احتمال دیپورت ۵۰ پناه‌جوی تازه‌وارد ایرانی و عراقی از بریتانیا

آیدا قجر

در آخر هفته‌ای که گذشت ۴۷ پناه‌جویی که خود را ایرانی و عراقی معرفی کرده بودند و می‌خواستند با قایق از کانال مانش به بریتانیا برسند، توسط نیروهای مرزبانی این کشور بازداشت و به کمپ پناه‌جویان فرستاده شدند. در میان آن‌ها سه کودک نیز حضور داشت. اما با توجه به سیاست‌های جدیدی که بریتانیا و فرانسه در توافق با هم، برای مقابله با قاچاق انسان گرفته‌اند، احتمال می‌رود که این پناه‌جویان به فرانسه دیپورت شوند.

روز شنبه، سوم آگوست دو قایق کوچک که در حال عبور از کانال مانش بودند، توسط نیروهای مرزبانی بریتانیا متوقف شدند. پناه‌جویان این قایق‌ها پیش از اسکان در کمپ پناه‌جویان مورد معاینه و ارایه خدمات پزشکی قرار گرفتند. چند ساعت بعد از این دستگیری‌، نیروهای مرزی قایق کوچک دیگری را یافتند که ۱۱ سرنشین مرد داشت. تمامی این افراد ملیت‌های خود را ایرانی و عراقی عنوان کرده‌اند.

بنا به آمار، از ماه نوامبر سال گذشته تاکنون دست‌کم ۹۷۶ پناه‌جو که ۸۹ کودک هم در میان‌شان بود، توانستند با استفاده از قایق‌های کوچک، مسیر پرخطر کانال مانش را طی کنند و خود را به بریتانیا برسانند. شمار قایق‌هایی که خصوصا پناه‌جویان ایرانی را به بریتانیا رساند، به قدری ناگهانی بالا رفت که مقامات سیاسی جلسه اضطراری گذاشتند و وارد مذاکره با فرانسه شدند. در عین‌حال مقامات بریتانیا گفتند  دست‌کم ۵۰ پناه‌جو را که طی این مدت، به بریتانیا رسیده بودند، به کشورهای مختلف دیپورت کرده‌اند تا «درس عبرت» برای دیگران باشد. ۲۵ نفر از این پناه‌جویان به فرانسه برگردانده شده‌اند.  با این وجود همچنان پناه‌جویان که اکثرا ایرانی هستند، شبانه روز تلاش می‌کنند تا به بریتانیا برسند.

در پی توقف و توقیف قایق‌های ۴۷ پناه‌جوی تازه وارد به بریتانیا، وزارت کشور اعلام کرد که دو کشتی گشت‌زنی نیروهای آبی، طبق توافق میان بریتانیا و فرانسه، شبانه روز در دریای میان دو کشور گشت می‌زند. سخن‌گوی وزارت کشور بریتانیا هم همان‌طور که پیش‌تر تاکید کرده بود، بار دیگر گفت: «هرکسی که با قایق‌های کوچک بخواهد از کانال مانش رد شود، ریسک بزرگی با زندگی‌اش و زندگی کودکان‌اش می‌کند.»

به گفته سخن‌گوی وزارت کشور بریتانیا از ماه ژانویه سال جاری تاکنون بیش از ۵۰ پناه‌جو که با قایق‌های کوچک خود را به بریتانیا رسانده بودند، به کشورهای دیگر اروپایی دیپورت شدند: «یک اصل بنیادی هست که بنا به آن پناه‌جویانی که نیاز به حمایت و امنیت دارند، بایستی در اولین کشور امنی که می‌رسند، درخواست پناهندگی بدهند.»

بنا به آمار اما، از آغاز سال ۲۰۱۹ دست‌کم هزار و ۱۵۰ پناه‌جو برای رسیدن به بریتانیا از طریق کانال مانش اقدام کرده‌اند. از این میان، ۷۲۵ نفر به بریتانیا رسیدند و ۴۲۵ نفر از سوی مقامات فرانسوی متوقف شدند.
از آغاز سال ۲۰۱۹ مقامات فرانسوی و بریتانیای در توافقی که با هم انجام دادند، تصمیم گرفتند که نیروهای کنترل مرزی را تشدید کنند. از سوی دیگر، کشتی سلطنتی بریتانیا هم در دریای میان دو کشور مستقر شد تا با قاچاق انسان مبارزه شدیدتری صورت گیرد. در پی همین سخت‌گیری‌ها بود که پلیس فرانسه امام جماعت یک مسجد را در شمال فرانسه به جرم قاچاق انسان بازداشت کردند. هویت او نیز ایرانی بود.  

