ایران صفر -  ژاپن ۳؛ ما ترسیده بودیم

ایران مقابل ژاپن نشانی از آن ایران بازی‌های قبل نداشت. تیمی که سخت ترسیده بود. گل خورد و باز هم ترسید. شکست خورد و تازه فهمید و باور کرد که جام برایش تمام شده است. ایران مقابل ژاپن نشانی از شجاعت‌های پیشین خود را نداشت. ژاپن روی دو اشتباه ایران به گل رسید و ایران حتی از اشتباهات ژاپنی‌ها موقعیتی جدی نساخت.

ترکیب نخست تیم ملی ایران تقریبا همانی بود که انتظار می‌رفت. همان ترکیب بازی با چین و فقط وحید امیری جانشین مهدی طارمی محروم شد. کی‌روش ایران را با این ترکیب وارد زمین کرد؛ علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، حسین کنعانی زادگان، رامین رضاییان، میلاد محمدی، امید ابراهیمی، احسان حاج صفی،  اشکان دژاگه، علیرضا جهانبخش، وحید امیری و سردار آزمون.

کی‌روش بازی را با یک برنامه ویژه آغاز کرد. تقریبا با همان سیستمی که در جام جهانی اجرا کرده بود اما در این جام ملت‌های آسیا هرگز نشانش نمی‌داد. کی‌روش تیمش را عقب کشید تا چهره تیم هجومی ژاپن را ببیند. چنین روشی البته ریسک و خطرهایی هم دارد، اما ایران دلخوش به آرایش قوی دفاعی‌اش بود.

ژاپن سعی داشت از توپ را از پشت دو مدافع کناری ایران عبور دهد و به موقعیت برسد. دو بار هم خطرساز شد، اما از دقیقه بیستم بازی به بعد روش ایران تغییر کرد. تیم جلو کشید و پرس را از یک سوم دفاعی ژاپن آغاز کرد. نیمه اول با پرس دو تیم دنبال شد و منهای یک موقعیت که سردار آزمون از پرس دفاع حریف به دست آورد بدون هیجان به پایان رسید.

نیمه دوم را ایران برای رسیدن به گل آغاز کرد. نخستین توپ را اشکان دژاگه می‌توانست با ضربه ایستگاهی‌اش به دروازه برساند. باز هم خود او فرصت گلزنی داشت اما انگار تمرکز لازم را نداشت.

دقیقه ۵۶ ژاپن به گل برتری رسید. یویا اوساکو روی اشتباه مدافعان ایران که انتظار داشتند داور خطا به سود ژاپن اعلام کند به قلب دفاع ایران زد و توپی که ارسال شده بود را با سر وارد دروازه ایران کرد.

ایران از ژاپن عقب افتاد. نخستین کابوس، آمار کارلوس کی‌روش بود. او هرگز طی شش سال اخیر تیمش بازی عقب افتاده را پیروز نشده بود. او بلافاصله دست به کارت تعویض برد تا کریم انصاری‌فرد را جانشین احسان حاج صفی کرد.

دقیقه ۶۷ اما کار تقریبا برای این تمام شد. یویا اوساکو این فرصت را پیدا کرد که روی ضربه پنالتی که داور استرالیایی برای ژاپن اعلام کرد دومین گل را هم وارد دروازه بیرانوند کند. ایران سراسیمه و بی‌برنامه به دنبال جبران بود. سامان قدوس و مهدی ترابی هم وارد زمین شدند. شاید گره‌ای از بازی بسته‌ای باز کنند که گویی قرار بود قفل بماند.

ایران با یک دنیا بازیکن خلاق و تکنیکی و شوتزن که می‌توانستند دفاع ژاپن را بشکافند، از ابتدای بازی به دنبال سانتر کردن بود. توپ‌های بلند را ژاپنی‌ها زدند و باز هم زدند. باز هم ایران سانتر کرد و زیر توپ کشید و باز هم ژاپنی‌ها روی هوا ضربه سر زدند. حتی یک بار فضای بازی عوض نشد. حتی یک بار ترابی و قدوس و دژاگه و آزمون و ابراهیمی پا به توپ نشدند و شوت نزدند. مثلث و مربعی هم پشت ۱۸ قدم ساخته نشد.

دقیقه ۹۲ ژاپن فقط تاریخ را عوض کرد. گنکی هاراگوچی روی ضد حمله سومین گل را وارد دروازه ایران کرد تا وداعی تلخ با جام ملت‌های آسیا داشته باشیم.

ایران شکست خورد و از رسیدن به فینال باز ماند. اتفاقی که شاید برای ایرانیان قابل پیش‌بینی نبود.