فرامرز داور
حساب توییتر فارسی آیتالله «علی خامنهای» رهبر جمهوری اسلامی ایران بخشی از سخنرانی او درباره «قهری بودن درگیری بین اسلام و نظام سلطه» را برجسته و منتشر کرده است.
آقای خامنهای در این توییت گفته است: «بین اسلام و نظام سلطه بهطور قهری درگیری و مواجهه و مقابله وجود دارد؛ حالا درگیری نظامی به دلایلی نیست، چه بهتر؛ اما انواع و اقسام درگیریهای دیگر وجود دارد. در هر نقطهای تقابل حتمی است؛ منتها این مهم است که اسلام در هر نقطهای باشد و بُروز کند، نظام سلطه با او مخالف است.»
آیا آنطور که آیتالله خامنهای میگوید درگیری بین اسلام و نظام سلطه غیرقابلاجتناب است؟ برای راستیآزمایی گفتههای رهبر جمهوری اسلامی ایران باید از کلمات کلیدی گفتههای او رمزبرداری کرد. منظور او از نظام سلطه، درگیری و اسلام چیست؟
«نظام سلطه» در گفتمان آیتالله خامنهای اشاره به ایالاتمتحده آمریکا، کشورهای اروپایی و عمدتا اروپای غربی (بریتانیا، فرانسه، آلمان)، اسرائیل و در سالهای قبل اتحاد جماهیر شوروی سابق و سپس روسیه دارد.
خود او در توصیف این عبارت گفته «یکی از بهاصطلاح لوازم و تبعات این نظام سلطه، این است که آن کشورهایی که ابتکار دارند، پیشرفت دارند، اعتمادبهنفس دارند؛ عادات خودشان و رسوم خودشان و جهانبینی خودشان را منتقل میکنند به کشورهای زیر سلطه؛ اینها هم از آنها قبول میکنند.»
«درگیری» در کلام آقای خامنهای معنی وسیعی دارد که از نبرد نظامی شروع میشود و به تعبیر او به سبک زندگی هم میرسد. در نظر او آموزهها و یافتههای علوم انسانی هم بخشی از «درگیری نظام سلطه» با «اسلام» است.
«اسلام» هم در بیان او به معنی «رهبری جمهوری اسلامی ایران و نظام سیاسی آن» و در مرتبه بعدی و با فاصله بسیار، دیگر کشورهای مسلمان هستند.
برخلاف آنچه آیتالله خامنهای در سی سال دوره رهبری خود تکرار کرده، «نظام سلطه» (آمریکا، اروپا، اسرائیل، روسیه) در «درگیری» با بروز و ظهور سنتها و باورهای اسلامی در بین کشورهای اسلامی نبوده است.
آمریکا، اروپا، اسرائیل، روسیه (در دیدگاه آیتالله خامنهای نظام سلطه) روابط گرمی با کشورهای اسلامی و ممالکی که سنتهای اسلامی در آن جریان دارد، دارند. بهطور مثال، اندونزی بزرگترین کشور دارای جمعیت مسلمان روابط درخشانی با آنچه آقای خامنهای «نظام سلطه» میخواند دارد و همزمان سنتهای اسلامی در این کشور رواج دارد.
تمامی کشورهای همسایه ایران دارای روابط بسیار نزدیک با «نظام سلطه» هستند و همزمان در برخی از آنها قوانین اسلامی جاری است. «عمان» کشوری که آیتالله خامنهای، پادشاه آن را یکی از «محترمین منطقه» میخواند و او را «عامل نظام سلطه» نمیداند، کشور با ثباتش را به یکی از متحدان آمریکا، اروپا و روسیه بدل و اخیرا روابطی نزدیک هم با اسرائیل آغاز کرده است.
مشابه همین وضعیت در باقی کشورهای خلیجفارس هم برقرار است اما هیچکدام از این کشورهای اسلامی «درگیری» با کشورهای غیراسلامی را ناگزیر، قهری و قطعی نمیدانند و شهروندان آنها در حال هزینه دادن بابت تصورات ذهنی رهبرانشان نیستند. تنها کشوری که «فعالانه» در حال هزینه دادن بابت این باور است، ایرانیان در زمان استقرار جمهوری اسلامی ایران هستند.
از همین بلاگ بخوانید:
معصومه ابتکار؛ گروگانگیری که گروگان افکار خویش است
آذری جهرمی؛ توییت غیرقابل باور در زمان قطع سراسری اینترنت در ایران
توییت ظریف درباره تحریم آینده صنعت ساختمانی ایران چه کسی را قانع می کند؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر