مضرات و عوارض لغو اعدام!

محسنی اژه ای معاون اول و سخنگوی قوه قضائیه در  گردهمایی جمعی از حقوقدانان  و البته حقوق بگیران بسیجی قوه قضائیه سر درد دلش باز شد و با اشاره به اینکه احتمال دارد به زودی با تصویب یک قانون حکم اعدام قاچاقچیان مواد مخدر برداشته شود این امر را مورد انتقاد قرار داد و هشدار داد که با اینجور خودشیرینی ها برای خوشایند غرب، غربی ها دست از سر جمهوری اسلامی برنخواهند داشت و بهانه های دیگری برای اینکه ما را به نقض حقوق بشر متهم کنند، پیدا خواهند کرد... ایشان سپس ابراز امیدواری نمود که حتی اگر حکم اعدام را برای قاچاقچیان مواد مخدر برمی‌دارند، مجازاتی جایگزینش شود که از اعدام هم موثر تر باشد...! البته ایشان به طور مستقیم و صریحا در مورد این مجازاتهای جایگزین چیزی نگفتند اما صاحبنظران بر این عقیده هستند که منظور ایشان قطع دست راست و پای چپ قاچاقچیان مواد مخدر بوده که در زمان فراعنه مصر هم رواج داشت و باعث گُرخیدن مجرمین و کاهش جرم می‌گردد.

اما سوای این بحث که در صورت لغو اعدام برای قاچاقچیان مواد مخدر چه گزینه های بازدارنده دیگری می‌تواند روی میز قرار بگیرد، ما می‌خواهیم در این نوشته به بررسی دلایلی بپردازیم که نشان بدهیم اصلا لغو و یا کاهش اعدام ها چه آثار و عواقب زیانباری برای نظام و کل کشور در پی دارد.

ببینید... همانطور که نماز ستون دین است اعدام نیز ستون جمهوری اسلامی ست و از همان بدو پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نظام بر روی این ستون های مستحکم بنا گردید... بدیهی ست که هر قانونی که به این ستون آسیب وارد کند در حقیقت باعث تضعیف نظام شده و خدایی ناکرده ممکن است سقف نظام روی سر مسئولین پائین بیاید... علاوه بر این حذف اعدام به نوعی در هم شکستن ابهت و اقتدار دستگاه قضایی نیز هست... دستگاه عدالت بدون چوبه دار دور از جان مثل سگ بدون دندان است که فقط پارس می‌کند و اگر بخواهد هم نمی‌تواند کسی را بگیرد و جرواجر کند... طراحان ایده حذف اعدام می‌خواهند به این شکل و به صورت خزنده دندانهای قوه قضائیه را یکی یکی کشیده و از این قوه ابهت زدایی نمایند.
از طرف دیگر همانطور که آقای اژه ای فرمودند اگر لغو اعدام قاچاقچیان مواد مخدر برای این است که آمار اعدامها کم شده و زبان منتقدین به نظام کوتاه شود اینگونه نخواهد شد و حامیان حقوق بشر با لغو این اعدامها روز به روز وقیح تر شده و در قدم بعدی تلاش برای لغو اعدام نوجوانان بزهکار را نیز مطرح می‌کنند و بعد هم همینطور پیش می‌روند تا خدایی ناکرده سیستم قضایی ایران شبیه سیستم قضایی کشورهای سوسولیالیستی اسکاندیناوی شود... یعنی یک قاتل را به جای اینکه بگیرند چوب توی ماتحتش کنند و بعد وسط خیابان دار بزنند، در یک سوئیت شیک و مجهز نگهداری می‌کنند و تنها فشاری که بر روی او هست این است که فرض بفرمائید بازیهای رایانه ای در اختیارش قرار نمی‌گیرد... یعنی اگر روزی نظام قضایی ما به این نقطه برسد مجرمین و جنایتکاران ما برای افتادن به چنگال یا بهتر بگویم برای افتادن به آغوش عدالت و استفاده از خدمات زندانها از سر و کول هم بالا خواهند رفت.

در آخر باید این نکته را هم مد نظر داشت که با حذف  و یا کاهش اعدام تعداد زیادی فرصت شغلی نیز از دست می‌رود و این مساله در دولتی که داعیه کارآفرینی و مبارزه با بیکاری دارد به هیچ وجه پذیرفته نیست... اولا با مجازات اعدام از تعداد جماعت بیکاری که به خاطر نداشتن شغل، به قاچاق مواد مخدر روی آورده اند کاسته می‌شود و اعدام این افراد خود باعث کاهش آمار بیکاری در سطح جامعه می‌شود... از طرفی هر مجازات اعدامی نیز مستقیم و یا غیر مستقیم دهها شغل ایجاد می‌کند که از چهارپایه کش تا نماینده اجرای احکام و پزشک تائید کننده مرگ و مرده شور و قبر کن دامنه اش گسترده است تا تولید کننده های محترم طناب و راننده های جرثقیل و یا نصاب های زحمتکش داربست و کلیه کسانی که برای اجرای یک اعدام بدون نقص و تمیز در ملاء عام زحمت می‌کشند... و البته به همه اینها فروشندگان دوره گرد تنقلات و کسبه دوره گرد و مانند آن را هم اضافه کنید که در روزهای اعدام در اماکن عمومی در میان جمعیتی که برای تماشا آمده اند می‌چرخند و اجناس خود را می‌فروشند.

با توجه به جمیع مطالب گفته شده ما نیز با سخنگوی محترم قوه قضائیه موافق هستیم که کاهش اعدامها در این شرایط به نفع نظام و کشور و مردم و حتی خود مجرمین نیز نیست و هرجور حساب کنیم بهتر است راهکارهایی برای افزایش و سرعت بخشیدن به اعدامها در دستور کار سیستم قضایی قرار بگیرد و نه بالعکس!