پاراگوئه را بردیم و به چهار تیم رسیدیم

بعد از ۱۹۹۲ که تیم فوتسال ایران مقام چهارم جام جهانی فوتسال را به‌دست آورد، تا امسال دیگر هرگز به نیمه‌نهایی نرسیده بودیم. حتی آن تیم رؤیایی سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ هم هرگز بالاتر از یک شانزدهم نهایی نرفت. اما این تیم جوان، بعد از یک آغاز ناامیدکننده مقابل اسپانیا در بازی اول، ناگهان متحول شد. ابتدا مارکش را 5 بر 3 شکست داد. بعد با آذربایجان به‌تساوی ۳ بر ۳ رسید و بعد مقابل برزیل شگفتی بزرگی خلق کرد. بعد از تساوی ۴ بر ۴ مقابل این تیم، در ضربات پنالتی، قهرمان پنج دوره جام جهانی فوتسال را مغلوب کرد. بازی بعد برای رسیدن به جمع چهار تیم باید مقابل پاراگوئه قرار می‌گرفت. تیمی که بازی قبل میزبان را شکست داده بود. تیمی که «چیلاورت» را روی نیمکت خود داشت.

مقابل پاراگوئه، دو بار عقب افتادیم، دو بار جبران کردیم. گل سوم را ما زدیم، اما یک دقیقه مانده به پایان بازی پاراگوئه از روی یک ضربه ایستگاهی بازی را مساوی کرد. وقت‌های تلف‌شده، عین دیدار قبل تکرار شد. اما در وقت‌های اضافه، گل زیبای «اسماعیل‌پور» ایران را ۴ بر ۳ پیروز کرد و به جمع چهار تیم اول جهان رساند.

ایران حالا باید برای کسب مقام در رقابت‌های جام جهانی فوتسال بجنگد. اتفاقی تاریخی در فوتبال و فوتسال ایران.