هیأت حقیقت یاب/ ماموریت چهل و هشتم/ ممنوعیت دوچرخه سواری بانوان در اصفهان!

چند روز پیش دادستان محترم اصفهان اعلام کرد که از این پس زنان در اصفهان حق دوچرخه سواری در اماکن عمومی را نداشته و نیروی انتظامی و ضابطین قضایی موظفند به محض مشاهده زنان دوچرخه سوار آنها را با احترام کامل متوقف و مدارک شناسایی و یا دوچرخه شان را توقیف نمایند. نظر به اهمیت موضوع و برای جلوگیری از موج سواری ضدانقلاب ما هیأت حقیقت یاب خود را به این شهر زیبا اعزام کردیم تا روایتی درست و دست اول از ماجرا به دست بیاورند. حاصل پرس و جو و تحقیقات این هیأت به شرح زیر است:

اول – برخلاف تبلیغات صورت گرفته تحقیقات ما نشان داد دادستان محترم اصفهان هیچ مخالفتی با دوچرخه سواری زنان ندارند. صحبتهای ایشان صرفا ناظر به دوچرخه سواری بانوان در اماکن عمومی بوده و این به آن معناست که زنان و دختران فهیم اصفهانی همچنان می‌توانند در داخل خانه خود آزادانه دوچرخه سواری نمایند. چنانچه فضای داخل خانه به اندازه کافی بزرگ نباشد این امکان هم وجود دارد که از دوچرخه ثابت در منزل استفاده شود و بانوان عزیز بدون آسیب رساندن به جامعه از تمامی فواید این ورزش پر تحرک نیز بهره مند شوند.
بانوان عزیز دقت بفرمایند که ممنوعیت دوچرخه سواری در اماکن عمومی شامل دوچرخه های ثابت نصب شده در پارکها و بوستانهای سطح شهر هم می‌شود. تحقیقات ما نشان داد کراهت استفاده از دوچرخه‌های ثابت نصب شده در پارکها و بوستانهای سطح شهر بسیار بیشتر است. چرا که در دوچرخه های معمولی شخص خاطی رکاب می‌زند و می‌رود و از مقابل چشمان خیره مومنین دور می‌شود. اما در پارکها و بوستانها چون دوچرخه ثابت است و امکان دور شدن نیست مومنین می‌توانند تا ساعتها به صحنه رکاب زدن زنان و بالا و پایین شدن اندامهای ایشان خیره شوند که این مساله قطعا می‌تواند بنیان های اخلاقی یک جامعه دینی را از هم بپاشد.

دوم - این سوال پیش آمده که چرا فقط در شهر اصفهان ضابطین قضایی به این شکل به موضوع دوچرخه سواری زنان ورود کرده اند. باید توجه داشت که در همه شهرها کم و بیش با این پدیده خانمانسوز برخورد می‌شود اما در مورد شهر اصفهان به طور خاص تدابیر ویژه ای اندیشیده شده است. چرا که این شهر به خاطر وضعیت توپوگرافی و مسطح بودنش، متاسفانه برای دوچرخه سواری بسیار مناسب است و از این لحاظ به اصطلاح شهر جرم خیزی ست. طبیعی ست که مثل همه جای دنیا در مناطق جرم خیز برای مقابله با مجرمین و جنایتکاران تدابیر ویژه ای در نظر گرفته می‌شود.

سوم - دادستان محترم اصفهان بعد از ابلاغ دستور منع دوچرخه سواری زنان راهکارهایی را هم به شهرداری و نیروی انتظامی پیشنهاد دادند که در صورت عملی شدنشان، زنان مجددا بتوانند با دوچرخه به محیطهای عمومی بیایند. یکی از این راهکارها به گفته ایشان طراحی دوچرخه با پوشش مناسب بود. به قول استاد ایرج ملکی شاید اگر دوچرخه ها هم از اول پوشش مناسب داشتند کار به اینجا نمی‌کشید!
یکی از طرح ها، طراحی دوچرخه کجاوه ای ست. این طراحی به این شکل است که چهار دوچرخه را در چهار راس یک مربع فرضی با میله هایی به هم جوش می‌دهند. در مرکز این مربع دوچرخه اصلی قرار می‌گیرد که آن نیز به این مجموعه جوش داده می‌شود. زنی که روی دوچرخه و در مرکز مربع می‌نشیند از چهار طرف با پرده های ضخیم از محیط اطراف خود جدا شده و ایزوله می‌شود. بر روی چهار دوچرخه دیگر چهار مرد از محارم این زن می‌نشینند و رکاب می‌زنند. زن هم همراه آنها می‌تواند رکاب بزند و از دوچرخه سواری در محیط عمومی لذت ببرد. بانوی دوچرخه سوار می‌تواند با یک پریسکوپ مخصوص که از بالای کجاوه بیرون زده است جلوی خود را ببیند و با چیزی شبیه افسار دوچرخه سواران جلوی خود را کنترل کرده و آنها را به مسیر دلخواه هدایت نماید.

روش دوم طراحی دوچرخه خودرویی ویژه بانوان است. این دوچرخه شبیه یک مینی خودرو بوده و از چهار طرف محصور است. فقط به جای ترمز و گاز زیر پای راننده رکاب برای رکاب زدن قرار دارد. درست مثل ماشین های اسباب بازی کودکان. البته خانمهای عزیز نباید تصور کنند که چون بدنشان در دیدرس نیست از هفت دولت آزادند. چنانچه بانوان عزیز سریع تر از حد معمول رکاب بزنند و به نفس نفس زدن بیفتند این مساله می‌تواند برای مومنین تداعی کننده رابطه جنسی بوده و تحریک آمیز باشد. بانوان متخطی در صورت مشاهده برخورد و اعمال قانون خواهند شد.

طرح سوم که فعلا در دست مطالعه قرار دارد تولید دوچرخه های دودزاست به شکلی که دوچرخه سوار همواره در هاله ای از دود قرار داشته باشد و قابل تشخیص نباشد. البته این ایده هنوز باگها و مشکلاتی دارد که باید با ایده پردازی درست رفع شود. بزرگترین مشکل این است که به خاطر وجود هاله ی دود نه تنها کسی دوچرخه سوار را نمی‌تواند ببیند بلکه دوچرخه سوار هم نمی‌تواند جایی را ببیند. دانشمندان و مخترعین اسلامی در مرکز تحقیقات دانشگاه امام صادق در حال مطالعه و تحقیق برای رفع این مشکلات و باگها هستند تا به امید خدا اولین دوچرخه زهرایی را به بازار عرضه نمایند.