محمد تنگستانی
پروژه جدید ایران‌وایر «ایران فقط تهران نیست» نام دارد. در این پروژه قصد داریم با کمک شما هنرمندان و هنرآموزان شهرستان و روستاهای سراسر ایران را معرفی و با آنها گفت‌وگو کنیم. در این پروژه اولویت ما هنرمندانی است که یا در رسانه‌های غیرمستقل ایران سانسور شده‌اند و یا به دلیل «شهرستانی» بودن به آنها اهمیت داده نشده است و ما بدون گزینش و یا جهت‌گیری سیاسی آنها را به شما معرفی می‌کنیم. در بخش اول این پروژه اولویت ما هنرمندان استان‌های خوزستان، اصفهان و خراسان است. برای مشارکت در این پروژه و یا معرفی هنرمندانی که در شهرستان و یا روستای شما زندگی و فعالیت می‌کنند می‌توانید با info@iranwire.com با ما در تماس باشید.
اسمم امیرحسین است متولد ۱۳۷۸ شاعر و نویسنده، زاده مشهد هستم . دانشجوی رشته علوم سیاسی بودم که در اعتراضات دی ماه به مدت پانزده روز بازداشت شدم و بعد از آن از طرف دانشگاه تا پایان پرونده و صادر شدن حکم دادگاه تعلیق شده‌ام. با دوستانم از سال ۱۳۹۶ به صورت هفتگی در مشهد جلسات شعر برگزار می‌کنم. البته با توجه روحیات خودم و دوستانم نه آن شعری که مورد تایید اداره ارشاد مشهد باشد و ... تا کنون کتابی چاپ نکرده‌ام و با توجه به سن پایین و تفکر مخالف با نظام جمهوری اسلامی ترجیح میدم تا زمانی که ممیزی کتاب وجود دارد کتابی منتشر نکنم. دوست ندارم کتابم با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شود. زندگی عادی در کنار کار و مشکلات اجتماعی باعث شده تا به نوشتن بیشتر علاقه پیدا کنم.
در انقلاب ۱۳۵۷ هنرمندان نقشی کلیدی داشتند به عنوان مثال شاعران پیامبران احزاب سیاسی بودند. آیا هنر و هنرمندان استان شما در اعتراضات اخیر دی ۱۳۹۶ حضور داشتند و کنار مردم بودند؟
- واکنش هنرمندان مشهدی به اعتراضات دی ماه که جرقه ی شروع آن در مشهد بود واقعا تاسف برانگیز است به صورتی که از ترس حکومت حتی دوستان شاعر خودم هم هیچ اقدامی به نفع و در حمایت اعتراض‌ها نکردند تازه عده‌ای به سرکوب مردم کمک‌هایی هم کردند. من و تعداد کمی در اعتراضات حضور داشتیم. حضور ما هم به عنوان هنرمند و شاعر نبود، تعدادی جوان بودیم که به عنوان شهروند در اعتراضات حضور داشتیم و اغلب هم بازداشت شدیم.
هر منطقه با توجه به آب و هوا، زبان و گویش محلی، فرهنگ بومی خود را می‌سازد که خرده فرهنگ تعریف می‌شود و خرده فرهنگ‌ها در کنار هم فرهنگ یک کشور را شکل می‌دهند. در چهار دهه گذشته، سیستم ایده‌ئولوژی و فکری حاکم بر ایران دنبال یک‌دست‌سازی و اسلامیزه کردن هنر معاصر و نزدیک کردن آن به ایده‌ئولوژی‌های حکومتی و مذهبی بوده است. گمان می‌کنید این تلاش‌ها به نتیجه رسیده و موفق شده‌اند؟
- متاسفانه حکومت با تمام قدرت سعی در جذب هنرمندان معاصر کرده است و تا حدودی هم موفق شده است. شاعران و نویسندگان در مشهد یا خودشان را اصلاح طلب می‌داند یا به طور کامل خود را سیاسی نمی‌داند ولی با تمام وجود از حکومت دفاع می‌کنند. این رفتارها لزوما موافقت با نظام نیست و درصد عظیمی از آن ترس از ممنوع الکار شدن و یا به دادگاه سیاسی کشیده شدن دارند. شاعران اندکی هستند، شاید به اندازه چند انگشت دست باشند کسانی که مخالف اصلاح‌طلب‌ها و نظام جمهوری اسلامی باشند و بگویند و نترسند و عواقب آن را به جان بخرند.
یک شعر از امیرحسین:
شبیه یک حلزون واقعا توقع داشت
شبی کنارِ خودش تا سحر طلوع کند
کتابِ قصه بخواند برای آدم‌ها
و یا برای شما ... از خودش شروع کند
به فکرِ زندگی خوب و همسری کوچک
صدای مسخره‌ای داشت مثل تلوزیون
نگاه کرد که پشتِ سرش؛ صدف بود و
نگاه کرد به پشتِ سرش؛ به لکه ی خون
جنون گرفته و در خاطرش فقط مانده
شبیه آدم‌ها زندگی نمی‌کرده
شبیه آدم‌ها با کسی نخوابیده
شبیه رابطه‌هایی که بر نمی‌گرده
نشست و نامه نوشت با خیالِ راحت تا
برای کلِ جهان نقطه ی شروع شود
کنار هر اتوبان با خودش معامله کرد
که با تمامِ وجودش فقط طلوع شود
سرش میانِ صدف بود؛ بغضِ بی‌رحمی
گره زده نفسش را ...[که زود می‌شکند]
خیالِ زندگی خوب را ... [پرنده رسید]
و خورد این حلزون را همین پرنده ی بد
مطالب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر