نژادپرستی مامورین سپاه بر علیه کودکان بلوچ

عبدالستار دوشوکی؛ مرکز مطالعات بلوچستان

در فضای مجازی ویدئویی منتشر شده است که در آن یک پاسدار به نام «حامد اورگنجی» که فرزندش را به پارک کودکان شهر چابهار برده است، با رفتاری توهین آمیز و الفاظ زشت کودکان بلوچ را نهی می کند که از سرسره بازی کودک پائین بیایند تا فرزند او به تنهایی روی سرسره کودک بازی کند. او با لحنی توهین آمیز و تحقیر آمیز کودکان دختر و پسر بلوچ را "خرهایی یکی از دیگری" می نامند و با تنفر میگوید "فقط شرارت از هیکلشان می بارد".

بسیاری از بلوچ‌ها در فضای مجازی اعتراض کرده اند؛ این پاسداران غیربومی نظام که این همه کینه و نفرت نسبت به بچه های چهار یا پنج ساله بلوچ دارند، روزانه با چه خصومت مرگ‌باری با پدران آنها برخورد می کنند. کسانی که به جرم "سوخت بری" و به بهانههای قاچاق سوخت و غیره هدف تیراندازیهای سپاه و نیروهای انتظامی قرار میگیرند و کشته میشوند. متاسفانه در بلوچستان در هفته چندین نفر با تیراندازی مستقیم مامورین نظام کشته میشوند و مامورین خاطی و قاتل به‌جای مواخذه پاداش دریافت میکنند.

شوربختانه همان‌گونه که حمید صمصام استاد دانشگاه سیستان و بلوچستان - بعد از توهینهای سخیف به بلوچ‌ها، به‌جای مواخذه و محاکمه، پاداش دریافت کرد و - با ترفیع درجه استادی به دانشگاه فردوسی مشهد منتقل شد؛ این رویه غیرانسانی و بیمارگونه در بلوچستان شیوع پیدا کرده است.

شیوه رفتار مامورین غیربومی نظام، نظیر پاسدار حامد اورگنجی نسبت به مردم بلوچ، دقیقا شبیه رفتار سفیدپوستان آفریقای جنوبی نسبت به سیاه پوستان آن کشور قبل از برچیده شدن آپارتاید (سیستم برتری نژادی) است. شاید این اعتراض مطرح باشد که در هر صنف و گروه و طبقهای افراد نژادپرست و ناباب وجود دارد؛ و اینکه نباید رفتار یک یا دو فرد را به کل مجموعه یک گروه نسبت یا  تعمیم داد و قضاوت کلی کرد. به‌ عقیده نگارنده در کلیت خویش این اعتراض وارد است. اما در مورد عملکرد رایج مامورین نظام در بلوچستان این رفتار زشت و ضدبلوچ یک حقیقت تلخ و انکار ناپذیر است. زیرا  کسانی که در طی سالها به مردم بلوچ توهین کردهاند یا آنها را بیگناه کشتهاند، ترفیع درجه گرفته و تشویق شدهاند. این نگاه مرگبار، خطرناک و تنفرآمیز برتری طلبانه و نهادینه شده در بلوچستان عادی شده و به یک ضابطه و هنجار پذیرفته شده توسط مامورین نظام مبدل گشته است. وگرنه اگر امثال حمید صمصام محاکمه و مجازات می شدند. تکرار این "خوارپنداریها"، مظالم روزافزون عدیده و تحقیر و تبعیض ها به امر عادی مبدل نمیشد. اگر متجاوزین به ناموس دختران ایرانشهری محاکمه و مجازات میشدند، مردم بلوچ این همه نسبت به نظام تبعیض‌گر بیاعتماد نمیشدند.

 متاسفانه مردم بلوچ با کوچکترین اشتباهی (نظیر بیتوجهی به ایست مامورین در جادهها) بلافاصله و بدون ملاحظه کشته میشوند. اما مامورین غیربومی در هر کاری مجاز هستند. این در حالی است که بعنوان مثال، به غیربومیها در چابهار زمین و مسکن داده می شود؛ اما کپرهای مستضعفین بلوچ در مناطق فقیر نشین چابهار مثل میرآباد و جنگلوک تحت حفاظت همین پاسداران و نیروهای انتظامی تخریب میشوند.

در روز پنج شنبه ٢٦ اردیبهشت ١٣٩٨ تعداد زیادی از مردم طبقه پائین و فقیر بلوچ که منازل کپری آنها با بولدوزرهای شهردای و حمایت مامورین تخریب شده بود؛ با اعتراض جمعی جادهها را مسدود کردند تا صدای مظلومیت خود را به گوش جهانیان برسانند. بر طبق گزارش ایرنا- سرپرست معاونت استانداری سیستان و بلوچستان و فرمانداری ویژه چابهار مدعی شده بود تنها تعدادی کپرغیرمسکونی توسط یگان حفاظت از اراضی ملی در حاشیه شهر چابهار تخریب شده است. حال سوال اساسی اینجاست اگر فقط چند کپر غیرمسکونی تخریب شدهاند، پس چرا این تعداد از زنان و مردان خطر کرده و اینگونه با خشم و استیصال به ستوه آمده و در جادهها به آتش زدن لاستیک و تظاهرات اعتراضی روی آوردهاند؟