معضل ترافیک مصنوعی یا دیاثت ترافیکی...!

ظاهرا «معضلات طبیعی» در جمهوری اسلامی دیگر کفاف امورات مردم را نمیدهد و با کمبود معضل مواجه شده ایم و به همین دلیل مسئولین روی آورده اند به تولید «معضلات مصنوعی»... به تازگی یک عضو شورای شهر تهران فاش کرد که ترافیک تهران «مصنوعی» ست و آقای قالیباف که با فرمانده پلیس راهور ناجا مشکل دارد، برای افزایش نارضایتی مردم و فشار به او، عواملش را میفرستد توی گلوگاه های ترافیکی که با پنچر کردن و پارک دوبل و تصادفات صوری، ترافیک ایجاد کنند تا مردم توی ترافیک گیر بیفتند و به رئیس پلیس راهور فحش بدهند و زمینه برای برکناری ایشان فراهم شود... در حقیقت ما با پدیده دیاثت ترافیکی طرف هستیم که در نوع خودش پدیده منحصر به فردی ست.

ما البته فکر میکنیم جناب قالیباف در نقشه ی خود برای برکناری رئیس پلیس راهور دچار اشتباه محاسباتی شده اند که ناشی از عدم شناخت روحیات هموطنانشان است... تعریف از خود نباشد ما مردمی هستیم که خود را با هر شرایطی سازگار میکنیم و اهل شکایت و اعتراض و این مسائل نیستیم... مخصوصا در مورد ترافیک که دیگر این معضل با پوست و گوشت و استخوانمان امیخته و  بخشی از فرهنگ و هویت ما شده است... ما ملتی هستیم که در تعطیلات حماسه چهارده ساعت و هجده ساعت توی راه بودن را در جاده چالوس و جاده هراز رقم میزنیم... ما همیشه لحاف تشک و کتری و قوری و سیخ و سه پایه مان عقب ماشینمان است... حاشا...حاشا که از ترافیک مصنوعی به ستوه بیائیم و بی قراری کنیم و بخواهیم به پر و پای مسئولین بپیچیم... اگر شاپور بختیار خودش را «مرغ طوفان» میدانست ما نیز «مرغ ترافیک» هستیم... مسیر نیم ساعته ولیعصر تا تجریش را پنج ساعته میرویم و در این مسیر هرچه فریاد داریم بر سر یکدیگر میکشیم... فریاد جواب ندهد با قفل فرمان و زنجیر و آچار چرخ به جان هم میفتیم و خودمان را سبک میکنیم... چه کار به مسئولین داریم...؟ این که بخواهیم ناراضی شویم و بعد اعتراض کنیم تا زمینه برای برکناری رئیس پلیس راهور فراهم شود و جناب قالیباف به مراد دل خود برسد اصلا به گروه خونی مان نمیخورد... همین است دیگر... سیاستمدار که در بطن جامعه ی خودش نباشد و دور از جامعه درگیر برج سازی باشد، گاهی مرتکب چنین اشتباهاتی هم میشود.

بگذریم... به هر حال بیگانگان قمر مصنوعی میسازند ما هم معضل مصنوعی تولید میکنیم... باید نیمه پر لیوان را هم دید... البته منظورم از نیمه پر لیوان این قیاس تا حدی مع الفارق نبود... نیمه پر لیوان این است که حالا ما ریشه مشکل ترافیک غیر عادی تهران را میدانیم که چیست... از آنجا که عوامل شهرداری در این ماجرا نقش کلیدی دارند و همیشه راهی هست که بشود با این عزیزان کنار آمد این مساله هم قابل حل است... ماموران شهرداری مذاکره کنندگان بی نظیری هستند... به شیوه ی درست مذاکره کنید میتوانید بالای برج میلاد هم پنت هاوس برای خود بسازید...در صورت مواجهه با ترافیک مصنوعی احساس مسئولیت اجتماعی کنید و برای رفع مشکل پیش قدم شوید... اگر در ساعت شلوغی و در گذرگاه های سوق الجیشی تهران دیدید دو تا خودروی اسقاطی مالانده اند خودشان را به هم و خیابان را بند آورده اند که افسر بیاید و کروکی بکشد، شک نکنید که سربازان گمنام قالیباف هستند که سعی در ایجاد ترافیک مصنوعی دارند...پنچر شدن وسط اتوبان و تسمه پاره کردن سر چهار راه هم به هکذا... در این مواقع ضمن حفظ خونسردی بروید جلو و خسته نباشیدی بگوئید و یکجورهایی راضی شان کنید که بزنند کنار و راه را باز کنند...البته این عزیزان هم ماموررند و معذور و قطعا با بهانه های مختلف مقاومت میکنند... ولی شما راضی شان کنید... خودتان که میدانید چجوری... من نمیخواهم در این متن وارد جزئیات بشوم...ولی شما اگر میخواهید معضل ترافیک مصنوعی را حل کنید باید وارد جزئیات بشوید... دیگر خود دانید!