راه رسیدن به بریتانیا برای پناه‌جویان معمولا از شمال فرانسه و شهر «کاله» می‌گذرد. مسافران از کشورهای مختلف خود را به شهر کاله می‌رسانند و بعد از مدتی زندگی در جنگل‌های این شهر، برای «گیم زدن» اقدام می‌کنند. یعنی هر بار تلاش مسافران برای سفر قاچاقی. زندگی روزانه آن‌ها میان بیم و هراس از پلیس فرانسه، جنگ و جدل با دیگر پناه‌جویان و واهمه از خشونت یا بدقولی قاچاق‌بران می‌گذرد. هفته‌ای چند بار، پلیس فرانسه صبح‌ها یا نزدیکی‌های صبح، به چادرهای پناه‌جویان حمله می‌کند. اما عصرها که نیروهای داوطلب برای پناه‌جویان غذا، لباس و آشامیدنی می‌آورند، به آن‌ها چادرهای جدید به همراه سیم‌کارت‌های بریتانیا می‌دهند.

دیپورت پناه‌جویانی که توانسته‌اند خود را به بریتانیا برسانند اما باعث نشده برخی از آن‌ها از رسیدن به بریتانیا صرف‌نظر کنند. به گفته نیروهای داوطلب حاضر در شهرهای شمالی فرانسه، این پناه‌جویان باز هم به جنگل‌های کاله می‌روند تا بار دیگر شانس خود را امتحان کنند. رویای بریتانیا برای بسیاری از پناه‌جویان خصوصا ایرانی‌ها، چنان بزرگ است که در مسیر قاچاق، دست از جان‌شان می‌شویند.

حالا به گفته همین نیروهای داوطلب، شمار پناه‌جویان در شهرهای شمالی دیگر مثل «دانکرک» رو به افزایش است. «مادی آلن» یکی از مدیران نیروهای داوطلب کمک به پناه‌جویان می‌گوید با وجود «سرکوبی» که فرانسه و بریتانیا اقدام به آن کردند، همچنان شمار کسانی‌که از کانال مانش می‌گذرند ثابت مانده است: «افزایش اقدامات امنیتی، هزینه‌ای را که پناه‌جویان برای این سفر می‌پردازند، افزایش داده است. اما بحث اصلی این است که هیچ مسیر قانونی و امنی برای این عبور از مرز، وجود ندارد.»

او همچنین با ذکر خطرات سفر قاچاقی به بریتانیا گفت: «ذکر این مساله بسیار مهم است که این مسیر تا چه اندازه می‌تواند خطرناک باشد. همچنین، قانون دوبلین در این شرایط هیچ چیزی را برای هیچ‌کس حل نکرده است. پناه‌جویان برای این سفر، چندین بار تلاش می‌کنند. خصوصا اگر این پناه‌جویان دوست یا فامیلی در بریتانیا داشته باشند، چند باره برای این سفر اقدام می‌کنند.»

حالا مقامات بریتانیا و فرانسه معتقدند که بالا رفتن شمار پناه‌جویان ایرانی که در مسیر بریتانیا قرار دارند به برداشته‌شدن ویزا میان ایران و صربستان از آگوست ۲۰۱۷ تا اکتبر ۲۰۱۸ مربوط است. احتمالی که می‌تواند دور از ذهن هم نباشد. همان‌طور که گزارش‌ها از صربستان هم حاکی است؛ بیشترین پناه‌جویان در این کشور ایرانی‌ها هستند.

در عین‌حال، این موج پناه‌جویان ایرانی که بریتانیا با آن مواجه شده، از اکتبر ۲۰۱۸ آغاز شد. در آن زمان به ناگهان چندین قایق پر از پناه‌جویان ایرانی به بریتانیا رسیدند. مسیر تازه‌ای که قاچاق‌بران انسان به آن دست پیدا کرده بودند.

شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: info@iranwire.com

مطالب مرتبط:

حکومت جدید یونان؛ سخت‌گیری‌های بیشتر علیه پناه‌جویان و قاچاق انسان

افزایش مهاجران غیرقانونی از سمت ترکیه به اروپا؛ پیشنهاد تازه برای مقابله با قاچاق انسان

دوازده پناهجوی دیگر در دریای اژه غرق شدند

۷ پناه‌جوی دیگر در مسیر قاچاق انسان جان باختند

نشست وزیران اتحادیه اروپا پیرامون پناه‌جویان بی‌نتیجه ماند

تماشا در یوتیوب