یک روز سخت داریم و دو نابغه

قرار نیست روی ابرها قدم بزنیم و خودمان را از حالا صاحب تمام مدال‌های طلای باقی‌مانده در کشتی و وزنه‌برداری و تکواندو بدانیم. اما می‌توان با خوش‌بینی به روز یکشنبه نگاه کرد. هرچند که باید کمی هم نگران بود.
اول این‌که با مدال طلایی که «سهراب مرادی» برای ایران گرفت، کاروان المپیک ایران ناگهان به پله بیستم جهان رسید. فاصله‌ها میلی‌متری شده و هر دقیقه ممکن است جایگاه تیم‌ها تغییر کند.
با اماواگرها به‌جایی نمی‌رسیم، اما بازهم یک «اگر» توأم با افسوس اینجا قرار می‌گیرد. «اگر» احسان حدادی در اندازه‌های خودش ظاهر می‌شد و مطابق وعده و انتظار، به مدال طلای پرتاب دیسک می‌رسید، الآن ما سیزدهم جهان بودیم. حتی با مدال نقره «احسان» هم می‌توانستیم همین حالا هجدهم باشیم. ولی مهم نیست.
امروز شنبه، دو رقابت سخت خواهیم داشت. «حمید سوریان» و «سعید عبدولی» به سخت‌ترین قرعه‌های ممکن برخورد کرده‌اند.
«حمید سوریان» پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران، برای دومین طلای المپیک می‌جنگد. تا امروز هیچ مدال طلایی نبوده که روی سینه‌اش ننشسته باشد. اما، رسیدن به دومین مدال طلای المپیک بزرگ‌ترین رؤیای اوست. «حمید» امروز باید مقابل «شینوبو اوتا» ژاپنی قرار بگیرد. همان کشتی‌گیر فوق‌العاده‌ای که تا امروز دو بار سوریان را شکست داده. این ژاپنی ۲۸ اسفندماه سال گذشته و دریکی از مراحل انتخابی المپیک، حمید را در قزاقستان شکست داد و به فینال رسید. برای سوریان، همین مسابقه می‌تواند جنبه بازی انتقامی داشته باشد. 
حالا «سعید عبدولی» را ببینیم. بزرگ‌ترین قربانی ناداوری‌ها در المپیک لندن و بازی‌های آسیایی اینچئون. سعید در المپیک ۲۰۱۲ لندن مغلوب ناداوری «ایهار به رل» داور بلاروس شد تا درحالی‌که «استیو گنو» فرانسوی را شکست داده بود، بازنده اعلام شود. بعد در بازی‌های آسیایی هم، وقتی «هیونگ جانگ» چینی را ضربه‌فنی کرده بود، با اعتراض مربی تیم میزبان و بازبینی فیلم، رأی داوران تغییر کرد و مقابل حریفش درنهایت شکست خورد. او بازنده مطلق ناداوری‌ها طی دو دوره رقابت‌های حساس بوده.
«سعید عبدولی» حالا باید با وزن ۷۵ کیلوگرم با ««مارک مادسن» دانمارکی، نایب‌قهرمان جهان روبرو می‌شود. قرعه سختی پیش روی اوست. درست مثل حمید سوریان. اما به یاد داشته باشیم که هر دو نابغه‌های کشتی فرنگی جهان هستند و مردی مانند «محمد بنا» را به‌عنوان سرمربی کنار تشک خواهند داشت.
کمی رویایی است. اما اگر همین دو نفر فردا برای ایران دو مدال طلا بگیرند، شاید ایران بین رده‌های دوازدهم تا هجدهم جدول مسابقات بنشیند. فراموش نکنیم که سایر کشورها هم در این روزها برای طلا می‌جنگند.