چطور میتوان شش میلیون شغل ایجاد نمود؟

یکی از هجمه های ناجوانمردانه ای که این روزها نسبت به بعضی نامزدهای محترم ریاست جمهوری می‌شود این است که وعده های ایجاد پنج میلیون و یا شش میلیون شغل که در شعارهای انتخاباتی داده اند، تخیلی و بدون پشتوانه است... در این میان عده ای که ادعا می‌کنند کمی از اقتصاد سر در می‌آورند با عدد و رقم و محاسباتی که بر روی کاغذپاره انجام می‌دهند، می‌خواهند ثابت کنند که برای ایجاد این تعداد شغل در عرض چهار سال باید رشد اقتصادی ایران دو برابر رشد اقتصادی ژاپن باشد در حالی که در شرایط فعلی که رشد اقتصادی ایران نصف بورکینافاسوست، منطقاً چنین وعده ای نشدنی و ناممکن است... ما در این نوشته ثابت می‌کنیم که می‌شود به راحتی در عرض چهار سال، شش میلیون که سهل است، ده الی بیست میلیون شغل ایجاد نمود.

بازاریابی ارزش ها : ببینید شغل ها انواع مختلفی دارند و اگر آگهی روزنامه ها رو مرور بفرمائید خواهید دید که حجم بالایی از آگهی استخدام در کشور مربوط به استخدام بازاریاب و ویزیتور با دستمزد پورسانتی ست... یعنی شخص باید جنسی را برای شرکتی بفروشد و از سود حاصله درصدی را به عنوان دستمزد دریافت نماید... دولت می‌تواند برای ایجاد شغل شرکتی را مثلا تحت عنوان «سینه چاکان ولایت» ثبت کرده و بعد فراخوان استخدام شش میلیون بازاریاب، برای فروش محصولات فرهنگی نظیر سربند جانم فدای رهبر و یا تی شرت های منقش به تصویر مقام معظم رهبری و یا پکیج کامل صوتی و یا تصویری سخنرانی های معظم له بدهد و بدون محدودیت نیز افراد را استخدام نماید... اگر این افراد توانستند اجناس ارزشی عرضه شده را بفروشند که هم دولت کسب درآمد می‌کند و هم شش میلیون نفری که استخدام کرده است به نان و نوایی می‌رسند... اگر هم نشد و محصولات فروش نرفت که حداقلش این است که دولت به وعده خود برای ایجاد شش میلیون شغل عمل کرده است...توجه بفرمائید که دولت وعده شغل داده و درآمد افراد را دیگر گارانتی نکرده... بالاخره بازاریابی هم شغل است و چه بازاریابی ای بهتر از این که خیر دنیا را هم نداشته باشد خیر آخرت را حتما دارد.

مخبر و پلیس مخفی: همه می‌دانیم که این روزها عوامل فتنه و وابستگان به سازمانهای اطلاعاتی غرب و ضد انقلاب همه جا رخنه کرده اند و شناسایی و معرفی این افراد و مطلع کردن مقامات امنیتی از فعالیتهای ایشان می‌تواند یک کار تمام وقت باشد... البته این کار هم مثل بازاریابی ست و بسته به اینکه چه موردی را گزارش می‌کنی ممکن است پاداشی کم و یا زیاد به دست بیاوری... مثلا در ایام انتخابات اگر اطلاعاتی در مورد مدیر بعضی کانالهای تلگرامی پرمخاطب وابسته به اصلاح طلبان دارید قطعا نهادهای امنیتی رقم خوبی برای این اطلاعات خواهند پرداخت... شغل این نیست که حتما بروید در یک اداره یا یک کارخانه کار کنید و سر ماه حقوق بگیرید... همین گشتن در میان جامعه و رصد کردن آدمها و ارتباطات افراد، به این امید که چیز دندان گیری برای گزارش کردن از ایشان به نهادهای امنیتی به دست بیاید هم، خودش نوعی شغل می‌تواند باشد و میلیونها نفر می‌توانند از این راه بر معضل بیکاری فائق بیایند.

دلال پروری: دلال اصطلاحا به واسطه ای گفته می‌شود که بین تولید کننده و مصرف کننده قرار گرفته و از ایستادن بر سر این راه امرار معاش می‌نماید... دولتها این امکان را دارند که با ایجاد موانع مصنوعی و وضع برخی قوانین فاصله بین تولید کننده و مصرف کننده را زیادتر نموده و در این میان عده ی بیشتری از تولید یک محصول خاص کسب درامد نمایند... با برنامه ریزی درست می‌توان به نقطه ای رسید که به جای اینکه محصولی با یک واسطه یا نهایتا دو واسطه به دست مصرف کننده برسد با هفت، هشت یا حتی ده واسطه این اتفاق بیفتد و این یعنی ذینفع کردن هزاران نفر از تولید یک محصول و ایجاد شغل!

با توجه به مواردی که عرض شد مشخص می‌شود که ایجاد کردن پنج یا شش میلیون شغل که برخی نامزدهای عزیز وعده داده اند نه تنها برای دولتها شدنی ست بلکه حتی با تدبیر و تلاش بیش از اینها نیز می‌توان شغل ایجاد نمود... در این مبحث به علت ضیق وقت و ضیق رو! ما خیلی از سرفصل های شغلی مانند برخی مشاغل ویژه مربوط به بانوان عزیز را باز نکردیم و امیدواریم شما خودتان حدیث مفصل را از این مجمل بخوانید.