقدسات و تشویش اذهان عمومی و  و غیره سرکوب می کند.

 

مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن

دوشنبه ٢٦ اسفند ١٣٩٨