یک جبهه هوای سرد در غرب تهران

هوای گرم تهران، به چنین سرمایی قطعاً نیاز داشت. یک جبهه هوای سرد که از سمت غرب وزید و تمام کسانی که هفته‌ها منتظر این روز بودند را پشیمان کرد.

استقلال و پرسپولیس فراتر ازآنچه تصور می‌شد محافظه‌کار بودند. پرسپولیس منهای بیست دقیقه اول و پانزده دقیقه پایانی حرف زیادی برای گفتن نداشت و استقلال هم از تک موقعیت‌هایش استفاده نکرد. «علیرضا منصوریان» سرمربی استقلال همان روش «اتلتیکویی» را پیش گرفت و استقلال را در جریان بازی عقب کشید. پرسپولیس هم برخاسته از حرف‌های سرمربی‌اش بود. برانکو در طول هفته بارها از بدون پیروزی بودن استقلال به‌عنوان یک اهرم خطرناک حرف زد و در جریان بازی هم با ترس از این‌که مبادا تیمش اولین پیروزی را به استقلال هدیه دهد، شجاعت را از پرسپولیس گرفت.

برنده این سبک از بازی «علیرضا فغانی» بود. داوری که بعد از سوت زدن فینال المپیک، حالا داشت سومین دربی خود را تجربه می‌کرد. فغانی دومین تساوی بدون گل پیاپی و البته دومین بازی سرد پیاپی را سوت زد. او منهای سوت‌های درستی که در جریان بازی داشت، این شانس را برای خود دید که بازی پر تب‌وتابی رخ ندهد. در محوطه‌های جریمه، هیچ اتفاق خاصی رخ نداد که داور بازی را در تصمیم‌گیری به چالش بکشد.

پرسپولیس با دومین تساوی بدون گل رده دوم را به‌دست آورد و استقلال هم فعلاً در قعر ماند. هفته‌های بعد، شاید جدول بازهم تغییر کند.