با سلام؛
در برخی موارد مثل مورد آقای «اسماعیل بخشی»، فعال کارگری زندانی و نمایندهٔ شورای مستقل کارگری در سندیکای کارگران «شرکت کشت و صنعت نیشکر هفتتپه،» ماموران امنیتی و انتظامی اقدام به شکنجه و ضرب و جرح کارگران دستگیر شده میکنند. میخواستم بدانم برای جلوگیری از شکنجه، قوانین ایران چه تضمینهایی را پیشبینی کردهاند و چه طور باید علیه شکنجهگر شکایت کرد؟
سلام؛
مطابق اصل ۳۸ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، شکنجه ممنوع است و اعتراف و اقرار ناشی از آن هم اعتبار ندارد. بر اساس ماده ۵۷۸ «قانون مجازات اسلامی» نیز مامورانی که اقدام به آزار و اذیت بدنی متهم کنند، مجرم محسوب میشوند. اما مشکل این جا است که معمولا فرد شکنجه شده نمیتواند ادعای خود را ثابت کند چون شکنجه در سلولهای انفرادی انجام میشود و اغلب هم شکنجه شده شکنجهگر را نمیشناسد. از طرف دیگر، دادگاهها در عمل چندان تمایلی به قبول شکنجه در دستگاههای امنیتی و انتظامی ندارند. با این وجود، بهتر است فارغ از نتیجه، تمام کارگرانی که در بازداشت شکنجه میشوند، در اسرع وقت اقدام به شکایت کیفری کنند. برای شکایت با توجه به سمت شکنجهگر، باید یا در دادگاههای عمومی و یا در دادسرای نظامی اقدام به شکایت کرد. ضمن این که قضات در رسیدگی به اتهام متهمان باید ادعای متهم مبنی بر شکنجه را جدی بگیرند و تا حد امکان در مورد صحت و سقم آن تحقیق کنند. چون اگر فرد شکنجه شده باشد، اقرار او فاقد اعتبار است.
موفق باشید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر