همسرم به شرط پرداخت مهریه تمکین می‌کند. چه کنم؟

سلام خسته نباشید! من  حدود یک سال و نیم پیش از طریق یکی از آشنایان با دختری آشنا شدم. پس از چند ماه دوستی تصمیم به ازدواج گرفتیم. خواستگاری و اینها انجام شد و عقد خواندیم. قرار گذاشتیم تا من کمی سر و سامان بگیرم و بعد عروسی کنیم.  اما با هم اختلافات زیادی پیدا کردیم. نامزدم رفتارهای نامناسبی از خودش نشان می داد. با این وجود من فکر می کردم که در آینده درست می شود. واقعیتش ما اول قرار گذاشته بودیم که جشن عروسی نگیریم . به جاش یک سفر برویم و به خانه خودمان بیاییم. گرچه نامزدم و خانوادش قبول نکردند اما به سفر رفتیم و یک مهمانی کوچک خانوادگی و بعد من خانه کرایه کردم اما نامزدم حاضر نشد به خانه بیاید. مساله همینطوری ماند تا من به راهنمایی یکی از دوستانم رفتم دادخواست الزام به تمکین دادم. نامزدم به همراه یک وکیل در دادگاه آمد و گفت که تا مهریه را ندهم حاضر نیست به خانه بیاید و وکیل گفت از حق حبس استفاده کرده است. مهریه اش 400 سکه است. می خواستم بدانم یعنی چه؟ من الان باید مهریه را بپردازم؟ اگر تقسیط شود آیا الزام به تمکین پذیرفته می شود؟

سلام! عرض شود که ماده  ماده 1085 قانون مدنی گفته است که:  «زن مي تواند تا مهر به او تسليم نشده از ايفاء وظايفي كه در مقابل شوهرداردامتناع كندمشروط براينكه مهراوحال باشدواين امتناع مسقط حق نفقه نخواهدبود» منظور این ماده این است که زوجه می تواند تمکین را مشروط به پرداخت مهریه کند. البته استفاده از حق حبس شرایطی دارد. از جمله اینکه زوجه قبل از مطالبه مهریه رابطه جنسی با همسر خود نداشته باشد. یعنی اگر رابطه جنسی محقق شده باشد زوجه نمی تواند از حق حبس استفاده کند اما اگر این رابطه وجود نداشته باشد و مهریه نیز حال باشد زن می تواند تمکین را مشروط به پرداخت مهریه کند. اگر این طور باشد شما باید مهریه را پرداخت کنید. اگر دادگاه به پرداخت اقساطی مهریه نیز رای بدهد بازهم حق حبس همسرتان ساقط نمی شود. یعنی می تواند تا اتمام اقساط از آمدن به خانه شما خودداری کند. بر اساس رای وحدت رویه شماره 708 مورخ 22/5/1387: «... صدور حكم تقسيط كه صرفاً ناشي از عسر و حرج زوج در پرداخت يك جاي مهر بوده مسقط حق حبس زوجه نيست و حق او را مخدوش و حاكميت اراده وي را متزلزل نمي‌سازد، مگر به رضاي مشاراليها، زيرا اولاً حق حبس و حرج دو مقوله جداگانه است كه يكي در ديگري مؤثر نيست. ثانياً موضوع مهر در ماده مزبور دلالت صريح به دريافت كل مهرداشته و اخذ قسط يا اقساطي از آن دليل بر دريافت مهر به معناي آنچه مورد نظر زوجه در هنگام عقد نكاح بوده، نيست»